Ձեր վստահելի աղբյուրը

ՍԴ աշխատակազմի նախկին ղեկավար Էդգար Ղազարյանը, անդրադառնալով ԱԺ կողմից հայհոյանքը քրեականացնելուն, գրում է.

«Իր լիազորությունների ավարտի վերջին աշխատանքային օրը, հոգեվարքի մեջ գտնվող յոթերորդ գումարման ՀՀ Ազգային ժողովը, հավատարիմ հակաժողովրդավարական և չկշռադատված որոշումներ ընդունելու և բռնապետի անմիտ ցանկությունները կյանքի կոչելու իր առաքելությանը, կարճ ժամանակահատվածում, առանց հանրային որևէ քննարկման, երկու ընթերցմամբ և ամբողջությամբ ընդունեց իշխող խմբակցության բազմաթիվ ներկայացուցիչների համահեղինակությամբ ներկայացված մի օրենսդրական փաթեթ, որով քրեական պատասխանատվություն, տուգանքներ և ազատազրկում են սահմանել այն քաղաքական, հասարակական գործիչների, հրապարակախոսների և սովորական քաղաքացիների համար, ովքեր կհանդգնեն քննադատել և վիրավորել իրենց։

Փաստորեն դրանք մինչ օրս չեն հասկացել, երբ ողջ ու առողջ ամեն օրվա լուսաբաց են վայելում, դա արդեն իրենց կյանքի ամենամեծ հաջողությունն է, իսկ հայհոյանքն ու վիրավորանքն իրենց վաստակած ուղեկիցն է ողջ կյանքի ընթացքում։

Հանրային գործիչները (անկախ իրենց հայացքներից, զբաղեցրած պաշտոնից, դիրքից և կարգավիճակից) պետք է գիտակցեն, որ երբ գործ ունեն ողջ հանրության հետ, ապա նրանց շարքերում կարող են ունենալ ինչպես աջակիցներ, այնպես էլ ընդդիմախոսներ։ Մարդիկ կարող են իրենց ինչպես գովաբանել, փառաբանել, այնպես էլ՝ հակառակը։ Հայհոյանքից և վիրավորանքից խուսափելու միակ միջոցը դա հայրենանվեր և նվիրական աշխատանքն է, ազնվությունը և բարիք ստեղծելը։

Եթե դուք ձեր ազգադավ գործերով կործանել եք մեր հայրենիքը, պատճառ եք հանդիսացել հազարավոր երիտասարդների մահվան, դավաճանաբար հանձնել եք մեր երկիրը թշնամուն, մեր պետությանը պատճառել եք միլիարդավոր դոլարների կորուստներ, ապա ոչ միայն հիմա, այլև միշտ, ոչ միայն ձեր նվաստ կենդանության օրոք, այլև պատմության ողջ ընթացքում, արժանանալու եք անեծքի, հայհոյանքի և վիրավորանքի։ Այո, միակ բանը, որ դուք արժանիորեն վաստակել եք դա հայհոյանքն ու վիրավորանքն է։

Իսկ ձեր ընդունած անմիտ օրենքները խելամտորեն շրջանցելու հանճարեղ հնարքներ մեր ժողովուրդը կգտնի։

Վայքում ժամանակին մի մարդ է ապրել Հարա անունով։ Նա նույնաբովանդակ շատ «հյութեղ» և, ըստ էության, հայհոյանքներ է հնչեցրել խորհրդային ղեկավարների հասցեին՝ նրանց մեկը մյուսին հաջորդող պաշտոնափոխություններից և անմիտ որոշումներից հետո։ Հիմա Վայքում, այդ հայհոյանքը հնչեցնելու փոխարեն, հանգիստ ասում են «օղորմի Հարային» ու բոլորը հասկանում են, թե ինչ նկատի ունեն՝ պահպանելով Հարա պապիկի հեղինակային իրավունքները։ Հիմա, օրինակ, դժվար է գտնել ավելի մեծ հայհոյանք կամ վիրավորանք, քան եթե մեկին ասես «նիկոլ»։ Կանանց հարցում ավելի մեծ վիրավորանք դժվար թե գտնվի, քան ասես «բարոյական աջակցություն» ցուցաբերող։ Վերջին շրջանում հայհոյանք հիշեցնող անձնանուններ ու եզրույթներ շատ են առաջացել, որոնցով հնարավոր կլինի շրջանցել ցանկացած օրենք ու անկեղծորեն արտահայտել միտքդ ու ցանկություններդ։

Ակնհայտ է մի բան, որ այդ օրենքը հակասահմանադրական է իր ոչ միայն Սահմանադրության 42-րդ հոդվածի, այլև որոշակիության սկզբունքի խախտման իմաստով։ Իրենց իրավաբան համարող, անգամ Սահմանադրական դատարանում աշխատած օրենսդրական նախաձեռնության հեղինակ պատգամավորներից ոմանք, հավանաբար չեն ցանկացել հիշել, որ Սահմանադրական դատարանը ՀՀ Քրեական օրենսգրքի 300․1 հոդվածը հակասահմանադրական է ճանաչել հենց որոշակիության սկզբունքին հակասելու պատճառաբանությամբ։

Այսինքն, նախագծի հեղինակները պարտավոր էին հստակեցնել և որոշակիացնել իրենց ձևակերպումները, առավել ևս այն հարցերում, երբ կարգավորումները վերաբերում են մարդուն սահմանադրական իրավունքները սահմանափակելուն, պատասխանատվության (այն էլ քրեական պատասխանատվության) ենթարկելուն։

Օբյեկտիվորեն, իհարկե, նրանցից ավելին սպասել չէր կարելի, սակայն դեռևս կարելի է սպասել, որ Հանրապետության նախագահը կիրացնի իր սահմանադրական լիազորությունը և այդ խեղկատակությունը ստորագրելու փոխարեն կդիմի Սահմանադրական դատարան՝ վիճարկելով դրա սահմանադրականությունը։ Այդ ժամանակ նոր պարզ կլինի, թե «օղորմի Հարային» թևավոր խոսքի հասցեատերերը կմնան միայն ԱԺ յոթերորդ գումարման պատգամավորները, թե նաև՝ նրանց կմիանա Հանրապետության նախագահը»։