Ձեր վստահելի աղբյուրը

«Հեշտ չէ հասկանալ, թե ինչ է կատարվում Հայաստանում, իսկ ինչ է կատարվում Հայաստանի վարչապետի գլխում՝ բացարձակապես անհնար է: Այնուամենայնիվ, միգուցե նա վերևից ձայներ է լսում և միայն դրանց է ականջալուր լինում, նկատի ունեմ՝ Ամերիկայի դեսպանատնից: Չէ որ նա է ԻՐԵՆՑ մարդը, ինչը շատ նկատելի է Հայաստանում տեղի ունեցող իրադարձություններում»,- այս մասին տելեգրամի ալիքում գրել է քաղաքագետ Եվգենի Սատանովսկին։

Սատանովսկին նշում ՝ նրանց համար, ովքեր տեղյակ չեն, վարչապետը ամեն դեպքում հայտարարեց Գլխավոր շտաբի պետի պաշտոնանկության մասին:

«Դե, փաստորեն, հիմա այն ժամանակն է, երբ Հայաստանում, որը Ղարաբաղում լուրջ պարտություն է կրել, որը աղետալի չդարձավ միայն Ռուսաստանի շնորհիվ, պետք է բանակը գլխատել: Նրան այլևս այն պետք չէ: Այն չի կարող ապրել առանց վարչապետի, իսկ առանց բանակի, դատելով նրա գործողություններից, միայն ավելի ուժեղ կլինի։

Իրադարձությունների պատմությունը նույնքան պարզ է, որքան կոճափայտը։ Ներքաղաքական քննարկումների շրջանակներում վարչապետը, որին նախատեցին անհեթեթությունների համար, որոնք նա արել է պատերազմի ընթացքում երկիրը կառավարելիս, խոսեց հնարավորինս հիմարաբար, կոպիտ, ամեն ինչում մեղադրելով ռուսական «վատ» սպառազինությանը: Ինչպես ասում են, նրա նռնակները սխալ համակարգի էին, «Անապատի սպիտակ արևը» ֆիլմի նման։

Նրան հայկական բանակի ղեկավարությունը ծաղրեց, ի պատասխան՝ նա աշխատանքից ազատեց Գլխավոր շտաբի պետի տեղակալին: Նա վիրավորվեց։ Բանակը նրան հորդորեց հրաժարական տալ, նա արդեն աշխատանքից հեռացրեց Գլխավոր շտաբի պետին։ Ոստիկանությունը միացավ բանակին: Հատուկ ծառայությունները, հակառակ, սատարում էին վարչապետին: Դե, ճիշտ է։ Նրանք ռազմաճակատ չեն գնում և չեն մարելու փողոցային անկարգությունները: Ով նրանց կերակրում է, նրան էլ աջակցում են:

Վարչապետին նախագահը չպաշտպանեց ԳՇ պետի հեռացման հարցում, բայց նաև նա չդիմեց Սահմանադրական դատարան: Վարչապետը հայտարարեց, որ ի վերջո աշխատանքից ազատել է ԳՇ պետին: Դրանից հետո նախագահը, այնուամենայնիվ, դիմեց Սահմանադրական դատարան, և այժմ սատանան ինքն էլ չի հասկանում, թե ինչ կարող են անել այս ամենի հետ կապված: Միևնույն ժամանակ, ինչպես, ըստ երեւույթին, ընդունված է Հայաստանում, փողոց դուրս եկան ինչպես վարչապետի հակառակորդները, այնպես էլ նրա կողմնակիցները, մինչդեռ նա բղավում է ռազմական հեղաշրջման մասին:

Թե որտե՞ղ է տեղի ունենում հեղաշրջում, ինչպիսի հեղաշրջում, պարզ չէ: Դե, բանակը խնդրեց նրան հեռանալ, քաղաքավարի խնդրեց։ Տանկերին և զինվորներին փողոց դուրս չբերեց, չձերբակալեց նրան, բանտ չնստեցրեց և պատին դեմ չտվեց: Ոչ այնպես, ինչպես Եգիպտոսում, Իրաքում կամ Ալժիրում: Ահա այնտեղ հեղաշրջումներ են, ինչպես հեղաշրջումները լինում են ...

Այս ամենին նայում ես դրսից և զարմանում: Դժբախտ Հայաստան: Դժբախտ հայեր: Նրանց վարչապետը ակնհայտորեն հիվանդ գլխից հիվանդ է, բայց հիմա նա այնտեղ վարչապետ է... ։ Ճիշտ է, նա իշխանության եկավ փողոցային բողոքների արդյունքում, նույն այդ բազմությունը նրան բարձրացրեց վարչապետի աթոռին՝ հեռացնելով իր նախորդին: Մոտավորապես նույնը, ինչ պատահեց Պորոշենկոյի և Սաակաշվիլիի հետ, կամ ինչպես պարզապես փորձեցին անել Տիխանովսկայայի և Նավալնիի հետ:

Երկրները տարբեր են, հեղաշրջումների կազմակերպման մեխանիզմը նույնն է: Ինչ-որ տեղ այն աշխատում է, ինչ-որ տեղ` ոչ: Դա Հայաստանում աշխատեց, և ահա հիմա Փաշինյանին ունեն որպես վարչապետ: Դե, նա, ինչպես միշտ, ունի իր ամբողջ երկիրը: Հիմա հասել է բանակին: Դրանից հետո ոչ մեկի համար պարզ չէ՝ արդյոք այդպիսի ժողովրդավարություն ունեցող Հայաստանը կմնա իր տեղում: Կտեսնենք ...»,- գրել է  Սատանովսկին։