Ձեր վստահելի աղբյուրը

«Ճշմարտություն սերունդների համար» նախաձեռնությունը պատերազմի ընթացքում տեղի ունեցածի մասին հավաքել է անսահմանափակ նյութեր։ Իշխանափախությունից հետո դրանք պատրաստվում են հանձնել իրավապահ մարմիններին։

«Դրա մի տոկոսն էլ բավական է, որ այս իշխանությանը գամեն անարգանքի սյունին»,- «Հայելի» ակումբում հայտարարեց նախաձեռնության հիմնադիր Գեղամ Նազարյանը։

Նրա խոսքով, նախաձեռնության անդամ զինվորները, զինվորականները, զոհված զինծառայողների հարազատները սեփական ուժերով նախաձեռնել են ուսումնասիրությունների շարք, ինչի արդյունքում հրեշավոր պատկեր է բացվել։

«Մենք որոշեցինք այս մասին բարձրաձայնել, որ հասարակությունը իմանա։ Սա այն հարցը չէ, որ նստենք, ասենք, դե եղել եղել է։ Նրանցից մեկն էլ ասել է՝ դե զինվորը զոհվելու համար է։ Դրա համար էլ են պատասխան տալու»,- ասաց նա։

Պատերազմում զոհված Աբգարի հայրը՝ Գեղամ Նազարյանը մանրամասնեց, այս ուսումնասիրությունների ընթացքում մի հետաքրքրիր իրադարձություն է տեղի ունեցել։

«Նիկոլը երբ հայտարարեց. «Արցախը Հայաստանն է և վերջ», այդ հայտարարությունով Թուրքիայի ու Ադրբեջանի առաջ բացեց Հայաստան ներխուժելու դռները՝ բոլոր հիմքերը տալով մեր թշնամուն, թե ինչու կարող են ռազմական գործողություն սկսել։ Մեր արցախյան աղբյուրները պնդում են, որ այն օրը, երբ Նիկոլը պատրաստվել է նման բան հայտարարել, և արցախյան  իշխանությունները, և Հայաստանից բառիս բուն իմաստով պնդել են, պահանջել են, որ նա նման հայտարարություն չանի՝ ասելով, որ դա ուղիղ դուռ է բացում դեպի պատերազմ։ Նիկոլը մի պահ ասել է, որ չի ասելու։ Բայց եղել է մի հոգի, որ պնդել է՝ Նիկոլը հայտարարի այդ մասին։ Դա եղել է Աննա Հակոբյանը»,-հայտարարեց Գեղամ Նազարյանը՝ հիշեցնելով, որ Ստեփանակերտում հայտնի ելույթի վերջում Փաշինյանը հայտարարել է «Արցախը Հայաստանն է և վերջ», իսկ ականատեսները պատմել են, որ հայտարարությունը լսելիս Աննա Հակոբյանն ուրախության ժեստեր է արել։

Բանախոսն ընդգծեց՝ Նիկոլը պետք է վերջապես տղամարդ գտնվի, կանգնի ու հայտարարի, որ Լելե Թեփեի գործողության որոշումը կայացնելիս նրա կինը՝ Աննան ուղիղ մասնակցություն է ունեցել։

«Թող այդ պատասխանատվությունը վերցնի ու հայտարարի, որ այդ հիմար որոշումը ոչ թե կինն է կայացրել, այլ ինքը։ Եթե այդքան տղամարդկություն ունի, թող հաստատի, կամ հերքի՝ ասի ես չեմ կայացրել։ Ես շեշտում եմ, իմ գործը զինվորականության հետ չէ, նրանք որոշում կատարողներ են, նրանք որոշում չեն կատարում։ Կամ որպես հասարակություն՝ մեզ բավարարե՞ց այն բացատրությունը, որ Աննան բունկերում է եղել բարոյական աջակցություն ցուցաբեելու համար։ Ես դիմում եմ ԱԱԾ-ին, տղերք, ձեր գործն է բացահայտել, թե Աննայից բացի քանի՞ քաղաքացիական անձ է եղել բունկերում ու ի՞նչ խնդիրներ են լուծել։ Վերցրեք նրանց հեռախոսները, տեսեք, ում ինչ հաղորդագրություն են ուղարկել։ Աննան եղել է բունկերում։ Թող ասեն, ի՞նչ է արել, ո՞ւմ ինչ է ասել։ Սրանք կարևոր հարցեր են, որոնց պատասխանները պետք է տրվեն»,- նշեց նա։

Նազարյանի խոսքով, առանց այս պատասխանների ընտրությունների գնալ չի կարելի, քանի որ Փաշինյանը շարունակելու է հասարակությունը պառակտել սևերի ու սպիտակների, էլիտայի ու աղքատների, հանցագործների ու արդարների, հիմա էլ գայլերի ու գելխեղդների։

«Մենք պետք է հանրային վերաբերմունք ցույց տանք՝ այդ թվում լրատվամիջոցներով։ Լրատվամիջոցները եթե գլխի չեն ընկնում, որ Շուշին հանձնողին պետք է բոյկոտել, ապա պետք է հանրային ճնշում լինի լրատվամիջոցի վրա, որպեսզի լրատվամիջոցի ղեկավարը բացատարի, թե ինչ պարտադրանքով է ինքը լուսաբանում 5 հազար երեխու սպանության թիվ մեկ մեղավորի այս կամ այն գրառումներն առանց մեկնաբանությունների։ Այստեղ արդեն լրագրության մասին չէ խոսքը, խոսքը Շուշին ու Հադրութը թշնամուն հանձնած, կնոջը բունկեր տարած, մի ստորագրությամբ Քարվաճառը, Ակնան թշնամուն նվիրած մարդու մասին է խոսքը»,- ընդգծեց նա։

Նազարյանի խոսքով, եթե այսօր հասարակությունը, լրատվամիջոցները վերաբերմունք ցույց չեն տալիս մի մարդու նկատմամբ, ով այդքան զոհերի, բանակի կազմաքանդման պատճառ է դարձել, ով այնպես է արել, որ թշնամին եկել ու կանգնել է Կապանի գլխին, ապա առաջ գնալ, վեր հառնել չենք կարող։

Նա նշեց, որ լրատվամիջոցները Փաշինյանի այցերը լուսաբանելիս պետք է անընդհատ հիշեցնեն նրա ստախոսությունները, նրա կեղծիքները, ձախողումները։

«Նիկոլն այս ամենն անում է Հայաստանը թրքացնելու համար։ Եթե Նիկոլը նոյեմբերի 9-ից հետո հրաժարական չի տվել, ապա սա նշանակում է, որ այդ ամենն ինքն արել է ոչ թե անմեղսունակության պատճառով, այլ դիտավորյալ։ Եթե նա անմեղսունակության հետևանք լիներ, ես ինքնասպանությանը դեմ եմ, բայց գոնե ինքնասպանության փորձ կաներ, կամ ծնկի կգար հրապարակում, կասեր՝ ժողովուրդ ներողություն, ես հասկացա, որ թերթի Ճ կարգի խմբագիր լինելը դեռ չի նշանակում, որ կարող եմ ղեկավար լինել։ Բայց նա դեռ խնդիր ունի՝ Զանգեզուրով Թուրքիային ու Ադրբեջանին միացնելու»,- ասաց նա։