Ձեր վստահելի աղբյուրը

«Ներքին լսարանում, կամ Նժդեհի ձևակերպմամբ՝ ներքին թուրքերի շրջանակներում կան որոշ ակտիվացումներ, որոնք, համագործակցելով արտաքին սպառնալիքների հետ, էլ ավելի բարդ իրավիճակ են ստեղծում մեզ համար»,-«Հայելի» մամուլի ակումբում հրավիրված ասուլիսում հայտնեց ԵՊՀ Արևելագիտության ֆակուլտետի դեկան, թուրքագետ Ռուբեն Մելքոնյանը:

Նրա խոսքով, հասարակության մեջ արձանագրվում է թուրքից ավելի թուրք երևալու ձգտումներ, երբ, դավաճանական մղումներով ելնելով, մարդիկ խոսում են Հայաստանի տարբեր մասերի ոչ հայկական պատկանելության մասին: Մելքոնյանի համոզմամբ, նման հայտարարությունների արմատները թուրք-ադրբեջանական տեսակետներն են, որոնք տարիներ շարունակ հայ պատմաբանները ներկայացրել են, որպես թուրքական կեղծ պատմագրության դրսևորումներ:

«Հիմա նույն բանն են ասում՝ այդ գյուղերը հայկական չեն, դրանք պետք է հանձնվեն, մենք ուրիշի տարածք ենք մտել»,- նկատեց Ռուբեն Մելքոնյանը և շեշտեց, որ հասարակությունը բախվում է թուրքական ներքին ընկալման հետ:

Նրա խոսքով, այդ ամենը մեծ ծրագիր է և նման մտքեր արտահայտողները գիտակցաբար կամ ենթագիտակցաբար դրա մաս են կազմում:

«Միգուցե դա իրենց ներքին համոզմունքն է, բայց ես իրենց ուզում եմ ասել, որ այն ուղիղ համեմատական է թուրքական շահերի հետ»,- հայտարարեց Արևելագիտության ֆակուլտետի դեկանը:

Հիշելով Մարեկեսի խոսքը. «Բազմացեք կովեր՝ կյանքը կարճ է»՝ Մելքոնյանը շեշտեց. «Հիմա շատ ապազգային մարդիկ են բազմացել մեր երկրում, ամեն ոլորտում ապազգային հայրենադավեր են, որոնց համար ՀՀ տարածքներն ադրբեջանական տարածքեր են, ազատագրողները՝ հանցագործ օկուպանտներ և այդ մարդիկ անգամ խոսում են, որ Նժդեհը կամ Դրոն հարյուր տարի առաջ այդ նույն տարածքներում  էթնիկ զտումներ են արել»:

Ռուբեն Մելքոնյանը նկատեց, որ Գարեգին Նժդեհին քննադատում է մեկ Ալիևը, մեկ էլ մեր ներքին տարատեսակ  թուրքերը՝ նրան մեղարելով նույն հանցանքների՝ ցեղասպանության, էթնիկ  զտումների մեջ և շեշտեց, որ մեր հասարակությունը ապրում է հավաքական ողբերգության շրջան, երբ բախվել են ոչ միայն արտաքին թշնամու, այլև ակտիվացել է ներքին 5-րդ և 6-րդ շարասյուները:

«Ապազգային  քարոզչությունը, կամ ազգային արժեքների նկատմամբ ծաղրալից մոտեցումները, որոնք տարիներ շարունակ եղել են, հիմա  դրսևորվում են: Դրանք լատենտ ապազգայիններ էին, որոնք հիմա ակտիվացել են»- նշեց նա և կարևորեց նրանց դեմ պայքարը:

Անդրադառնալով սահմանների դեմարկացիայի հարցին՝ Մելքոնյանը հայտնեց, որ այն երկարատև, մասնագիտական հմտություններ պահանջող  պրոցես է  և որպես օրինակ բերեց ԽՍՀՄ-Թուրքիա սահմանազատման գործընթացը, որը տևել է 3-4 տարի՝ ներգրավելով տարբեր մասնագետներ և հաշվի առնելով պատմական, աշխարհագրական և դեմոգրաֆիկ գործոնները:

Անթուլատրելի համարելով Շուռնուխ գյուղի միջովանցնող սահմանը՝ արևելագետը նկատեց, որ երկու հակամարտող կողմեր չեն կարող ունենալ շփման նման մոտ գիծ, որը ենթադրում է նոր սպանություններ և բախումներ:

«Ինչ որ հիմա կատարվում է՝ դեմարկացիայի հետ կապ չունի, այն կապիտուլացիոն բնույթի գործողությունների ենթաշերտ է, որը բխում է նոյեմբերի 9-ի խայտառակ պայմանագրից»,- հայտարարեց Մելքոնյանը և շեշտեց, որ ներկայում իրավական հիմք չկա սահմանազատման համար և ներկայում ինքնախաբեության, ինքնաարդարեցման գործընթաց է գնում, որը նոր ճգնաժամերի սկիզբ է դնելու:

Մելքոնյանը հայտարարեց, որ չ սխալվում են այն մարդին, որոնք կարծում են, թե այդ սահմանները զիջելով հագեցնելու են թուրք-ադրբեջանական պահանջները և հավաստիացրեց, որ վերջիններիս  ավելանալու են:

Բանախոսը նաև նկատեց, որ պատմությանմեջ չի եղել դեպք, երբ պարտված երկրի ղեկավարը չի հեռացել և հիշեց Նապոլեոնի դեպքը: