Ձեր վստահելի աղբյուրը

«2022 թվականի ապրիլի 24-ը,  կարծում եմ, պետք է լինի այն շրջադարձային կետը  ողջ հայ ժողովրդի համար ոչ միայն վերանորոգելու այս տարածաշրջանում ամուր, պինդ սահմաններով, սեփական ուժերին հենվելով գաղափարախոսությունը, նաև հայկականության հետ ոչ մի աղերս չունեցող այս իշխանությանը քշելու իմաստով»,- Ազատության հրապարակում լրագրողների հետ զրույցում ասաց «Ջենեսիս Արմենիա» գիտահետազոտական ուղեղային հիմնադրամի ղեկավար Աբրահամ Գասպարյանը։

Նա նշեց, որ Հայաստանն ու հայ ժողովուրդը չեն կարող պարզապես ապրել այս տարածաշրջանում՝ հաշվի չառնելով անվտանգային  այն մարտահրավերները, որոնք ծառացած են մեր առջև։

«Իսկ այդ մարտահրավերները շատ են, խոցելի են։ Երեք ճակատում խնդիրների լուծման կարիք ունենք ՝ ռազմաքաղաքական  անվտանգային գաղափարախոսության վերականգնում, ինչը ենթադրում է մեր զինված ուժերի  վերազինումը,  պատրաստ լինել ցանկացած ագրեսիայի, հարձակման դեպքում պաշտպանել սեփական ուժերով իր տարածքը, պետք է ձևավորի այնպիսի էլիտա, որը հետամուտ է Հայաստանի, Արցախի և  հայ ժողովրդի  ազգային պետական շահերի իրականացմանը։ Երրորդ, ամենկարևորը՝ այնպիսի  դիվանագիտություն ունենանք, որով կարողանանք նորից վերականգնել այն բոլոր բարեկամներին, դաշնակիցներին, պոտենցիալ  գործընկերներին, որոնց մենք կորցրեցինք անցած 4 տարվա ընթացքում»,- ասաց Ա. Գասպարյանը։

Նրա խոսքով, այս իշխանությունն ի սկզբանե նպատակադրված եկել էր հայկական բանակը, հայկական ռազմի գենը չեզոքացնելու։

«Ըստ այս իշխանության, Հայաստանը չպետք է դառնա գործոն այս տարածաշրջանում»,- ասաց նա։

Ա. Գասպարյանի խոսքով, արցախցիները վրդոված են։

«Ես կառաջարկեի այն տղամարդուն, ով այստեղ  հսկա ջարդող մատ է թափ տալիս, տղամարդկություն ունենա գեթ մեկ անգամ այցելի Արցախ, եթե, իհարկե, չի վախենում, որ Շուշիի դարպասների մոտ իր գործընկեր  իշխանության ներկայացուցիչներն Ադրբեջանում կձերբակալեն իրեն, թող  գնա, արցախցու աչքերի մեջ նայի, խոսի իրենց հետ, ասի՝ գնաք այստեղից, որովհետև սա ձեր երկիրը չէ։

Կամ՝ գործող իշխանության որևէ տղամարդ ներկայացուցիչ գնա ու տեսնի՝ ինչ են անելու իրեն»,- ասաց Ա. Գասպարյանը։

Նրա խոսքով, Արցախում վիճակը վատ է, մեր հայրենակիցները  հիասթափված են և այն, ինչ անում է իշխանությունը, Երևանում ապաստանած խունտան քարոզչական դաշտում, ընդամենը ջուր է լցնում  ադրբեջանական ջրաղացին. «Բայց այդքանով հանդերձ ասեմ՝  արցախցին վհատվողը չէ, հույսը դրել է առաջին հերթին իր իսկ վրա։ Նմանատիպ իրավիճակ 30 տարի առաջ ենք ապրել՝ զենք, դաշնակից չենք ունեցել, ապրելու և հաղթելու կամքը եղել է առաջանային։ Կարծես իրերը գնում է  այնպես, որ մենք  ստիպված 30 տարվա ընթացքում երկրորդ անգամ նույն գետն ենք մտնում։ Վստահ եմ, որ հաղթանակով է պսակվելու»։