Ձեր վստահելի աղբյուրը

Քաղաքագետ Տիգրան Քոչարյանը «Հայելի» մամուլի ակումբում անդրադարձել է Արցախում ստեղծված իրավիճակին և ՀՀ-ի վարած արտաքին քաղաքականությանը:

Այնպիսի տպավորություն է, որ Հայաստանին այլևս չի հուզում, որ Արցախում 100 000 հոգի առանց գազի է

«Արցախահայությունը ծանր իրավիճակում է հայտնվել: Ադրբեջանը, օգտվելով նրանից, որ Ռուսաստանի գլուխը խառն է Ուկրաինայում, փորձում է ինչ-որ արդյունքների հասնել՝ շատ լավ իմանալով, որ առաջիկայում Ռուսաստանը շատ բան չի թողնի և սկսելու է այդ ամենով զբաղվել: Դրա համար էլ դիմում են այնպիսի սադրանքների, ինչպիսին է գազատարի պայթեցումն ու այնուհետև դրա վերականգնելը չթուլատրելը:

Այստեղ շատ պասիվ դիրք է գրավել ՀՀ-ն: Այնպիսի տպավորություն է, որ Հայաստանին այլևս չի հուզում, որ այնտեղ 100 000 հոգի առանց գազի, որոշ դեպքերում՝ առանց էլեկտրաէներգիայի, ցրտի պայմաններում տանը նստած են: Հայաստանը կարծես ձեռքերը լվացել է այս խնդրից:

Իրականում ՀՀ ԱԳՆ-ն, վարչապետը, պատգամավորները հնարավոր բոլոր ալիքներով պետք է ահազանգեին այս խնդրի մասով և ամբողջ աշխարհով ստիպեին, պարտադրեին որպեսզի աշխարհն ուշադրություն դարձնի խնդրին: Մինսկի խմբի համանախագահող երկրներն առնվազն Ալիևի հետ պետք է խոսեին, որպեսզի այդպիսի բաներ չանի և գազամատակարարումը վերականգի: Ցավոք սրտի, Հայաստանը ոչինչ չի անում և խնդիրը թողել է Աստծո հույսին, կստացվի՝ կստացվի, չի ստացվի՝ չի ստացվի: Սա է ցավալին, որ մեր երկրի ղեկավարությունը ցույց է տալիս, որ արցախահայության խնդիրներն այլևս իր խնդիրները չեն»,- ասաց Տիգրան Քոչարյանը:

Ստացվում է՝ Փաշինյանն էլ օգտվելով, որ ՌԴ-ի գլուխը խառն է, փորձում է հերթական հակառուսական խաղն անի այստեղ

Քաղաքագետն անդրադարձավ արտաքին քաղաքականության ոլորտում ՀՀ իշխանությունների  վերջին քայլերին և ասաց.

«Տեսնելով, որ Նիկոլ Փաշինյանը բացարձակապես չի ցանկանում որևէ դիմադրություն ցույց տալ՝ Ադրբեջանը շարունակում է իր էքսպանսիայի գործողությունները և փորձում է առավելագույնը կորզել այս իրավիճակում և 5 կետից բաղկացած առաջարկով, նախապայմաններով Հայաստանին ինչ-որ բաներ է ասում: Այստեղ շատ հետաքրքիր է, որ Հայաստանը դիմեց համանախագահ եռյակին, բայց եռյակի մեկ անդամը՝ Ռուսաստանը, Եվրոպայի խորհրդից դուրս է եկել, համենայնդեպս հայտարարել է, որ դուրս է գալիս: Այս վիճակում ո՞վ է լուծելու Հայաստանի հարցը: ԱՄՆ-ը և Ֆրանսիան՝ առանց ՌԴ կարծիքը հաշվի առնելո՞ւ: Այն երկրի, որն այսօր ապահովում է արցախահայության անվտանգությունը:

Այսինքն՝ բավականին անհասկանալի քայլ էր, ես չեմ ուզում մտածել, որ միտումնավոր էր, բայց այն մտածելու տեղիք է տալիս: Ստացվում է, որ Փաշինյանն էլ, օգտվելով ՌԴ-ի խառը վիճակից, փորձում է հերթական հակառուսական խաղն անել այստեղ»:

Ես խորհուրդ կտայի, երբ Արայիկ Հարությունյանը բացակայում է Արցախից, արցախահայությունը, որը շատ է մրսում, գազ ու լույս չունի, գնա իր տունը տաքանա

Մեկնաբանելով Արցախում ստեղծված ծանր իրավիճակում Արայիկ Հարությունյանի՝ ՀՀ նախագահի ինագուրացիայի արարողությանը մասնակցելու դեպքին՝ Տիգրան Քոչարյանն ասաց. «Արայիկ Հարությունյանը պետք է օր ու գիշեր Արցախում նստած լինի, ինչ որ հարցեր լուծի, կամ առնվազն, որ Հայաստան է գալիս, գոնե գործունեություն ցույց տա, որպեսզի մենք հասկանանք, որ նա դիմել է այս կամ այն դեսպանին, կամ նման հանդիպումներ է կազմակերպել: Ոչ մի այդպիսի բան չենք տեսել:

Ես խորհուրդ կտայի, երբ Արայիկ Հարությունյանը բացակայում է Արցախից, արցախահայությունը, որը շատ է մրսում, գազ ու լույս չունի, գնա իր տունը տաքանա: Իմ կարծիքով, այնտեղ այդ հնարավորությունները կան: Արցախի նախագահն այս ծանր պահերին պետք է արցախահայության հետ լինի և իր օրինակով ծառայի այն նպատակաին, որ որևէ մեկը ցանկություն չունենա Արցախը լքել»:

Ցավով պետք է արձանագրեմ՝ գլոբալ առումով Հայաստանը, Թուրքիան և Ադրբեջանը, իհարկե տարբեր նպատակներով, բայց շահագրգռված են օգտվել այս իրավիճակից

Անդրադառնալով Ֆրանսիա կատարած այցից հետո Մոսկվա կատարելիք Փաշինյանի այցին՝ քաղաքագետն ասաց. «Սա Փաշինյանի ոճն է՝ ուժեղի ձեռքը համբուրել, թույլի ձեռքը կծել: Այդ երկերեսանությունը հայկական դիվանագիտության վերջին երեք տարվա հիմնական հատկանիշներից է: Ցավով պետք է արձանագրեմ, որ գլոբալ առումով Հայաստանը, Թուրքիան և Ադրբեջանը, իհարկե տարբեր նպատակներով, բայց շահագրգռված են օգտվել այս իրավիճակից և քանի դեռ Ռուսաստանը զբաղված է Ուկրաինայով, ամեն մեկը ցանկանում է իր պետության համար ինչ-որ բան վերցնել այս իրավիճակից, որը երեքի դեպքում էլ հարված է հասցնում Ռուսաստանի շահերին այս տարածաշրջանում :

Եթե մարդիկ մտածում են, որ, զբաղված լինելով այս թոհուբոհով, Ռուսաստանը չի տեսնելու, թե ինչպես է իրեն պահում իր դաշնակիցն այս իրավիճակում, շատ սխալվում են: Ընդհանրապես, բոլոր երկրները ուշի-ուշով հետևում են, որպեսզի հասկանան տվյալ ճգնաժամի ժամանակ որ երկիրն իրեն ինչպես է դրսևորում:

Եթե Փաշինյանը հուսեր է կապում ԱՄՆ-ի, Թուրքիայի կամ այլ երկրների հետ, ապա այդ երկրների ղեկավարներն էլ են հետևում, թե Փաշինյանը, հանդիսանալով դաշնակից երկի ղեկավար, ինչպես է իրեն պահում: Իրենք կմտածեն, թե արժի ապագայում նման մարդու հետ գործ ունենալ, որն իր դաշնակցին ծանր պահին որևէ ձևով չի աջակցում կամ որևէ աջակցություն չի հայտնում: Պարտադիր չէ այնպես աջակցել, որ երկիրը խնդիր ունենա: Կարելի է կարծիք արտահայտել, որը կհարգեն հակամարտող կողմերը՝ ինչպես այն եղավ Վրաստանի դեպքում: Վրաստանն ասաց, որ ինքը Ուկրաինայի հետ է, աջակցում է Ուկրաինային, բայց ոչ պատժամիջոց կիրառեց, ոչ օդային սահմանը փակեց: Արևմուքտքը դրական վերաբերվեց այդ դիրքորոշմանը:

Վրաստանը գոնե դիրքորոշում արտահայտեց, իսկ Հայաստանը դիրքորոշում չի արտահայտում: Հայաստանի արտաքին քաղաքականությունը շլանգի քաղաքականություն է: Ես չգիտեմ, թե շլանգն իր կեցվածքով ինչ է ուզում ասել, եթե գնանք խանութ և շլանգից հարցազրույց վերցնենք, այդ ժամանակ ինչ որ կարծիք կիմանանք»: