«Այդպես էլ չհասկացա, թե ինչու էին միայն Հենոյին մեղադրում»
«Ինձ համար անակնկալ էր Հենրիխ Մխիթարյանի այս որոշումը: Համենայն դեպս՝ սա այն որոշումն էր, որը, վստահ՝ նրան շատ դժվար է տրվել: Նա 15 տարի անցկացրել է հավաքականում, եղել է ավագ, առաջատար: Կարծում եմ՝ այս որոշման շուրջ Մխիթարյանը շատ երկար է մտածել: Ամեն դեպքում՝ պետք է հարգենք նրա որոշումը, շնորհակալություն հայտնենք այն ամենի համար, ինչ նա արել է խաղադաշտում և խաղադաշտից դուրս:Նորանկախ Հայաստանում հայկական ֆուտբոլն ասոցացվել և ասոցացվում է Մխիթարյանի հետ: Երբ ասում ենք հայ ֆուտբոլիստ, բոլորիս մոտ էլ առաջինը Հենրիխ Մխիթարյանի անունն է գալիս: Նա իր օրինակով, դաշտում, թե դաշտից դուրս շատ բան է տվել հայկական ֆուտբոլին և ոչ միայն: Շատ մարդիկ, երկար տարիներ լինելով սպորտում կամ քաղաքականության մեջ, այդքան օգուտ չեն տվել մեր երկրին, հայ ազգին»,-այս մասին News.am-ի հետ զրույցում ասել է ֆուտբոլի Հայաստանի ազգային հավաքականի նախկին գլխավոր մարզիչ Վարդան Մինասյանը՝ մեկնաբանելով իտալական «Ռոմայի» 33-ամյա կիսապաշտպան Հենրիխ Մխիթարյանի հայտարարությունը ազգային թիմում կարիերան ավարտելու մասին։
Հիշեցնենք, որ Հենրիխ Մխիթարյանն ազգային թիմում հանդես էր գալիս 2007 թվականից՝ 95 խաղում խփելով 32 գոլ և դառնալով հավաքականի լավագույն ռմբարկուն։
Պատճառների մասին դժվար է խոսելը: Կարդացել եմ՝ ինչ է գրել: Եթե ինչ-որ խորքային հարցեր կան, կարծում եմ՝ միայն նա կարող է պատասխանել: Ինքս չեմ կարող մեկնաբանել, թե ինչու որոշեց հեռանալ հավաքականից:
30-ից հետո բոլոր ֆուտբոլիստները, որոնք բարձրակարգ ակումբներում և առաջատար առաջնություններում են խաղում, շատ ուժ և հույզեր են վատնում, որովհետև այնտեղ ամեն ինչ շատ ինտենսիվ է, դինամիկ: Այս պարագայում երկու բևեռով խաղալը հաճախ բարդ է լինում: Հենրիխ Մխիթարյանը 33 տարեկան է, բայց չեմ կարծում, որ տարիքային խնդիր կա, քանի որ նա այնպիսի գենետիկա ունի, որ դեռ երկար տարիներ կարող է լինել բարձրակարգ ֆուտբոլում:
Հավաքականի արդյունքների պահանջը հիմնականում գլխավոր մարզիչից է լինում: Երկրպագուները, հանրությունը նաև պահանջում է այն ֆուտբոլիստներից, որոնք լիդերներն են, թիմը տանողները: Բնական է, որ պարտությունների դեպքում քննադատությունների առաջին ալիքի տակ մարզիչն ու լիդերներն են ընկնում:
Երբ ես էի հավաքականի մարզիչը, երբեք չեմ տեսել, որ Մխիթարյանը դաշտում ինչ-որ բան անի կիսով չափ կամ չուզենալով: Նրա մոտիվացիան միշտ բարձր է եղել: Բնական է, որ կարող է մի խաղ չստացվել ֆուտբոլիստի մոտ, բայց մոտիվացիայի պակաս երբեք չի ունեցել ազգային հավաքականի խաղերում: Ուղղակի, մենք խնդիր ունենք մեր տղաներին գնահատելու հարցում: Պետք է կարողանանք անհահաջողություններից հետո չքննադատել, բարձր գնահատել: Մեր ազգի մոտ կա այդ խնդիրը: Պետք չի ընկնել ծայրահեղությունների մեջ, մեր տղաներին, նույն հաջողությամբ մյուս ոլորտների, ներկայացուցիչներին պետք է բարձրացնել, գնահատել:
Հենրիխ Մխիթարյանի որոշումով և հեռանալով՝ հայկական ֆուտբոլի մի ամբողջ դարաշրջան գրեթե ավարտվեց, էջ փակվեց: Դա 2008 թվականից սկսած հավաքականն էր: Նա մեծ դերակատարում ուներ այդ հավաքականում, առաջիններից էր և առաջատարներից: Հիմա սերնդափոխություն է ազգային հավաքականում՝ նոր անուններ, նոր դեմքեր:
Շատ տաղանդավոր ֆուտբոլիստներ կան, բայց ես միշտ ասում եմ, որ ֆուտբոլում միայն տաղանդը քիչ է. ֆուտբոլիստը պետք է լինի նաև այնպիսին, ինչպիսին, շատ հեռու չգնամ՝ Հենրիխ Մխիթարյանն է: Հենրիխի ամենամեծ տաղանդը նրա մենթալիտետն է:
Կրկնվեմ՝ այն, ինչ ինքն է արել հայկական ֆուտբոլի, Հայաստանի համար, անգնահատելի է: Հաջողություն եմ մաղթում Մխիթարյանին հետագա ակումբային կարիերայում»։
Հայաստանի հավաքականի նախկին ֆուտբոլիստ, ազգային հավաքականի և Երևանի «Փյունիկի» նախկին գլխավոր մարզիչ Սարգիս Հովսեփյանը՝ մեկնաբանելով լուրը, ասել է.«Տխուր է, որ Հենրիխ Մխիթարյանի պես ֆուտբոլիստը հեռանում է ազգային հավաքականից: Կուզեի, որ նա երկար խաղար մեր հավաքականում: Բոլորն էլ հասկանում են, որ նրա մակարդակի ֆուտբոլիստ երբեք չենք ունեցել և, դժվար էլ, ունենանք: Սա նրա որոշումն է և բոլորս պետք է ընդունենք այն:
Ափսոս, որ Հենրիխ Մխիթարյանի կողքին չկանգնեցին այն ժամանակ, երբ հավաքականի պարտությունների մեղադարանքները միայն նրա հասցեին էին հնչում:
Այդպես էլ չհասկացա, թե ինչու էին միայն Հենոյին մեղադրում, երբ մեր թիմը պարտվում էր 0:5 հաշվով: Տպավորություն էր, թե պաշտպանը միայն Հենոն էր:
Ցավալի է, որ պարտություններից հետո ոչ ֆեդերացիան, ոչ տնօրինությունը չէին կանգնում Հենոյի թիկունքին, չէին ասում՝ մենք բոլորս ենք պարտվել, ինչո՞ւ եք մեղադրում միայն Մխիթարյանին: Այս ամենն իր ազդեցությունը թողել է, այդ պատճառով էլ Հենրիխ Մխիթարյան հեռանում է:
Եթե ամեն ինչ նորմալ լիներ, Հենոն հավաքականում իրեն զգար, ինչպես տանը, այպիսի որոշում, իմ կարծիքով, չէր լինի: Ամեն ինչ նրանից է եկել, որ ինքն իրեն «կոմֆորտ» չէր զգում մեր հավաքականում: Ոչ թե տղաների վերաբերմունքից, այլ կողքի. անընդհատ մեղադրանքներ, իսկ թիկունքին ոչ ոք չէր կանգնում, չէր բարձրաձայնում, որ 0:5 պարտությունը Հենոյի մեղավորությունը չի:
Եթե ազգային հավաքականը խոշոր հաշվով պարտվում է և 20 ֆուտբոլիստից մեղադրվում է միայն կիսապաշտպանը, դա աննորմալ է: Չէ՞ որ ամբողջ թիմն է պարտվում: Խնդիրը, մեծամասամբ, պաշտպանությունում է. ուրեմն վատ են պաշտպանվել: Բայց պաշտպաններին էլ պետք չի մեղադրել հավաքականի պարտություններում:
Յուրաքանչյուր պարտությունում բոլորն են մեղավոր: Այդ դեպքում՝ ինչպե՞ս է ստացվում, որ հաղթանակների ժամանակ ազգային հավաքականն է հաղթում, ասում են՝ հավաքականը հաղթեց. մոռանում են՝ ով էր գոլեր խփում, գոլային փոխանցումներ անում: Հենց պարտվում էր թիմը, մի հոգու էին թիրախավորում: Այս ամենն, ի վերջո, ազդեցություն ունեցավ և նա հիասթափվեց, չի ուզում գա, որովհետև այդ նեգատիվը զգում է, թե ինչ է կատարվում:
Նկարագրեմ հետո ինչ է լինելու. երբ հավաքականը պարտվի, Հենոյին են հիշելու, ասելու են, որ լիներ, այսպես չէր լինի, ավելի լավ կլիներ, կհաղթեինք: Անընդհատ այդպես է լինելու:
Մեր ունեցածը չենք խնայում, չենք փայփայում, կորցնում ենք և սկսում զղջալ, որ գնացել է: Մինչ այդ պետք էր մտածել, որ ով, ինչ ուզում ասում էր և որեէ մեկը նրա թիկունք չէր կանգնում, չէր ասում՝ այս ի՞նչ եք ասում Հենոյի հասցեին, մեր ավագի մասին: Մեկ անգամ ֆեդերացիան սատար կանգներ Հենոյին...
Նրա նման ֆուտբոլիստ չենք ունեցել և չենք ունենա: Այնպես հեշտ ազատվեցինք այսպիսի բարձրակարգ ֆուտբոլիստից, ասես՝ մի 30 նրա նման ֆուտբոլիստ ունենք, Ֆրանսիայի հավաքականն ենք, երկու կազմ նրա նման բարձր կարգի ֆուտբոլիստներ կան: Այդպես հեշտությամբ մեր Հենոյին թողեցինք, մեղադրեցինք, նեղացրինք:
Մենք միշտ էլ կհիշենք Հենոյին: Արդյունքները երբեք չեն մոռացվում, իսկ նրա ցույց տված արդյունքներն ասում են, որ նա բարձրակարգ ֆուտբոլիստ է:
Միասին խաղացել ենք: Շատ հաճելի է եղել այդպիսի ֆուտբոլիստի հետ նույն հավաքականի կազմում հանդես գալը: Հաջողություն եմ մաղթում նրան, շնորհակալություն հայտնում, որ նրա նման ֆուտբոլիստ, ավագ ենք ունեցել հավաքականում: Շնորհակալություն նրան լավագույն խաղերի, գեղեցիկ ֆուտբոլի համար»։