Ձեր վստահելի աղբյուրը

Զոհված զինծառայողների ծնողներն այսօր ևս բողոքի ակցիա են իրականացնում Դատախազության դիմաց: 

Հիշեցնենք, որ ավելի վաղ Գլխավոր Դատախազությունից հայտնել էին` 2022թ. ապրիլի 26-ին ՀՀ գլխավոր դատախազությունում ստացվել է 2020թ. Ադրբեջանի կողմից սանձազերծված պատերազմի ընթացքում զոհված զինծառայողներին քրեական գործով որպես տուժող ճանաչելու վերաբերյալ զոհված զինծառայողների մի շարք ծնողների, հարազատների միջնորդությունը, որը բավարարվել է:

«Հայաստան» խմբակցության պատգամավոր Գեղամ Նազարյանը նշեց, որ իրենք Գլխավոր դատախազից պահանջում են հստակ ժամկետ նշել, թե քանի օր է անհրաժեշտ որոշում կայացնելու համար։ «Մենք խելամիտ ժամանակ ենք առաջարկում` որոշումը կայացնել 48 ժամվա ընքացքում։ Չենք բարձրաձայնի այժմ, թե ինչ կլինի այս կամ այն որոշումից հետո։ Հիմա սպասում ենք գլխավոր դատախազին կամ իր ներկայացուցչին, որպեսզի մեզ տան փաստաթուղթը ու մեր ձեռքում հիմք լինի մեր հետագա գործողությունների համար»,- ընդգծեց նա։ 

44-օրյա պատերազմում զոհված հադրուցի Ժորա Սահակյանի ծնողները ևս Դատախազության մոտ էին։ Նրանք կորցրել են իրենց որդուն, հայրենի գյուղը՝ Տողը։

Ժամկետային զինծառայող Ժորան զոհվել է 2020 թ-ի հոկտեմբերի 30-ին Մարտունիում։ Նրա հետ զոհվել են նաև զինակից 19 ընկերները։

Ժորայի հայրը՝ Վահե Սահակյանը պատմում է, որ որդին ծառայել է Մարտակերտում, սակայն պատերազմի ժամանակ նրանց գումարտակին տեղափոխում են Մարտունի։ «Հոկտեմբերի 24-ի լույս 25 գիշերը Գիշի գյուղում մնալուց հետո նրանց տեղափոխում են մի տարածք, որտեղ ոչ մի պաշտպանական կառույց, ոչ մի խրամատ գոյություն չի ունենումլ։ Տղերքը հենց առաջին իսկ օրվանից մտել են մարտի մեջ։ Հոկտեմբերի 27-ին և 28-ին տվել են մեծ թվով զոհեր, վաշտի հրամանատար Սուրեն Վահանյանը նույնպես զոհվում է և մեր տղաները մնում են առանց հրամանատարի։ Մինչև հրամանատարի զոհվելը ոչ մի զոհ չեն ունեցել, կարելի է ասել, որ հիմնական ջարդը սկսվել է հրամանատարի զոհվելուց հետո։

Տղաները կռվում են, վերջին զինվորը զոհվել է հոկտեմբերի 30-ին»,- ասում է նա։

Վահե Սահակյանի խոսքով՝ արդեն 1,5 տարի է մեղավորներ են փնտրում, բայց չկա որևէ մեկը, որ ասի՝ այս ամբողջի մեղավորը կոնկրետ տվյալ անձն է։

«Այսօր գլխավոր դատախազության մոտ ենք, որպեսզի ստանանք մեր հայտարարության պատասխանը։  Փաշինյանը հայտարարեց, թե կարող էր պատերազմը կանգնեցնել, բայց պատգամավորները թույլ չեն տվել։ Հիմա ես հարցս ուղղում եմ նրան, եթե ինքը գերագույն գլխավոր հրամանատարն էր, ապա ում կարծիքն էր ուզում հարցնել։ Ես միշտ ասել եմ, որ հոկտեմբերի 4-ին, 5-ին, 6-ին արդեն պարզ երևում էր այս պատերազմի ելքը, քանի որ ականատես եմ եղել այն ամենին, ինչ կատարվել է պատերազմի ընթացքում։ Կազմակերպված չէին, դրա համար էլ ելքը պարզ էր»,- ասաց նա։

Վահե Սահակյանը Տողից դուրս է եկել հոկտեմբերի 21-ին, իսկ 22-ին արդեն թուրքերը մտել են գյուղ։

Նրա խոսքով՝ այսօր կորցրել են Արցախը, կորցնում ենք նաև Հայաստանի հարավային հատվածը։ Եթե ժամանակին կանգնեցվեր պատերազմը, ապա, ըստ նրա, ոչ միայն այսքան զոհ չէր լինի, այլև այդքան մեծ տարածքներ չէին զիջի թշնամուն։