Ձեր վստահելի աղբյուրը

«44-օրյա պատերազմի զոհերի թիվն այսօրվա դրությամբ 3825 է: Նրանց մեծ մասի մարմինները հայտնաբերվել կամ ԴՆԹ նույնականացվել են ու հուղարկավորվել 2021 թվականին: Գերազմանատներում շարունակաբար ու անվերջ ծածանվող մեր պետական դրոշներն են 2021-ի հիմնական սիմվոլն ու այդպես էլ չհեռացող, մեր կոկորդը բաց չթողնող հարցը՝ ինչո՞ւ այսպես եղավ»,- ԱԺ այսօրվա նիստում հայտարարեց Նիկոլ Փաշինյանը:

Նա հայտնեց, որ այդ  հարցի պատասխանն ինքը պետք է տա և շարունակեց խոսքը:

«Ես ի սկզբանե ընդունել եմ իմ մեղքն ու պատասխանտվությունը թե՛ պատերազմի, թե՛ պարտության համար, բայց չեմ ընդունել ու չեմ ընդունում այն մեղադրանքները, որ ինձ հասցեագրում են ընդդիմադիրները 2020 թվականի նոյեմբերի 9-ից հետո՝ մեղադրելով հողեր հանձնելու և այդպիսով նաև դավաճանության մեջ»,- հայտարարեց Փաշինյանը:

Նկատելով որ առաջին հայացքից կարող է աբսուրդ թվալ, որ ընդունում է մեղքը, բայց չի ընդունում մեղադրանքը՝ գործադիրի ղեկավարը հայտնեց, որ թե՛ քաղաքական, թե՛ բարոյական, թե ապագայում իր մասին խոսակցության տիրույթում հասունացել է պահը, որ այդ երկվությունը լուծվի:

Փաշինյանը հայտնեց, որ հարցազրույցներից մեկում ասել է՝ եթե իրեն ուզում են օբյեկտիվ մեղադրանքներ վերագրեն, ապա պետք է մեղադրեն ոչ թե հողերը հանձնելու, այլ հողեր չհանձնելու մեջ և նկատեց, որ խոստովանում է այդտեղ իր մեղավորությունը:

«Մեղավոր եմ, որ 2018-19թթ. մեր հանրության առաջ չեմ կանգնել ու չեմ բարձրաձայնել, որ մեր բոլոր, հեռու և մոտիկ բարեկամները մեզնից ակնկալում են՝ մենք այս կամ այն կոնֆիգուրացիայով Ադրբեջանին հանձնենք 7 հայտնի շրջանները և իջեցնենք կարգավիճակի համար մեր սահմանած նշաձողը: Մեղավոր եմ, որ մեր ժողովրդին չեմ ասել, որ միջազգային հանրությունը միանշանակորեն ճանաչում է Ադրբեջանի տարածքային ամբողջականությունը, ակնկալում է, որ մենք էլ ճանաչենք,  ակնկալում է նաև, որ Ղարաբաղից հեռացած ադրբեջանցիները լիարժեք ներգրավված լինեն Լեռնային Ղարաբաղի ապագայի որոշման և կառավարման հարցերում:

Մեղավոր եմ, որ հստակ և աներկբա չեմ ասել, որ նույնիսկ առաջարկվող մեզ համար անընդունելի սցենարները, ընդունելի չեն եղել Ադրբեջանի համար և միջազգային հանրության ներկայացուցիչները մեզ երբեմն հստակ, երբեմն դիվանագիտական եղանակով ասում էին, որ այդ ամենը հայկական կողմից ընդունելու դեպքում դեռ պետք է համոզել Ադրբեջանին, որ նա ընդունի այս ամենը: Պարտավոր էի մանրամասն ներկայացնել մեր ժողովրդին»,- ասաց Փաշինյանը:

Նրա խոսքով՝ դա է իր իրական մեղքը, բայց այն ձևակերպելն իրավիճակը մեղմացնելու փորձ չէ:

«Ընդհակառակը, դրանով ավելի եմ սրում, քանի որ հանձնելով գուցե և կփրկեի հազարավոր կյանքեր, իսկ չհանձնելով, փաստորեն, հազարավոր զոհերի հանգեցրած որոշումների հեղինակ դարձա»,-հայտարարեց Նիկոլ Փաշինյանը:

Ըստ Նիկոլ Փաշինյանի՝ որպեզի ժամանակին 7 շրջանների հանձնելու մասին ժողովրդի հետ խոսեր, պետք է, նախ ինքն իրեն համոզեր, որ դա ճիշտ ճանապարհ է, բայց խոստովանեց, որ չի կարողացել համոզել:

«Իսկ ինչո՞ւ չկարողացա համոզել: Այն նույն պատճառով, ինչ պատճառով, մինչև օրս մեր մի շարք ընդդիմադիր գործընկերներ չեն կարողանում համակերպվել իրականության հետ և այդ պատճառը պայմանականորեն կարելի է ձևակերպել հետևյալ կերպ. «Սանասա՞ր, թե Կուբաթլի, Զանգելա՞ն, թե Կովսական»,- ասաց Փաշինյանը:

Թվարկելով ինքն իրեն չհամոզելու պատճառները՝ Նիկոլ Փաշինյանն ասաց. «Ինքս ինձ չկարողացա համոզել, որովհետև երբ ծանոթանում էի բանակցային փաստաթղթերին՝ համոզվում էի, որ Սերժ Սարգսյանը ամենևին էլ չէր չափազանցնում, երբ ասում էր, թե Հայաստանը պատրաստ էր թողնել 7 շրջանները, բայց ամեն անգամ Ադրբեջանը առաջ էր քաշում նորանոր պահանջներ և որ Ադրբեջանի ակնկալիքները անիրատեսական են և անընդունելի մեզ համար:

Ինքս ինձ չկարողացա համոզել նաև այն պատճառով, որ հասկացա՝ Ռոբերտ Քոչարյանն ամենևին էլ չէր չափազանցնում, երբ հայտարարում էր, որ տարածքային ամբողջականության խնդիր Հայաստանը նույնպես ունի:

Ինքս ինձ չկարողացա համոզել, որովհետև դժվար էր համոզվել, որ 30 տարիների զրկանքների արդյունքում կարելի է պարզապես հանձնել հաղթանակի պտուղները ու դիմացը չստանալ ոչինչ: Սա ընդունել, նշանակում էր խոստովանել, որ հռչակելով պետություն մենք ստեղծել ենք ֆասադ և լիովին ու գլխովին ձախողել ենք պետության ինստիտուցիոնալ կայացման գործը: Նույնիսկ երկար տարիների ընդդիմադիր լինելով ես չկարողացա սա խոստովանել ինքս ինձ, ու առավելևս չէի կարող նման որոշում ու դատավճիռ հրապարակել մարդկանց աչքերի մեջ նայելով»: