Ձեր վստահելի աղբյուրը

Հոգեբան Կարինե Նալչաջյանը «Հայելի» մամուլի ակումբում անդրադարձավ Թուրքիայի հետ հարաբերությունների հարցերին և վերլուծեց հասարակության հոգեբանական վիճակը:

Սրանք ակնհայտորեն իրենց նետում են իրենց մոր գիրկը, իրենք Թուրքիայի ծնունդ են

Դիտարկելով Արարատ Միրզոյանի վերջին հայտարարությունը և Թուրքիայի ուղղությամբ տարվող քաղաքականությունը՝ Նալչաջյանն ասաց. «Այս, թիմը, խումբը, ոհմակը եկել է անելու այն, ինչ անում է: Ընդ որում, իրեն այն հաջողվում է համաչափ, ուղղորդված անել այն ամենը, ինչի համար եկել են: Ընդամենը պետք է լինել անգրագետ, կամ անպատասխանատու, որպեսզի վեր կենալ և ժողովրդական տրամադրությունների մասին հայտարարություն անել, քնել-վեր կենալ ասել, որ հայերն ուզում են թուրքերի հետ ապրել: Սա խոսում է նախ իրենց հայրենիք չունենալու փաստի մասին, որի վերաբերյալ բազմիցս հայտարարվել է:

Այն նաև խոսում է նրա մասին, որ այս մարդիկ նաև գրագիտության խնդիր ունեն, որ նրանք արհամարում են այն ժողովրդին, որն իրենց բերել է իշխանության: Իրենք խոստանում էին, որ բոլոր հարցերը քննարկելու են 3 մլն վարչապետների հետ՝ հավաքելով նրանց հրապարակում: Սա՞ է ձեր քննարկումը: Բայց մարդկանց աչքերը բացվում են, հասկանում են, որ իրենց անունից գնում են իրենց, իրենց զավակների, թոռների ճակատագիրը որոշելու:

Շատ վերլուծաբաններ ասում են, և այն իրականություն է, որ այստեղ մենք ունենք երկու այլընտրանք՝ Ռուսաստան և Թուրքիա: Սրանք ակնհայտորեն իրենց նետում են իրենց մոր գիրկը, իրենք Թուրքիայի ծնունդ են, Թուրքիայի և Ադրբեջանի զավակներ են՝ իրենցից սնուցվող և սնվող: Չե՞ք տեսնում՝ ինչպիսի հրճվանքով, սիրով լեցուն, սրտաճմլիկ հանդիպումներ են: Դրանք հարազատների հանդիպումներ են: Այն մարդկանց վրա բավականին տհաճ տպավորություն էր թողել, նրանք խոսում էին այդ մասին:

Հայաստանը դեռ տնքում է թուրքի հասցրած ցավից, մեկ էլ հանկարծ Հայաստանը ներկայացնող մարդիկ նման հրճվագին հանդիպումներ են ունենում: Ներսից գրաված այս խումբը կա՛մ ակնհայտորեն մեզ տանում է վիլայեթացում, կա՛մ մեր ռուսական ռազմավարական գործընկերոջ հետ լրջմիտ, խելամիտ, կազմակերպված տրամաբանված քաղաքականություն ենք վարում: Այս վերջինին սրանք ի վիճակի չեն, պետք չէ հույսեր փայփայել: Սրանք իրենց գործողություններով, գավառական խորամանկի կեցվածքի մեջ մտած, թիկունքից հարված են հասցնում նաև Ռուսաստանին:

Զոհի վիճակում հայտնված, այսքան հարվածներ ստացած, խեղճացած մարդկանց համար Թուրքիայի վիլայեթ դառնալը ոչ միայն անարգանք է և անարժանապատիվ վիճակ, այլև  այն նշանակում է ֆիզիկական բնաջնջում՝ հայ ազգն արմատախիլ անելու թուրքերի մի վերջին փորձ: Եթե շարունակենք լռել և մեզ ոչ ադեկվատ պահել այս սպառնալից իրավիճակում, ապա այն, ցավոք սրտի, կդառնա իրականություն: Բայց ես շատերի մոտ չեմ տեսնում, որ գործող իշխանությունների օգտին ինչ-որ լավ բան ասեն»:

Եղեռնից առաջ եղած և այսօրվա տրամադրություններն այնքան նման են

«Մենք անընդհատ զոհեր ենք ունենում, կամ լրատվությունից իմանում ենք, որ թուրքերը եկել են, կրկին մտել են Հայաստանի տարածքը, առաջ են շարժվել ու այնտեղ վրաններ են դրել, կախվել մեր գյուղերի վրա: Իսկ իշխանություններն այս իրավիճակում լրիվ թուրքի կողմից են, ասում են, թե թուրքերն այդտեղ եղել են: Բայց մարդիկ, որոնք տասնյակ տարիներով այնտեղ են եղել, ասում են, որ այնտեղ թուրքի ոտք չի եղել, այն մեր պետության սուվերեն տարածքն է: Այսպես հեշտությամբ, վիզը ծռած հայրենիքի հսկայական մասը հանձնվեց թուրքերին, հիմա էլ Հայաստանը պատառ-պատառ հանձնվում է, ուղղակի լռել չի կարելի:

Ես այսօր նայում էի թե Եղեռնից առաջ ինչ տրամադրություններ էին տիրում հայ հասարակության մոտ: Դրանք այնքան նման են՝ չեք պատկերացնի: Այն ժամանակ էլ եղել են հատուկենտ մտավորականներ՝ Ռուբեն Սևակ, Վարուժան և այլն, որոնք անընդհատ սթափության կոչ են արել, երիտթուրքերի հեղափոխությամբ խանդավառվածներին անընդհատ փորձել են սառեցնել, հետ բերել իրականություն, ավաղ՝ չի ստացվել և զոհ են դարձել բոլորը, հիմա պատմությունը կրկնվում է:

Մենք պետք է ամեն վայրկյան սպասենք պատերազմի, բայց մենք պատրաստվո՞ւմ ենք դրան: Ո՛չ, չենք պատրաստվում: Այս մեծ ռազմական հանցագործություններից հետո ասում են՝  ԶՈւ-ում բարեփոխումներ են լինում: Այդ ի՞նչ բարեփոխումներ են լինում, այդ ի՞նչ զենքեր ենք առել, թե՞ բարեփոխումն այն է, որ գնում եք թուրքերի հետ գրկախառնվում եք: Տանում են կործանման մեր ազգը և մենք պետք է ուղղակի հավաքվենք»,- ասաց հոգեբանը:

Մենք բոլորս Ներքին Հանդ գյուղի բնակիչների վիճակում ենք հայտնվելու

Անդրադառնալով Ուկրաինայում ստեղծված իրավիճակին՝ Կարինեն Նալչաջյանն ասաց. «Այսօր Հայաստանի, Արցախի ապագան հնարավոր չէ դիտարկել առանց հաշվի առնելու Ռուսաստանի և աշխարհի միջև ընթացող պատերազմական այս մեծ կոնտեքստը: Ռուսաստանն այսօր փրկում է մարդկային քաղաքակրթությունը: Ապականված, ստի մեջ թաղված արևմուտքը պատերազմ է հայտարարել Ռուսաստանին, իսկ վերջինս այդտեղ այնպիսի շահեր ունի, որ դրանց չի դավաճանելու:

Մենք տեսնում ենք, թե նա ինչպես է կտրուկ պաշտպանում իր շահերը՝ համբերությունը հատած մարդու նման, որը գնում է վա բանկ: Այս ճակատը Ռուսաստանի համար կարևորագույն ճակատ է: Եթե մենք խելքներս գլուխներս չհավաքենք, քայլեր չձեռնարկենք ներքին թուրքերից մեզ ազատելու համար, ապա կգնանք դեպի ոչնչացում:

Կամ էլ ազատվում ենք այս իշխանություններից և գալիս են պետականամետ, հայրենասեր, հայրենիքակենտրոն ուժեր և մենք կկարողանանք նույնիսկ ավելի մեծ թռիչքներ և նվաճումներ ունենալ: Բայց մեր խմբային հոգեբանական ինքնապաշտպանությունը թուլացել է: Մենք բախվել ենք հոգեբանական ինքնապաշտպանության ծայրահեղ թույլ վիճակի հետ, երբ մարդիկ մտածում են, որ անզոր են, չունեն լծակներ իրենց ձեռքում:

Այսպիսի պաշտպանական մեխանիզմ կա՝ իրականության ժխտում, հուզական մեկուսացում: Օրինակ՝ մարդիկ լսում են, որ թուրքը Ներքին Հանդում եկել նստել է մեր վզին, հասկանում են, որ ինչ-որ մի ծանր բան է կատարվում, բայց իրենց ձեռքում ոչ մի լծակ չեն տեսնում: Համարելով, որ իրենք անզոր են այս ամենի դեմ պայքարելու համար՝ մարդիկ նորից լծվում են իրեն առօրյա աշխատանքին, կյանքին: Մենք բոլորս Ներքին Հանդ գյուղի բնակիչների վիճակին ենք հայտնվելու»: