Զատուլին. Ես եկա, իսկ Նենսի Փելոսին մնաց
ՌԴ պետդումայի՝ ԱՊՀ, եվրասիական ինտեգրացիայի հարցերով հանձնաժողովի նախագահ Կոնստանտին Զատուլինը սեպտեմբերի 16-18-ը եղել է Հայաստանում, այցելել առողջարանային Ջերմուկ քաղաք, ծանոթացել իրավիճակին։ Նա Երևանում հանդիպել է Արցախի նախկին նախագահներ Բակո Սահակյանին, Արկադի Ղուկասյանին, ՀՀ երկրորդ նախագահ Ռոբերտ Քոչարյանին։
Այցի արդյունքում Զատուլինը հանդես է եկել հայտարարությամբ՝ նշելով, որ չէր կարող այս դժվար օրերին Հայաստան չայցելել։
Նա նշել է, որ Հայաստանում շատերը համակերպվել էին 2020-ի պատերազմում տարած պարտության հետ, ինչը հաստատեցին 2021-ի ամռանը կայացած ընտրությունների արդյունքները։
«Մտածեցին, որ ընտրել են խաղաղությունը։ Բայց պարզվեց, որ Ադրբեջանն ու Թուրքիան հայերից և Հայաստանից ակնկալում են Լեռնային Ղարաբաղի իրենց հայրենակիցների լիակատար մերժում, և դրա մասին հիշեցնում են ուժով։ Հայաստանին, ինչպես ողջ տարածաշրջանին, պետք է խաղաղություն, բայց ոչ մշտական նվաստացման գնով։
Խաղաղության պայմանագիրն ու հայ-ադրբեջանական սահմանի սահմանազատումը չեն վերացնում Լեռնային Ղարաբաղի կարգավիճակի խնդիրը, որի լուծման որոնումը միջազգային հարաբերությունների օրակարգում է արդեն 30 տարի։ Այդ հարցին հենց այդպես էլ պետք է վերաբերվել։ Հենց այդպես էլ, ինչքանով հիշում եմ, դրան վերաբերում է Ռուսաստանը, որը հակամարտության գոտի է ուղարկել իր խաղաղապահներին։
Ես եկա, իսկ Նենսի Փելոսին մնաց։ Սա դառը կատակ է։ Եվ սա արտացոլում է այն իրավիճակը, որում Հայաստանի կառավարությունն ու նրան աջակցողները փորձում են մերձենալ ԱՄՆ-ի և Արևմուտքի հետ՝ աջակցություն ստանալու համար։
Արևմուտքը խաղում է Հայաստանի և Ադրբեջանի հետ, նրա հիմնական նպատակը տարածաշրջանում ռուսական ցանկացած ազդեցություն դուրս մղելն է։ Եվ մեծ հաջողությունների է հասնում՝ ընտրելով Բրյուսելում Եվրամիության հարթակը՝ հայ-ադրբեջանական հակամարտության կարգավորման հարցում կրկնելով Քեմփ Դեյվիդի մերձավորարևելյան խնդրի կարգավորման փորձը։
Ուկրաինայով զբաղված Ռուսաստանի համար դժվար իրավիճակ է Կովկասում։ Բայց իրերը պետք է կոչել իրենց անուններով։
Իրադարձությունների վերաբերյալ հստակ և հրապարակային մեր գնահատականի բացակայությունը հիասթափության տեղիք է տալիս հայ հասարակության մեջ։ Ադրբեջանն ու նրա թիկունքին կանգնած Թուրքիան փաստորեն ստացան լծակ, որը հրահրում է հակառուսական տրամադրությունների աճ դաշնակից Հայաստանում, որի իշխանություններն էլ դեմ չեն բոլոր դժվարությունները բարդել Ռուսաստանի վրա, այդ թվում՝ ԼՂ-ում հայերի համար պատասխանատվությունը։
Մոտենում ենք ճամփաբաժանին։ Թե ինչպես կզարգանան Հայաստանն ու ռուս-հայկական հարաբերությունները, կախվածեն այն որոշումներից, որոնք պետք է կայացվեն առաջիկայում»։