Ձեր վստահելի աղբյուրը

«Մի շարք ՀԿ-ներ առաջարկությունների փաթեթ էին ներկայացրել Տարածքային կառավարման և ենթակառուցվածքների նախարարություն, երբ դեռ ռազմավարության առաջին նախագիծն էլ դեռ պատրաստ չէր, բայց փաթեթը շատ մեծ էր, և շատ առաջարկներ չէին ընդունվել»,-«Հանքարդյունաբերության ոլորտի զարգացման ռազմավարություն․ որո՞նք են խնդրահարույց կետերը» թեմայով քննարկման ժամանակ հայտնեց «Էկոլուր» տեղեկատվական ՀԿ-ի փոխնախագահ Վիկտորյա Բուռնազյանը:

Նրա խոսքով՝ երբ ստավցվել է «Հանքարդյունաբերության ոլորտի զարգացման ռազմավարության» առաջին նախագիծը, քաղաքացիական հասարակության և ՀՀ քաղաքացու համար տեսանելի է դարձել խնդրահարույց մի շարք դրույթներ, որից հետո այդ մեծ փաստաթուղթն ուսումնասիրվել է և կրկին ներկայացվել առաջարկություններ:

Բուռնազյանի ներկայացմամբ՝ երբ ստացվել է երկրորդ նախագիծը, պարզվել է, որ այնտեղ կրկին իրենց առաջարկները հաշվի չեն առնվել:

«Հիմա քննարկվում է երրորդ նախագիծը, որում ևս խնդրահարույց հարցերի վերաբերյալ որոշ առաջարկություններ կրկին հաշվի չեն առնվել»,-տեղեկացրեց Վիկտորյա Բոռնազյանը՝ հավելելով, որ նախագծի 4-րդ տարբերակը դեռ չեն ստացել:

«Ռազմավարության մեջ ամրագրված է, որ պետությունը պետք է աջակցի և՛ համայնքին, և՛ ընդերքօգտագործողին հասրակական լսումների փուլում, որպեսզի նրանք իրար հասկանան, բայց եթե համայնքը դեմ է ծրագրին և ուզում է դեմ արտահայտվել, ապա որևէ դրույթ չկա, թե ինչ պետք է լինի այդ դեպքում»,-ասաց «Էկոլուր» տեղեկատվական ՀԿ-ի փոխնախագահը:

Նկատելով, որ հասարակական լսումների տապալումը համայնքի դիրքորոշման ներկայացում է,  իսկ ռազմավարության մեջ նշվում է, որ պետությունը պետք է վերջնական դիրքորոշում տա հանրային քննարկման ներկայացված ծագրի վերաբերյալ՝ բանախոսը եզրակացրեց, որ այն նշանակում է, թե պետությունը կարող է հաշվի չառնել ծրագրին համայնքի դեմ լինելու կարծիքը:

Ըստ Բուռնազյանի՝ այդ առումով ոտնահարվելու է համայնքի բնակիչների իրավունքերը և իրավական հետևանքների տեսքով ճնշում է գործադրվելու համայնքի իրավունքների վրա:

«Ռազմավարության մեջ խիստ բացասական երանգ է տրված բնապահպան ակտիվիստների և հասարակական կազմակերպությունների գործունեությանը, մենք առաջարկել ենք այդ կետերը հանել, քանի որ դրանք շատ սուբյեկտիվ են, իսկ ռազմավարությունը պետք է լինի օբյեկտիվ փաստաթուղթ՝ հաշվի առնելով բոլոր կողմերի իրավունքները, շահերը և առկա խնդիրները»,-հայտարարեց բուռնազյանը՝ անդրադառնալով ռազմավարության մեջ ամրագրված այն դրույթին, որում ասվում է, թե բնապահպան ակտիվիստները ապատեղեկատվություն են տարածում հանքարդյունաբերական ցանկացած գործունեության վերաբերյալ:

Բանախոսը խիստ խնդրահարույց համարեց, որ իրենց առաջարկությունը չի հարգվել և այդ դրույթը չի հանվել ռազմավարության նախագծից, քանի որ բնապահպան ակտիվիստները իրենց բոլոր հայտարարություններում ելնում են այն իրավիճակից, որը կա հանքարդյունաբերության ոլորտում, և ունեն աղտոտման, անպատասխանատու հանքարդյունահանման, համայքներին և քաղաքացուն հասցված վնասների չփոխհատուցման հստակ օրինակներ և համողված են, որ նույն իրավիճակը կրկնվելու է նոր հանքարդյունաբերական գոտիներում:

Վիկոտրյա Բուռնազյանը նկատեց, որ հանրային լսումները Հայաստանում հիմնականում ձևական բնույթ են կրում և դրանց սովորաբար մասնակցում են հանքարդյունաբերական ընկերությունների բերած մարդիկ, իսկ շահառու հասարակ բնակիչները կամ տեղյակ չեն լինում հանրային լսումներից, կամ չեն կարողանում իրենց շահերը պաշտպանել:

Բանախոսն արձանագրեց, որ եթե նույնիսկ համայնքը դեմ է արտահայտվում նախագծին, ապա ռազմավարությամբ հստակեցված չէ, թե ինչ է լինելու հետևագայում, քանի որ այն, ըստ օրենքի, հիմք չէ հանքարդյունաբերական ծրագիրը մերժելու համար:

Ռազմավարության մյուս խնդրահարույց կետն, ըստ Բուռնազյանի, այն է, որ ՏԿԵ նախարարությունը առաջարկում է պարզեցված եղանակով հողը հայտկացնել ընդերքօգտագործողին, այն դեպքում, երբ հողը պատկանում է համայնքին կամ մասնավոր անձին և դրանով խախտվում է մարդու սեփականության իրավունքը: