Ձեր վստահելի աղբյուրը

«Արցախում բողոքն Արայիկ Հարությունյանի դեմ չէ, այլ այս ընտրությունների արդյունքների և Նիկոլ Փաշինյանի դեմ»,- ասուլիսում հայտնեց Մարդկային զարգացման միջազգային կենտրոնի նախագահ, քաղաքագետ Թևան Պողոսյանը և պարզաբանեց, որ Հայաստանի այս ընտրությունների արդյունքները ցանկացած շնորհավորող Արցախում կհայտնվեր Արայիկ Հարությունյանի վիճակում:

Նրա խոսքով՝ արցախցին, զգալով, որ մենակ է մնացել և դավաճանվածի կարգավիճակում է,  ստիպված հույսը դրել է իր ուժերի վրա և փորձում է գոնե ներսում ինչ-որ բան փոխել:

Թևան Պողոսյանը մտահոգիչ համարեց, որ Հայաստանի քաղաքական միավորներից որևէ մեկը չհայտարարեց՝ արցախցու կողքին է և չմեկնեց Ստեփանակերտ՝ միանալու բողոքողներին:

Քաղաքագետը գտնում է, որ ականապատված դաշտերի քարտեզների հանձնումը նույնպես արցախցիների մտահոգությունն է առաջ բերել, քանի որ ականապատ դաշտերը հետաձգում էին օկուպացված տարածքները ադրբեջանցիներով վերաբնակեցնելու գործընթացը, իսկ այսօր այն կարող է արագանալ:

Ըստ Պողոսյանի՝ քարտեզի հանձնումը փաստում է, որ Հայաստանը ենթարկվում է ճնշումների և հետագայում ինչքան պետք է կարող են ճնշել:

«Հայերիս համար ուրախալին 15 գերիների վերադարձն է, իսկ միջազգային հանրության համար՝ Հայաստանի թույլ օղակի հայտնաբերումը, որը ճնշելով հետագայում կարող է զիջումներ կորզել»,- ասաց բանախոսը և հավելեց. «Սրա արդյունքն աշխարհի համար պարզ է՝ հայ ազգը չի ուզում իր հողի համար պայքարի, իսկ ընտրության քվեն ցույց է տալիս, որ Հայաստանի համար ընդունելի էր Արցախի հարցի այս լուծումը»:

Թևան Պողոսյանի խոսքով՝ Հայաստանը միշտ էլ լինելու է այն թույլ օղակը, որի հաշվին միջազգային հանրությունն իր շահերը տանելու է առաջ, նաև՝ ճնշումային գործիքակազմով, որը հայերը տվեցին:

Նա բերեց 1997 թվականին Լևոն Տեր-Պետրոսյանի հրաժարականի օրինակը, որ տեղի ունեցավ Արցախի հարցում միջազգային ճնշումների արդյունքում և միջազգային հանրությունը տեսավ Հայաստանի վրա ազդելու կարմիր գիծը՝ երկրի ղեկավարի հրաժարականը:

Պողոսյանը պնդեց, որ այսօր այդ գիծը չկա և ինչքան ուզեն կարող են ճնշել:

«Մայիսի 12-ից մեր անվտանգությունը հանձնել ենք ադրբեջանցիներին, իրենց քմահաճույքն է՝ կուզենան 3.5 կմ կմտնեն, կուզեն՝ 10 կմ, միևնույնն է հայերը չեն կրակում, չեն պաշտպանվում»,- հայտարարեց քաղաքագետը և, նկատելով, որ այսօր էլ երրորդ երկրի հետ են բանակցում, որ գա հային պաշտպանի, եզրակացրեց, որ մեր երկրի անվտանգության տերը հայերը չեն:

Ըստ Պողոսյանի, եթե հայերը սովորեին ապրել ապագա սերնդի ճակատագրով, շատ սիրեին իրենց թոռներին ու ծոռներին, ապա ԱԺ ընտրությունների հիմքում ոչ թե անձնական խնդիրը կդնեին և միայն իրենց մասին մտահոգությամբ կառաջնորդվեին, այլ՝ ապագա ունենալու և այլ լուծում կլիներ:

Նա հայտնեց, որ չի պատրաստվում հուսահատվել, այլ վճռական է պայքարել այն կարմիր գծերի համար, որոնցից այն կողմ հնարավոր չի լինելու Հայաստանի վրա ճնշել և բացատրեց, որ չպետք է ստորագրվի մի այնպիսի փաստաթուղթ, որ ամբողջ միաջազգային հանրությունը կարողանա հետագայում այն մտցնի հայի աչքը և ասել՝ դուք ստորագրել եք:

Թևան Պողոսյանը բերեց Ադրբեջանի օրինակը, որը 1994 թվականից հետո որևէ փաստաթուղթ չստորագրեց և Հայաստանն էլ այլևս չպետք է ստորագրի, այլ պետք է խոսույթը փոխի և ասի, որ Ադրբեջանն օկուպացրել է Արցախի տարածքը:

«Կամ այս ամենից վերածնվելու ենք ու առաջ գնանք, կամ, Մոնթեն անիմաստ չի ասել, որ եթե Արցախը կորցնենք՝ շրջելու ենք հայոց պատմության վերջին էջը»,-ընդգծեց քաղաքագետը և նկատեց, որ այսօր հայ ժողվորուդը բռնել է այդ էջը և սկսել է թերթել, իսկ թշնամիները օգնելու են, որ այն շուտ շրջվի: