Միայն մարդասպանին է պետք թաքցնել իր զոհի մարմինը․ Միքայել Մինասյան
Սուրբ Աթոռում ՀՀ նախկին դեսպան Միքայել Մինասյանը թելեգրամի իր էջում գրում է․
«Վերջին պատերազմի ամենամեծ ողբերգությունն այն է, թե ինչպես են նիկոլական իշխանությունները վերաբերվում զոհվածներին: Պատերազմի առաջին օրերից Աննա Հակոբյանն անձամբ էր վերահսկում զոհերի թիվը թաքցնելու գործընթացը՝ պատասխանատվությունը մաքրելու համար: Եվ Նիկոլը, և Աննա Հակոբյանը քաջ գիտակցում են, որ իրենք առաջին հերթին պետք է պատասխան տան այն մարդկանց կյանքի համար, ում զոհաբերեցին հանուն իրենց իշխանությունը պահպանելու:
Պատերազմի զոհերի արյան վրա խրախճանքի սոսկալի տհաճությունը հասկանալու համար անհրաժեշտ է հետևել ժամանակագրությանը: Այսպիսով ՝
1. Պատերազմի ընթացքում՝ հոկտեմբերի 24-ին, Արծրուն Հովհաննիսյանն իր անունով երդվեց, որ զոհերի թիվը չի գերազանցում 2000-ը:
2. 2020 թ. նոյեմբերի 14-ին ես հրապարակեցի զոհերի թիվը, որը հաղորդվեց Նիկոլին՝ 4750:
3. Նույն օրը Առողջապահության նախարարությունը իմ կողմից հրապարակված թիվն անվանեց «ուռճացված»։
4. Տարօրինակ զուգադիպությամբ, նույն նոյեմբերի 14-ին, նույն առողջապահության նախարարությունը պաշտոնապես ճանաչեց ավելի քան 1000 մահացածների: Նոյեմբերի 14-ի առավոտյան զոհերի պաշտոնական թիվը կազմել է շուրջ 1,300, մինչդեռ երեկոյան այն աճեց՝ դառնալով 2,317:
5. Հունվարի 20-ին Տիգրան Ավինյանը խորհրդարանի ամբիոնից հայտարարեց, որ զոհերի թիվը չի գերազանցի 4000-ը:
6. Մարտի սկզբին Առողջապահության նախարարությունը հայտարարեց, որ 3577 մարմին անցել է փորձաքննություն, և 428 մարմիններ հետազոտվում են։
7. Մարտի 20-ին Նիկոլը հայտարարեց, որ զոհերի թիվը 3,250 է, իսկ 189 ընտանիքներ սպասում են ԴՆԹ թեստի պատասխաններին:
8. Նիկոլը ապրիլի 14-ին ասաց, որ հայկական կողմն ունեցել է «4000 զոհ + - 50» զոհ։
Պատերազմի ավարտից անցել է 7 ամիս: Այս 7 ամիսների ընթացքում իշխանությունները թաքցնում էին սպանվածների, վիրավորների, անհայտ կորածների և գերեվարվածների թիվը: Թաքցնում է նրանց Աբովյանի տուբերկուլյոզի կենտրոնի նկուղներում, որտեղ մահացածների մարմինները գծված են հատակին: Թաքցնում է դրանք սառնարաններում: Թաքցնում է նրանց Երևանի հարակից քաղաքների ևս մի քանի դիահերձարաններում: Սա ձեզ որևէ՞ բանի մասին հիշեցնում է: Ի վերջո, միայն մարդասպանին է պետք թաքցնել իր զոհի մարմինը:
«Նիկոլի» ֆանկլուբը միշտ արդարացումներ էր գտնում հանցագործությունների համար. ասում էին, որ Նիկոլն անփորձ է, բայց ազնիվ, նրանք ամեն ինչում մեղադրում էին նախկիններին, ուզում էր ամենալավը, բայց նրան խանգարում էին։ Դու այս բոլոր անհեթեթություններն ինձանից լավ գիտեք: Բայց այն փաստը, որ նա, ինչպես վերջին մարդասպանը, թաքցնում է մարմինները, բացարձակապես լիակատար ապացույց է նրա հանցավոր ծրագրի: Նա ի սկզբանե պլանավորել է այս հանցագործությունը՝ առանձնակի ծանր զանգվածային սպանություն:
Այս հանցագործության պլանավորելը, կատարելը, թաքցնելը և մեղսակցությունը՝ ներառյալ, իբր պարկեշտ մարդկանց այս ստրկամիտ լռությունը, երբեք չեն մոռացվի:
ԵՐԲԵՔ»։