Ձեր վստահելի աղբյուրը

44-օրյա պատերազմում որդուն՝ Վաչագան Մանուկյանին կորցրած բանաստեղծ Խաչիկ Մանուկյանը «Հայելի» ակումբում անդրադարձավ զոհվածերի ծնողների հետ կազմակերպած հանդիպման վերաբերյալ Աննա Հակոբյանի արած հայտարարությանը: Վերջինս որակումներ էր տվել, միջոցառման մասին տարածված տեսանյութի տակ գրված քննադատող մեկնաբանություններին՝ ասելով, թե թե չեն հարգում զոհվածների ծնողներին:

«Այդ տիկինը որոշեց, որ կարող է խոսք հնչեցնել բոլորին, թե՝ «կեղծ և անառողջ իրավիճակում եք ապրում»: Ուրեմն կե՞ղծ է, մեր ողբը, վիշտը, անփարատելի կարոտը… Դո՞ւք եք ճիշտը։ Կեղծը դո՛ւք եք՝ ձեր ապրածով, իրարից թաքցրածներով, ձեր շինծու ընտանիքներով, ձեր՝ իրար ատելով, իրար ծոց մտնելով: Այ, կեղծը դուք եք...։

Ես իրապես ուզում եմ անդրադարձ անել նրան, թե ինչպես մեր ժողովուրդը կարողանում է հարգել որդեկորույս ծնողներին: Տեսել եմ, թե ինչպես է ծնողներից մեկը ազատորեն խանութ մտնում և ինչպես են ճանաչողներն անմիջապես իրեն տեղ տալիս և իրենց ծառայությունը մատուցում:

Տեսել եմ տաքսիստի՝ որդեկորույս մորն ուղղված «տանեմ քեզ որտեղ պետք է քույրիկ ջան» խոսքերը: Այդ արտահայտությունները դեռ գործում են, ես այդ ամենին ականատես եմ եղել:

Փորձելով հանդերձ՝ չկարողացաք ջարդել մեր ժողովրդի ավանդույթները:

Դեպի 2020 թվական Նոր տարվա գիշերը, երբ ժողովրդին հանեցիք հրապարակ, իմ մեջ մի տագնապ առաջացավ: Նոր տարում միշտ էլ եղել են համերգներ, բայց ժամը 12:00-ից հետո, 01:00-ից հետո, միշտ՝ տանը, այն ընտանեկան տոն է եղել և մարդիկ տանն էին սովոր այն նշել:

Դարերով եկած այդ ավանդույթն էլ փորձեցիք փշրել, ամեն ինչն տնավեր անել: Այդ ամեն ինչը պայմանավորվածություններ ունեին մեկը մյուսի հետ: Բայց ընդհանուր ավանդույթների շղթան  փշրել չհաջողվեց և ես տեսնում եմ, որ հայերը մնացել են և նրանց ապրածը կեղծ չէ, իրենք իսկապես ցավում են»,- ասած բանաստեղծը:

Նրա խոսքով՝ բոլորը չէ, որ օրինապահ, ծնողապաշտ զավակներ են, բայց դրանք բացառություն են:

«Կյանք  է, ապրում ենք, ամեն ինչ տեսնում ենք: Մարդկանց մեջ մինչև 1%-ի հասնող խեղվածներ էլ կան, որոնք ուրիշի ծնողի հանդեպ վատ են վերաբերվել, անգամ սեփական ծնողի սպանություն ենք տեսնում, ամեն ինչ ենք տեսնում, բայց այդ անհատ, բացառիկ դեպքերով երբեք չչափեք ամբողջը, չի կարելի:

Իսկ ես ընդհանուր առմամբ հասկացել եմ, որ մեր ժողովու8դը շատ թանկ է գնահատում այդ ծնողների ներկայությունը, նրանց, իսկապես, նայում է որպես հերոսածին մայրերի և ամեն կերպ փոձում են իրենց մխիթարությունը, ծառայութունը մատուցել նրանց:

Փակենք այս թեման: Հանկարծ ինչ-որ մեկդ չփորձեք վերևից կամ ներքևից սփոփանքներ հղել մեզ: Դուք գնացեք ձեզ սփոփեք, որ փալաս լակոտ եք ծնել, որ դասալիքը փախնում է պատերազմի դաշտից: Այ ձեզ եմ ողորմելի համարում, որ դուք ունեք նման ողորմելի զավակ, որով չեք կարող հպարտանալ, գլուխներդ բարձր քայլել, դուք պետք է գլուխներդ կախ ման գաք:

Պառլամենտի մակարդակով փորձեցիք հնչեցնել, թե Աշոտիկը չփախավ, մնաց և ասաց՝ եկեք չնահանջենք…

Արա, մեղք եք դուք, այդքան սուտ ինչպե՞ս է ձեր մեջ ապրում»,- ասաց Խաչիկ Մանուկյանը: