Ձեր վստահելի աղբյուրը

Այսօր ֆրանսիացի նշանավոր կինոռեժիսոր և հայազգի սցենարիստ Անրի Վերնոյի ծննդյան օրն է (իսկական անունը ՝ Աշոտ Մալաքյան):

Ծնվել է 1920 թվականի հոկտեմբերի 15 -ին Ռոդոստո քաղաքում (Թուրքիա): 1924 թվականին ընտանիքը տեղափոխվել է Մարսել: Ավարտել է Էքս–ան–Պրովանս ճեմարանը, աշխատել որպես լրագրող: 1948 -ից նկարահանում է կարճամետրաժ ֆիլմեր: 1951 թվականին Մարսել Այմեի հիման վրա նկարահանել է առաջին լիամետրաժ «Սեղան տականքների համար» ֆիլմը, որը նրան ճանաչում է բերել:

Իր կինոկարիերայի ընթացքում նա նկարահանել է ավելի քան 60 ֆիլմ Ժան Գաբենի, Իվ Մոնտանի, Ալեն Դելոնի, Ժան-Պոլ Բելմոնդոյի, Օմար Շարիֆի և այլ դերասանների հետ:

Ռեժիսորն իր ծագման մասին ասում էր. «Հինգ տարեկանից մոմեր էի պահում հայկական եկեղեցիներում: Եկեղեցին միայն հավատք չէ, դա նաև մշակույթ է: Երգում էի մեր մեծ Կոմիտասի պատարագը: Եվ եթե ես եկեղեցու որդի եմ, ապա, հետևաբար, ես նաև հայ մշակույթի որդի եմ »:

Հայտնի է, որ իր ընկեր և գրող, ազգությամբ հայ Անրի Տրուայի առաջարկով, Անրի Վերնոյը 1991 թվականին նկարահանում է «Մայրիկ» և «Rue Paradis, տուն 588» (հասցեն ՝ Մարսելում գտնվող նրա ընտանիքի նստավայրը): Այս պատմական և կենսագրական ֆիլմերում նա օգտագործում է իր ընտանիքի օրինակը ՝ պատմելու 1915 թվականին Օսմանյան կայսրությունում իրականացված Հայոց ցեղասպանության մասին: Ֆիլմի սցենարը տպագրվել է 1985 թվականին, այնուհետև թարգմանվել աշխարհի շատ լեզուներով: Գրքի հայերեն թարգմանությունը լույս է տեսել 1988 թվականին ԱՄՆ -ում:

«Այս գիրքը, այնուհետև ֆիլմը, իմ պարտքն է մայրիկիս առջև: Ես հորս խոստացել եմ, որ կպատմեմ մայրիկիս մասին », - հետագայում խոստովանել է Անրի Վերնոյը:

«Մայրիկի» լույս տեսնելուց հետո էր, որ ֆրանսիացիների մեծ մասն առաջին անգամ իմացել է Հայոց ցեղասպանության մասին, որը որոշիչ դեր պիտի խաղար Ֆրանսիայի Հանրապետության կողմից ցեղասպանության պաշտոնական ճանաչման գործում:

Ընդհանուր առմամբ, Վերնոյլը նկարահանել է մոտ երեք տասնյակ ֆիլմ: Պարգևատրվել է Պատվո լեգեոնի շքանշանով, Ֆրանսիական ակադեմիայի գլխավոր մրցանակով ՝ 1992 թվականին, «Սեզար» մրցանակով ՝ կինոյում ունեցած ակնառու ծառայությունների համար։

Կյանքի վերջին տարիները Անրի Վերնոյն անցկացրել է Ժնևյան լճի ափին գտնվող իր առանձնատանը, որտեղ զբաղվել է իր նախասիրություններով ՝ նկարչությամբ և քանդակագործությամբ:

Մահացել է 2002 թվականի հունվարի 11 -ին Փարիզ Բանյոլե արվարձանում:

«Մեր թոռները կդիտեն նրա ֆիլմերը», - գրել են ֆրանսիական մամուլը: