Ձեր վստահելի աղբյուրը

Սուրբ Աթոռում ՀՀ նախկին դեսպան Միքայել Մինասյանը համոզված է՝ հենց մեզանից, այլ ոչ թե Նիկոլ Փաշինյանից, ոչ թե Թուրքիայից կամ մեկ ուրիշից է կախված՝ կապրենք մենք հետագայում Հայաստան պետությունում, թե կանցնենք պատմության գիրկը։

Թելեգրամ ալիքում նա գրել է.

«Ինձ հաճախ հարցնում են՝ կարելի է արդյո՞ք ղարաբաղյան հիմնախնդիրը լուծված համարել: Իհարկե, ոչ: Եվ ընդհանրապես, պետք է արդյո՞ք Ղարաբաղը դիտարկել Հայկական հարցից անջատ: Արդեն վաղուց և ոչ միայն Հայաստանում, երկու մոտեցում կա. ինչ-որ մեկը ղարաբաղյան հակամարտությունը Հայկական հարցից անջատ է համարում, ինչ-որ մեկն էլ ղարաբաղյան հակամարտությունը համարում է դրա տարրերից մեկը:

Սակայն վերջին ամիսներին մեր տարածաշրջանում տեղի ունեցած իրադարձությունները զգալիորեն ամրապնդեցին նրանց փաստարկները, որոնց համար ղարաբաղյան հարցը Հայկական հարցի բաղկացուցիչ մասերից մեկն է:

Իհարկե, Հայկական հարցն առավել ընդգրկուն, համապարփակ է:  Իսկ այսօր այն առավել ևս արդիականացվում է նոր Օսմանյան կայսրության հայեցակարգի ֆոնին, որի մասին այդքան երազում է ներկայիս Թուրքիան: Հարյուր տարվա ընթացքում առաջին անգամ Թուրքիան կրկին ոտք է դրել Կովկաս և չի խուսափում բացեիբաց ցույց տալ իր նկրտումները, ինչպես դա անում է Արևելյան միջերկրածովյան տարածաշրջանում: Դուր է գալիս արդյո՞ք այդ ամենը Ռուսաստանին, որն, ավանդաբար, Կովկասը համարում է իր շահերի գոտի:

Իհարկե, ոչ: Իսկ մեր փոքրիկ Հայաստանը կրկին հայտնվել է այդ երկու երկրների խաչմերուկում, կամ, եթե ցանկանում եք, «կայսրությունների առճակատման խաչմերուկում»: Իսկ Հայկական հարցը, որը  պատմության մեջ այդպես էլ  մոռացության չի մատնվել, այսօր կրկին նոր իմաստ և արդիականություն է ձեռք բերել:

Այժմ կարմիր գիծն է՝ կդառնանք արդյո՞ք մենք Հայաստանը, որի մասին երազում էին մեր նախնիները, թե՞ կվերածվենք թուրքական վիլայեթի: Կլինենք արդյո՞ք քաղաքակիրթ աշխարհի մի մասը, թե՞ կդառնանք նոր Օսմանյան կայսրության մի մասը:

Այն ինչ անում է Նիկոլն այսօր Հայաստանի հետ, մեզ թուրքական վիլայեթի վերածելն է: Հենց այդ պատճառով նրան այդքան ոգևորությամբ պաշտպանում են «նորօսմանյան գաղափարախոսության հայր» Էրդողանը և նրա կովկասյան փոխարքա Ալիևը:

Այսօր այդ եռյակը, որոնց անուններն արդեն գրված են մեկ շարքում՝ Էրդողան, Փաշինյան, Ալիև, ցանկանում է Հայաստանի ճակատագիրը որոշել թուրքական մոտեցմամբ:

Բայց նաև մենք այսօր կերտում ենք մեր ճակատագիրը: Մեզանից յուրաքանչյուրը, բոլորս միասին, այսօր մենք պատմություն ենք կերտում: Եվ հենց մեզանից, այլ ոչ թե Նիկոլից, ոչ թե Թուրքիայից կամ մեկ ուրիշից է կախված՝ կապրենք մենք հետագայում Հայաստան պետությունում, թե կանցնենք պատմության գիրկը»: