Ղարաբաղյան պատերազմի ստեղծած միասնականությունը Ջավախքում
Ղարաբաղի պատերազմը առիթ էր, որպեսզի Ջավախքում երիտասարդները մեկ օրում ինքնակազմակերպվեին և հիմնաքարը դնեին «Ջավախքը հայի կողքին» հիմնադրամի, որը պատերազմի ընթացքում հումանիտար բեռ և դրամական միջոցներ էր ուղարկում Հայաստան: Այս մասին գրում է Jnews-ը։
«Ջավախքը հայի կողքին» հիմնադրամ. ո՞վքեր են ներկայացուցիչները և ի՞նչ ծրագրեր ունեն:
Մինչ 2020 թվականի սեպտեմբերի 27-ը Կարենն Ախալքալաքում իր գործն էր անում՝ լավաշի փուռ ու խանութ ուներ, մինչև օրվա առաջին կեսը քաղաքի ու գյուղերի խանութներին թարմ լավաշ էր մատակարարում, իսկ երկրորդ կեսին՝ խանութի գործերը կարգավորում:
Մասնագիտությամբ իրավաբան է, 37 տարեկան, ամուսնացած է, ունի երկու որդի:
«Մեքենայով անցնում էի, նկատեցի, որ Վարդանի խանութի դիմաց մեքենաներ են հավաքված: Մեքենայից իջա ու հարցրեցի՝ ի՞նչ եք անում, ասացին՝ Ղարաբաղ օգնություն ենք ուղարկում: Մեքենայում լավաշ ունեի, ասացի՝ սա էլ մեր կողմից: Ամեն ինչ այդտեղից սկսվեց»,- պատմում է Կարենը:
Մեկ տարում պատերազմի հիմնադրած՝ «Ջավախքը հայի կողքին» կառույցը, 50 զոհվածի ընտանիքի 1000-ական ԱՄՆ դոլար գումար է փոխանցում, աջակցում 37 վիրավոր զինվորի, օգնության ձեռք մեկնում Ղարաբաղից Հայաստան տեղափոխված ավելի քան 10 000 ընտանիքի, 270 000 ԱՄՆ դոլար փոխանցում Հայաստան Համահայկական հիմնադրամին:
Կարենը պատկերացնել անգամ չէր կարող, որ իր կյանքը մեկ օրում կարող է այդքան շրջադարձային փոխվել: Դժվարությամբ է խոսում պատերազմի օրերի ու հետպատերազմյան շրջանի մասին:
«Ղարաբաղի պատերազմն իմ աչքերը բացեց, կյանքը արդեն ուրիշ է, մինչև կռիվը ես երևի ռոմանտիկ հայացքով էի նայում աշխարհին: Կյանքը ցավալի դաս տվեց, բայց կարևոր շրջափուլ անցա, տեսա դավաճանություն, խաբեբայություն, սառնասրտություն, բայց նաև նվիրվածություն ու միասնականություն: Պատերազմն ինձանից տարավ առողջությունս, բիզնեսս ահագին վարի գնաց, բայց այսօր էլ վստահ ասում եմ՝ մի վայրկյան անգամ չեմ փոշմանել, ես մարդկանց եմ օգնել, եղել իմ հայրենիքի կողքին»:
Հոկտեմբերի կեսերին Կարենը ընկերների որոշմամբ իր գործնեությունը շարունակում է Երևանում, պայմանավորված սահմանը հատելու դժվարություններով:
Քանի որ վերջինս Երևանում էր, նորաստեղծ հիմնադրամի նախագահ է ընտրվում:
Այնուհետև, Ջավախքում խոսակցություններ են տարածվում, որ հիմնադրամի հավաքած գումարը նպատակային չի ծախսվում: Չնայած Կարենը դրանից շատ էր նեղվում, բայց շնորհիվ հաստատակամ ընկերների ու բարի մարդկանց, իր մեջ ուժ է գտնում շարունակելու իր գործը:
«Մի անգամ քաղաքում հաց էի ցրում, խանութում երկու կին ինձ տեսնելուց հետո սկսեցին քննարկել՝ նայիր հիմնադրամի տղան է՝ նախագահը, բայց հաց է բաժանում: Մոտեցա ու ասացի՝ հա մորաքույր ես եմ, բայց դրանում ոչ մի վատ բան չկա, այդ կինը մոտեցավ ու ճակատս համբուրեց: Դրանից հետո ոչ մի խոսակցության ուշադրություն չեմ դարձնում»:
«Ջավախքը հայի կողքին» հիմնադրամի երիտասարդներն են՝ Կարեն Պապիկյանը, Աշոտ Նահատակյանը, Զոյա Թաթարյանը, Արտաշես Ուզունյանը, Գեղամ Ղարիբյանը, Վարդան Չոլախյանը, Լյուսի Ունանյանը և այլոք: Նրանց հաջողության պատմությունը սկսվում է ֆեսյբուքյան ուղիղ եթերում: Սեպտեմբերի 28-ին երիտասարդները արագ ֆեյսբուքյան էջ են ստեղծում և ամեն գյուղի ու անհատի դրամական հանգանակությունը ուղիղ եթերում ցուցադրում, ինչպես նաև մարդկանց ոգևորվում ծափահարություններով:
«Մի անգամ պահեստում էինք, հերթական մեքենան կայանեց, մի կին իջավ, հետևից մի քանի արկղ պահածո իջեցրին: Մոտեցավ ինձ ու ասաց՝ բալա ջան, ինչքան կուզեք նորից կուտամ, միայն թե բանկաներս հետո հետ բերեք: Այդ պահին մտածում էի, այս կինը ադեկվատ չի, բայց հիմա եմ հասկանում ինչ խորհուրդ ու իմաստ կար առաջին հայացքից ծիծաղելի պատմության մեջ»:
Մանրամասն՝ սկզբնաղբյուրում։
Լրահոս
Տեսանյութեր
Հայոց ցեղասպանության պատմությանն էլ պետք է վերադառնանք, հասկանանք՝ ինչ է տեղի ունեցել և ինչու
