Ձեր վստահելի աղբյուրը

Քաղաքական-հասարակակն գործիչ Ավետիք Չալաբյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրում է.

«Ավարտվեց մեզ պարտադրված «ընտրությունների» քարոզարշավը։ Ես արդեն գրել եմ նրա մասին, որ մեզ սպասում են ոչ թե դասական իմաստով խորհրդարանական ընտրություններ, այլ մեկ ճակատագրական Ընտրություն։ Ընտրություն, որով մենք ընտրելու ենք մեր ազգային պետության կազմալուծման ու վասալական միավորի վերածվելու, և այդ պետության վերականգման շանսի մեջ։

Որքան էլ փորձի մարդկանց ուղեղները լվանալ պաշտոնական քարոզչությունը, սա ընտրություն չի լավի և վատի, սևի և սպիտակի, անցյալի և ապագայի միջև։ Սա ընտրություն է ինքնակործանման և ինքնապահպանման միջև։ Պատմությունը դեռ պատասխան կտա բազմաթիվ այն մութ հարցերին, որոնք իր հետևից թողում է այսօր իր հոգևարքն ապրող, բայց իշխանությունից համառորեն կառչող նեոբոլշեվիկների կույտը։

Օրինակ՝ ինչպես նրանց հաջողվեց բացարձակ անարյուն իշխանության գալ Հայաստանում, երբ մեր բոլոր հարևան երկրներում ցանկացած իշխանափոխություն բռնությամբ է ուղեկցվել։ Եվ ովքեր էին, որ երաշխավորեցին այդ իշխանության անարյուն հանձնումը պետական կառավարման ցանկացած փորձից զուրկ այս նորելուկների խառնամբոխին։

Կամ, ինչու նրանք համառորեն մեր երկիրը տարան պատերազմի, երբ նրանց նախորդները, իրենց ողջ թերություններով հանդերձ, փորձում էին խուսափել պատերազմից, և թշնամուն պահել դիվանագիտական պայմանավորվածությունների դաշտում։ Եվ ինչու, երկիրը գիտակցված տանելով պատերազմի, նրանք ժողովրդին մինչև վերջին օրն էլ այդ պատերազմին չէին պատրաստում։

Եվ կամ ինչու այդ պատերազմը անփառունակ ձախողելով, հսկայական մարդկային ու նյութական կորուստներ տալով մարտադաշտում, համառորեն խուսափում էին զինադադարից, թույլ տալով թշնամուն ընդհուպ մոտենալ Շուշիին, իսկ Շուշիին հետ գրավելու իրական շանսից օգտվելու փոխարեն, կանգնեցրին արդեն սկսված հակահարձակման օպերացիան և գնացին խայտառակ, իրավիճակին անհամաչափ կապիտուլիացիայի։

Եվ կամ ինչու արդեն պատերազմից հետո, պարբերաբար բանավոր պայմանավորվածությամբ տարածքներ էին հանձնում թշնամուն, դիմացը ոչ մի բան չստանալով, և շարունակում են հիմա էլ հանձնել, այն դեպքում երբ թշնամին նույնիսկ չի վերադարձնում մեր գերիներին, թեև մենք նրան առանց կռվի արդեն չորս շրջան ենք նվեր տվել։

Եվ կամ ինչն է պատճառը, որ այս անփառունակ իշխանությունը իր դեմ է հանել  բանակի հրամանատարությանը, դիվանագիտական կորպուսին, հիմնական համալսարաններին և գիտական հաստատություններին, Հայ առաքելական եկեղեցուն, Արցախի և Սյունիքի բնակչությանը համատարած, հիմա էլ արդեն աջ ու ձախ սպառնում է «մուրճով» մնացածներին: Ինչ է դեռ պետք, որ այդ մնացածների աչքերը բացվեն, և մարդիկ հասկանան, որ սա համատարած խաբեություն էր, դրսից պարտադրված «գունավոր հեղափոխություն« մեր պետության ողնաշարը կոտրելու համար, և եթե իրենց հերթը դեռ չի հասել նրա մսաղացի մեջ հայտնվելու, չի նշանակում, որ ապագայում չի հասնելու։

Շատերը կհակաճառեն, որ մեր պետության մարմինը տեղից հիվանդ էր, կոռուպցիայի քաղցկեղով վարակված, և մարդիկ հավատացին նոր իշխանությանը՝ որպես վերջին հույս և դարման։ Այդպես էլ կար, բայց ստացվեց հակառակը՝ բուժելու փոխարեն, մեր պետությունը այժմ հասցվել է մահամերձ  վիճակի, և իր կյանքը հիմա մազից է կախված։ Եթե նորից վստահենք նույն շառլատան «բժշկին«, մեծ հավանականությամբ ականատես կլինենք մեր պետության վերջնական մահվանը, ինչպես դա եղել է 100 տարի առաջ։ Հիմա էլ մեր աչքերի առաջ պատմությունը կրկնվում է, և մենք կարող են վերջնականապես կորցնել այն, ինչ մնացել է մեր հայկական հայրենիքից։

Ուստի կիրակի օրը, գնալով ԸՆտրության, ես ընտրելու եմ մեր պետության փրկության հույսը։ Թեև ընտրական հայտ ներկայացրած բազմաթիվ անձանց մեջ կան այնպիսիք, որոնց ես անձնապես համակրում եմ, իմ մեկ ձայնը ես կտամ այն ուժին, որն իր ռեսուրսներով և փորձառությամբ, առավել մեծ հնարավորությունն ունի նոր իշխանություն ձևավորել, և բոլորիս, ներառյալ հեռացող իշխանության կողմնակիցներին, շանս կտա կործանումից փրկել մեր պետությունը։

Հետո արդեն, երբ մենք փոքր ինչ հեռանանք անդունդի եզրից, կարելի է մտածել դասական քաղաքական պայքարի մասին, լինել իշխանություն կամ ընդդիմություն, քննադատել, վիճել և ընդդիմանալ։ Այս կիրակի սակայն, ես ընտրելու եմ մեր պետության փրկության հույսը, վճռականորեն տեր եմ կանգնելու իմ այդ մեկ ձայնին, ու փորձելու եմ նաև պաշտպանել շատերիդ արդար և հույսով լի ձայները։ Աստված պահապան Հայաստան աշխարհին, իսկ մեզ բոլորիս իմաստություն, ուժ ու եռանդ՝ ոտքի կանգնելու և վստահությամբ առաջ գնալու համար»։