Ձեր վստահելի աղբյուրը

Բնապահպան Լևոն Գալստյանը համոզված է՝ ջերմուկցիներն ու Հայաստանի գիտակից քաղաքացիները չեն թողնելու, որ Ամուլսարի տարածքում հանքավայր բացվի:

Panorama.am-ի հետ զրույցում նա ասաց, որ Ամուլսարի շահագործման հետ կապված ամեն ինչ ասված է դեռ վաղուց՝ 8, 5, 2 տարի առաջ ու անմիաստ է նորից սկսել այդ թեմայի քննարկումը: Նա չցանկացավ մեկնաբանել Նիկոլ Փաշինյանի երեկվա հայտարարությունը, որ Ամուլսարի հանքը բացելու հավանակություն կա և այն մեծ է, միայն ընդգծեց՝ գիտակից քաղաքացիները չեն թողնելու:

Ջերմուկի բնակիչ Շիրակ Բունիաթյանը նշում է, որ Փաշինյանը  հիմա առավել ևս չի կարողանալու Ամուլսարի շահագործման համար ճանապարհ հարթել:

«Նա ինչպես նախկինում, այնպես էլ հիմա ցանկանում է ճանապարհ հարթել Ամուլսարի շահագործման համար։ Բայց հավատացեք իրավիճակ է փոխվել և այսօր վարչապետի և իր թիմի վարկանիշը շատ ցածր է, հեղափոխությունից հետո ամենացածրը։

Եվ եթե նա իր փառքի գագաթնակետին լինելով չի կարողացել կոտրել ժողովրդի մեջ Ամուլսարի համար պայքարի ոգին, հիմա առավել ևս չի կարողանալու։

Այ իսկ ժողովրդի մոտ Ամուլսարի հարցում բան է փոխվել։

Բոլոր համոզմունքներին ավելացել է այն, որ Արցախի հանձնումից հետո Ամուլսարը այլևս կենսատարածք է և մեր այսօրվա սահմանները ուղղակի թույլ չեն տալիս երկրի կենտրոնում և ջրերի սրտում նման գործունեություն ծավալել։
Ամուլսարը չի հանձնվելու...»,- գրում է նա:

Շիրակ Բունիաթյանը նշում է, որ խաղասեղանին դրված է մեր փոքրիկ երկրի ջրային պաշարները, մեր Սևանա լճի գոյությունը, առողջարանային չքնաղ Ջերմուկի ճակատագիրը և ի վերջո հազարավոր մեր հայրենակիցների անվտանգ ապրելու իրավունքը.

«Պետք է համախմբվենք Ամուլսարի փրկության շուրջ և անկախ նրանից, թե որ բնակավայրից ենք, երևում է Ամուլսարը մեր պատուհանից, թե ոչ, ունենք ծանոթ կամ բարեկամ Ջերմուկից, թե ոչ, պիտի գիտակցենք մի բան։ Ամուլսարը հայրենիք է և սա պայքար չի կառավարության և բնապահպանների միջև։

Այստեղ որոշվում է Հայաստանի հետագա ընթացքն ու ճակատագիրը։
Այստեղ պայքար է ժողովրդավարության և բռնապետության միջև»:

Հիշեցնենք, որ երջանկահիշատակ գիտնական,  ԳԱԱ Էկոլոգանոոսֆերային հետազոտությունների կենտրոնի նախկին ղեկավար, երկրաբանական գիտությունների դոկտոր, պրոֆեսոր Արմեն Սաղաթելյանը, որը տարիներ շարունակ բարձրաձայնում էր Ամուլսարի շահագործման հետևանքով սպասվելիք խնդիրների մասին, պնդում էր, որ հանքավայրի շահագործման  հետևանքով առաջացող ռիսկերն  անկառավարելի են։ Գիտնականը համոզված էր, որ հանքավայրի տեղադիրքից ելնելով՝ այն չպիտի շահագործվի:

«Շահագործումը վտանգելու է հանրապետության և ընդհանրապես տարածաշրջանի համար ռազմավարական նշանակություն ունեցող Սևանա լիճը: Արմատական խնդիրը ջրերի որակի փոփոխությունն է: Ջուրը մեր տարածաշրջանի համար թիվ մեկ քաղաքական, տնտեսական ռեսուրսն է։ Հետևաբար, հանքի շահագործումը առաջացնելու է ինտեսնիվ թթվային դրենաժ, որն առաջինը վնասելու է Սպանդարյան-Կեչուտ թունելը։ Այն կդառնա դրենաժային խոռոչ, ապա ջրերը ոչ կենտրոնացված կգնան տարբեր ուղիներով և դուրս կգան մակերևույթ: Արդյունքում զգալի տարածքում չի լինի պիտանի խմելու, մաքուր ջուր»,-իր ելույթներից մեկում նշել էր գիտնականը։

Փորձագետների կողմից բազմիցս բարձրաձայնվել է, որ Ամուլսարի շահագործումn աղետաբեր հետևանքներ է  ունենալու, մասնավորապես ապականվելու է Ջերմուկի միջավայրն ու տասնյակ տարիների ընթացքում ձեռք բերած հայտնի առողջարանային կենտրոնի իր համբավը, հանքի թթվային ապարների դրենաժի արդյունքում վտանգվելու է Որոտան-Արփա-Սևան ջրատար թունելն ու տարածաշրջանի քաղցրահամ ջրերի խոշորագույն պաշար հանդիսացող Սևանա լիճը, ինչպես նաև Որոտան և Արփա գետերի ավազանները՝ Սպանդարյանի և Կեչուտի ջրամբարների հետ միասին, վերացվելու է եզակի և վտանգված բուսատեսակների և կենդանատեսակների բնակատեղի ու էկոմիգրացիայի միջանցք համարվող Ամուլսարն՝ իր Արտավազդ, Տիգրան և Էրատո գագաթներով, ոչնչացվելու է Վայոց Ձորի զբոսաշրջային ու գյուղատնտեսական ներուժը, անուղղակիորեն տեղահանվելու է Գնդեվազ գյուղը, որից ընդամենը 1 կմ հեռավորության վրա նախատեսված է տեղադրել 120 հեկտար տարածք զբաղեցնող թունավոր ցիանիդի միջոցով ոսկու տարալվացման հարթակը: