Ձեր վստահելի աղբյուրը

Քարվաճառի հանձնումը լուրջ կորուստ էր մեր երկու պետությունների համար նաև ջրերի, մասնավորապես՝ խմելու ջրի առումով: Ադրբեջանն արդեն աշխատանքներ է տանում Քարվաճառում մնացած ջրերի աղբյուրների, գետերի բնականոն հուները փոխելով, կամ ջրամբարներ կառուցելով դրանց հոսքը Հայաստանի և Արցախի տարածքներ սահմանափակելու համար: Բացի այդ կա նաև ջրերի անվտանգության խնդիր՝ դեպի հայկական պետություններ հոսող ջրերի թունավորման հավանականության առումով: «Տարածքները հետ բերենք, որ լավ ապրենք» խորագրի ներքո Panorama.am-ը ջրային ռեսուսների ոլորտում ստեղծված իրավիճակի վերաբերյալ հարցեր ուղղեց Արցախի Հանրապետության ԱԳ նախարար Դավիթ Բաբայանին, որը օրերս ՀՀ ԳԱԱ-ում ընթերցողի դատին հանձնեց «Ղարաբաղյան հիդրոաշխարհաքաղաքականություն. Էկզիստենցիալ հիմնախնդիրներ ներկայի և ապագայի համար» գրքի հերթական հրատարակությունը:

Panorama.am-Պարո՛ն Բաբայան, դուք ձեր գրքում գիտականորեն հիմնավորված ներկայացրել եք Քարվաճառի ջրային ռեսուրսների դերը Արցախի և Հայաստանի համար, բարձրացրել անվտանգային հարցեր: Բնապահպանության հարցերով միջազգային կոնվենցիաներով սահմանված է ջրային ռեսուրսների վրա անդրսահմանային ազդեցության դրույթները: Այդ կոնվենցիաներին միացել է նաև Ադրբեջանը և պարտավոր է պահպանել նրանցում սահմանված պահանջները: Մտադրություն ունե՞ք ՀՀ շրջակա միջավայրի նախարարության հետ միջազգային հարթակներում պայքարել Ադրբեջանի այդ ծայրահեղ վտանգավոր քաղաքականության դեմ:

Դ. Բաբայան-Պետք է աշխատենք, որովհետև սա շատ լուրջ խնդիր է, լուրջ մարտահրավեր: Միասին պետք է աշխատենք և՛ Հայաստանի, և՛ սփյուռքի, և՛ Արցախի, և՛ միջազգային կառույցների հետ միաժամանակ: Համձայն եմ Ձեր հետ:

Խմելու ջրերի առումով Արցախը շատ բան կորցրեց, մեր ջրային պաշարների ակունքների 99 %-ը կորցրել ենք: Այս պահի դրությամբ մենք դեռևս տագնապալի զարգացումներ չունենք, մնացածը ցույց կտա ժամանակը: Այստեղ  նաև Հայաստանի ջրերի անվտանգության հարցն է՝ գետերի ջրերի, Սևանա լճի: Կարծում եմ, որ գետերի ակունքներում եթե միջազգային դիտորդներ լինեն, այն միանշանակ նոր որակ կհաղորդի ջրային անվտանգությանը, որովհետև Ադրբեջանից ամեն ինչ հնարավոր է սպասել:

Panorama.am- Խմելու ջրի խնդիրն Արցախում այնքան էր սրվել, որ նախորդ տարվա ամռանն արցախաադրբեջանական շփման գծում տեղակայված խաղաղապահներն իրենց հիմնական խնդրին՝ հրադադարի ռեժիմի պահպանմանը հետևելուն զուգահեռ ջրատարերով խմելու ջուր էին հասցնում Արցախի տարբեր համայնքներ:

Դ. Բաբայան-նախորդ տարի երաշտ էր Արցախում և խաղաղապահները նույնպես օգնեցին մեզ: Կարծում եմ, որ այն տեխնիկական հարցեր են, որոնք պետք է առաջիկա տարիներին լուծենք:

Panorama.am-Արցախը հնարավորություն և սեփական ռեսուրս ունի՞, գոնե իր խմելու ջրի հարցը լուծելու համար:

Դ. Բաբայան- Արցախում ունենք խմելու ջրի անհրաժեշտ ռեսուրսներ, ուղղակի պետք է զարգացնենք ենթակառուցվածքները, որը ժամանակի և միջոցների հարց է:

Panorama.am-Քարվաճառը հանձնելով մենք բացի խմելու ջրի հիմնական աղբյուրների կորուստներից ունեցանք նաև այնտեղով հոսող գետերի վրա կառուցված ՓՀԷԿ-երի կորուստ, ինչ էր այն մեր համար:

Դ. Բաբայան- Արցախի էներգետիկան մեծ կորուստ  ունեցավ, շատ մեծ: Մենք ինքնաբավ էինք հիդրոէնեգետիկայի առումով և նույնիսկ արտահանում էինք ավելի մեծ ծավալով: Հիմա, ինձ թվում է, պետք է ավելի ինտենսիվ տնտեսության անցնենք, որպեսզի ինչ-որ ձևով կոնպենսացնենք այս կորուստները

Զրուցեց Ա. Վարդանյանը