Ձեր վստահելի աղբյուրը

ԿԳՄՍ նախարար Վահրամ Դումանյանը գրեթե յուրաքանչյուր ճեպազրույցի ժամանակ լրագրողներին և հասարակությանը հավաստիացնում է, որ իր ղեկավարած գերատեսչությունը հեռու է քաղաքականությունից և ինքն իր տեղակալների հետ լծված է բացառապես կրթությունը, գիտությունը, մշակույթը, սպորտը քաղաքական գործընթացներից հեռու պահելու գործին: Սակայն ոլորտում արձանագրվող միտումները տրամագծորեն հակառակի մասին են խոսում: Պարզվում է, որ ոչ միայն կրթության ոլորտը չեն կարողանում քաղաքականությունից զերծ պահել, այլ նաև՝ մշակույթի:

Կապանի արվեստի պետական քոլեջն արդեն 6-րդ ամիսն է տնօրեն չունի, իսկ խնդիրը ոչ թե այդ պաշտոնի համար համապատասխան մասնագիտացում և ղեկավարման իրավունք (հավաստագիր) ունեցող դիմորդի բացակայությունն է, այլ այն, որ լիազոր մարմինը՝ ԿԳՄՍ նախարարությունը և Սյունիքի մարզի ՔՊ-ական իշխանությունները մի գեղեցիկ առավոտ արթանացել են և որոշել, որ տարածաշրջանում տնօրեն աշխատելու համար միակ հավաստագիր ունեցող թեկնածուին՝ օրենքով սահմանված ժամկետի լրացման պատճառով պաշտոնից ազատված Վարդան Քոչարյանին չպետք է թույլ տան վերընտրվի իր աշխատանքին, ինչպես արվում է ՀՀ բոլոր քոլեջներում:

Սա այն դեպքում, երբ Սյունիքի մարզում նախկին տնօրենը միակ թեկնածուն է, որն ունի պետական հավաստագիր, իր ողջ կյանքը նվիրել է երաժշտական կրթությանը՝ գրեթե 20 տարի լինելով Կապանի թիվ 2 երաժշտական դպրոցի տնօրենը, իսկ վերջին 5 տարիներին ղեկավարել է Կապանի արվեստի պետական քոլեջը: Նկատենք, որ Վարդան Քոչարյանի տարիքը հեռու է նաև թոշակառուի տարիքային շեմից:

Արվեստի պետական քոլեջն առանց տնօրենի թողնելը բացառապես կամայական, սուբյեկտիվ ցանկության և, ամենայն հավանականությամբ, քաղաքական դրդապատճառներ ունեցող քայլ է: Որպեսզի քոլեջի նախկին տնօրեն Վարդան Քոչարյանը չվերադառնա իր պաշտոնին, արդեն 8-րդ անգամ մրցույթն անցկացնելու համար չի ապահովվում քոլեջի 11 հոգուց բաղկացած խորհրդի քվորումը ՝ անդամերի 2/3-ի (8 հոգու) մասնակցությունը: Խորհրդի նիստերը տապալում են Սյունիքի մարզպետարանի ենթակայության տակ գտնվող կրթական կառույցների 3 խորհրդի անդամները և ԿԳՄՍ նախարարության ներկայացուցիչը՝ արդեն 6 ամիս չներկայանալով մրցույթին՝ լավ իմանալով, որ այն անցկացնելու դեպքում միակ թեկնածուն՝ Վարդան Քոչարյանը կհաղթի և կվերանշանակվի իր պաշտոնում:

Քոլեջի նախկին տնօրենի դեմ իրականացվող քայլերն, ունեն երկու պատճառ, երկուսն էլ՝ քաղաքական: Ըստ Կապանում շրջանառվող խոսակցությունների՝ մրցույթի խորհրդի քվորումը տապալում են ԱԺ ՔՊ ական պատգամավոր Դավիթ Դանիելյանը և նրա ազգական, Զանգեզուրի պղնձամոլիբդենային կոմբինատի խորհրդի անդամ նշանակված ՔՊ-ական նախկին փոխմարզպետ Նարեկ Բաբայանը: Վերջիններիս փաստարկներից մեկն այն է, որ իբր վերջին ԱԺ ընտրություններում Վարդան Քոչարյանը չի աշխատել «Քաղաքացիական պայմանագիր» կուսակցութան օգտին, բայց Քոչարյանը ընտրությունների ժամանակ և մշտապես բացի քոլեջի վարչական և կրթական դասապրոցեսներից, այլ գործունեությամբ չի զբաղվել, առավել ևս՝ քաղաքականությամբ:

Կրթօջախի նախկին տնօրենի դեմ սկսված նման գործողությունների պատճառ է ներկայացվել նաև այն պնդումը, թե իբր նա ԿԳՄՍ նախարարության, Կապանի համայնքապետարանի և Զանգեզուրի պղնձամոլիբդենային կոմբինատի համատեղ աջակցությամբ քոլեջի վերանորոգված դահլիճի բացմանը չի հրավիրել Սյունիքի մարզպետարանի ՔՊ-ական ներկայացուցիչներին: Սակայն հիշյալ միջոցառումը դահլիճի բացում չի եղել, այլ՝ Կապանի համայնքապետարանի կազմակերպած միջոցառումը, որի մասնակիցներին հրավիրելը Վարդան Քոչարյանի լիազորությունների մեջ չի եղել: Իսկ դահլիճի բացման արարողությունը նախատեսված է առաջիկա ամիսներին՝ երգեհոնային և դասական երաժշտության համերգով:

Այլ կերպ ասած՝ Դավիթ Դանիելյանը և Նարեկ Բաբայանը կատարում են Հայաստանի քաղաքական իշխանության որոշումը, այն է ՔՊ անդամներին նշանակել բոլոր հնարավոր պաշտոններում, նույնիսկ կրթական-մշակութային օջախներում՝ անտեսելով նեղ մասնագիտական գիտելիքներ և հմտություններ ունենալու առաջնային պահանջը: Սակայն Սյունիքում Արվեստի պետական քոլեջի տնօրենի պաշտոնին հավակնելու համար պետական հավաստագիր ունեցող այլևս չկա և, ըստ էության, միակ թեկնածուի ընտրությունը օրենքի կոպիտ խախտմամբ ամիսներով տապալում են, մինչև ԿԳՄՍ-ն սկսի հավաստագրման այս տարվա հերթական փուլը, դասընթացները և ՔՊ-ի սրտի թեկնածուին վերջապես տան այդքան բաղձալի հավաստագիրը:

Այսինքն՝ գործում է դասական կոռուպցիոն մեխանիզմ՝ գործող օրենքների և նորմերի կոպիտ խախտմամբ քաղաքական թիմի ներկայացուցչին փորձում են նշանակել կրթամշակութային հիմնարկի ղեկավար: Այստեղ կա նաև սյունեցու արժանապատվությունը ոտնահարելու միտում: Քոլեջի խորհրդի մարզային կառույցների 3 ներկայացուցչին ստիպում են չներկայանալ նիստերին, իսկ Կապանում բոլորը միմյանց ճանաչում են և վերջիններս արդեն վատ են զգում, որ քաղաքական գործիքի են վերածվել, ինչի մասին արդեն գիտի քաղաքի մշակութային համայնքը և՝ ոչ միայն:

Ըստ երկրորդ վարկածի՝ ԿԳՄՍ նախարարությունից է ստացվել քաղաքական պատվերը: Բանն այն է, որ քոլեջի տնօրենի այսօրվա միակ հավակնորդ Վարդան Քոչարյանը՝ այլևս պահեստազորում գտնվող ՀՀ ԶՈՒ ԳՇ մարտական պատրաստության վարչության նախկին պետ, գեներալ Վալերի Քոչարյանի հարազատ եղբայրն է: Հիշեցնենք, որ գեներալ Քոչարյանն այն բարձրաստիճան սպաներից մեկն է, որը ստորագրել է ՀՀ ԶՈւ ԳՇ պետի հայտնի հայտարարության տակ:

Այսպիսով ստացվում է, որ ԿԳՄՍ նախարարը յուրահատուկ ժպիտը դեմքին լրագրողների հարցերին պատասխանելիս մշտապես ստում է, թե ինքը և իր տեղակալները կրթության և մշակույթի ոլորտն օրվա քաղաքական խարդավանքների գործիքի չեն վերածում, այլ զբաղված է բացառապես ոլորտի զարգացմամբ:

Փաստորեն այսօր ԿԳՄՍ նախարարությունը վերածվել է քաղաքական բութ գործիքի, որը իշխանություններն օգտագործում են, ոչ միայն իրենց ոչ հաճո անձանց, այլ նաև նրանց հարազատների դեմ, որոնք կարող է և լինեն մշակույթի գործիչներ և Հայաստանի ստրատեգիական առաջնահերթություն դարձած մարզում քաղաքականությունից հեռու զբաղվեն հայկական մշակույթի կրթությամբ և սյունեցուն Սյունիքում պահելու գործով: Վարդան Քոչարյանը երբեք չի զբաղվել քաղաքականությամբ և իրեն ամբողջովին նվիրել է արվեստին:

Ավելորդ չէ շեշտելը, որ նման էժանագին արշավ է սկսվել մի սյունեցու դեմ, որի ավագ որդին 44-օրյա պատերազմի մասնակից է և Արցախի նախագահի կողմից արժանացել է «Արիության մեդալի»: Ի դեպ՝ քոլեջի նախկին տնօրենի կրտսեր որդին արդեն համալրել է ՀՀ Զինված ուժերը, շարունակելով ընդամենը մի քանի ամիս առաջ զորացրված ավագ եղբոր հայրենանվեր գործը:

Այս գործընթացներից կարելի է գալ միայն մեկ եզրահանգման՝ գործում է դասական քաղաքական կոռուպցիոն մեխանիզմ, Հայաստանի առաջնային կարևորության ոլորտները՝ կրթությունն ու մշակույթը քաղաքական էժանագին գործընթացներին զոհաբերելու փորձ: Ստացվում է, որ օրվա քաղաքական իշխանությունները հետևողականորեն պայքարում են հայկական ամեն ինչի և բոլոր հայրենասերների դեմ, որոնք իրենց զավակներից բացի նաև մշակութային-կրթական օջախներում են պետությանն արժանի սերունդ դաստիարակում:

Ա. Վարդանյան