«Վնգստացող դատավորներ» արտահայտությամբ, մեկնարկեց վնգստացող դատավորներ պատրաստելու գործընթացը. Սերժ Սրապիոնյան
«Վնգստացող դատավորներ» արտահայտությամբ, ըստ էության, մեկնարկեց վնգստացող դատավորներ պատրաստելու գործընթացը և նրանք պատրաստվեցին»,-ասուլիսում հայտնեց «Սիսական» ջոկատի լեգենդար հրամանատար Աշոտ Մինասյանի պաշտպանության խորհրդի անդամ, գրականագետ, բանասիրական գիտությունների թեկնածու Սերժ Սրապիոնյանը` գնահատելով Աշոտ Մինասյանի գործը քննող դատավորին։
Նա հայտնեց, որ որևէ կասկած չկա, որ Աշոտ Մինասյանի նկատմամբ իրականացվող քրեական հետապնդումը կապված է նրա հերոսական նկարագրի և հայրենասիրական անուրանալի ձգտումների հետ։
«Տարօրինակ կերպով այս 44-օրյա պատերազմին զոհվեցին կամ հաշմվեցին այն կարևոր հրամանատարները, որոնք նախկինում փառքի էին արժանացել իրենց հաղթական գործունեությամբ»,-նկատեց գրականագետը։
Սերժ Սրապիոնյանի խոսքով՝ եզակի են այն դեպքերը, երբ որդին հոր հետ գնում է պատերազմելու, ինչպես Աշոտ Մինասյանի դեպքում էր, որը երկու որդու հետ էր մեկնել Արցախ։
Նա շեշտեց, որ չի պատկերացնում այն հոր հոգեվիճակը, որն իր որդու հետ ռազմաճակատում է և ամեն վայրկյան իր աչքի առաջ կարող է կորցնել որդուն։
Սրապիոնյանը հիշեց այն դրվագը, երբ 44-օրյա պատերազմում Մինասյանին զեկուցել են, որ որդին հայտնվել է շրջափակման մեջ և նա պատասխանել է, որ կարևոր հանձնարարություն ունի կատարելու։
«Ժողովուրդը երբեմն սխալվում է, բայց ժողովրդի իմաստության հետ մրցակցության գնալ որևէ հանճար չի կարող»,-ասաց գրականագետը և հավելեց. «Ժողովուրդը իր միջից ընտրում է այն նշանավորներին և երևելիներին, որոնց մասին առասպելական պատմություններ է պատմում՝ հենվելով այդ մարդկանց իրական կյանքի վրա»։
Նա նկատեց, որ հայ ժողովրդի պատմության ընթացքում «երկաթ» որակումը երկորդ անգամ է տրվել՝ երկաթյա կամք դսրևորելու համար։
«Եվ այս երկաթյա կամքը պետք է խանգարեր այն բոլոր նկրտումներին, որոնք դավաճանական քայլեր կատարելու համար են։ Ես այս բառը շատ քիչ եմ օգտագործում, քանի որ նրա մեջ որոշակի մեղադրական երանգավորում կա, բայց այս քայլերը որևէ կերպ չես կարող բնութագրել»,-ասաց Սրապիոնյանը։
Նա նշեց, որ «Սև հովազ» ջոկատի լեգենդար հարամանտա Ռուստամ Գասպարյանն իր զավակի հետ նույնպես զոհվեց 44-օրյա պատերազմում, շատ կասկածելի պայմաններում և նկատեց, որ Աշոտ Մինասյանի բախտն այնքանով է բերել, որ իր զավակը կարողացել է շրջափակումն ճեղքել և հետ գալ:
«Ընտանեկան այս հերոսության գաղափարը քերում են մեր ուղեղներից»,-հայտնեց Սրապիոնյանը և հավելեց, որ արվում է նրա համար, որ հանգիստ կարողանան իրականացնել իրենց դավադրությունը Սյունիքում, և նկատելով որ Տավուշում էլ արդեն կառուցվում է այլընտանքային ճանապարհ՝ հավելեց. «Վախենամ Երևանում էլ այլընտարնքային ճանապարհ կառուցվի Նորքի Մասիվից մինչև Թոխմախ լիճ և հաստատվի, որ այստեղ ադրբեջանական տարածքներ են եղել»։
Ըստ գրականագետի, այս դավաճանական ծրագերի դեմ հերոսներն են կանգնած, որոնց փորձում են վարկաբեկել։
Սրապիոնյանը հայտնեց, որ եթե Աշոտ Մինասյանը զենք զինամթերք պահող լիներ, ինչպես մեղադրանքում է ասվում, ապա այս ապաշնոր իրավական համակարգի ոչ մի հետախույզ չէր կարող գտնել դրանք։