Ձեր վստահելի աղբյուրը

«Եռաբլուրում մենք ականատես եղանք մի շատ պարզ հոգեբանական սինդրոմի, երբ նվաստ և ստոր մարդը փորձում է իրենցի թույլի հաշվին ինքնահաստատվել»,-«Հայելի» մամուլի ակումբում հայտարարեց ադրբեջանագետ Արմինե Ադիբեկյանը և հավելեց. «Նիկոլ Փաշինյանն իր ոհմակի հետ իրագործեց «Ով է տան տերը» օպերացիան՝ «Ես ուզում եմ գամ Եռաբլուր՝ ուրեմն կգամ ու դուք չէ, որ պետք է արգելեք ինձ այն անեմ» կարգախոսով»:

Ադիբեկյանի խոսքով՝ Նիկոլ Փաշինյանն իրեն զգում է իր տանը և առանց նայելու, թե ով է իր դիմացը, ցանկացած խոչընդոտ չեզոքացնում է:

էդ աղջիկն այդպես էլ չհասկակցավ, որ փող է ստանում այդ մայրերին պաշտպանելու համար, ոչ թե Նիկոլի քամակը բռնած պոչի պես Եռաբլուրում քայլելու

«Նիկոլի համար ոչ մի բարոյական խոչընդոտ գոյություն չունի նպատակին հասնելու համար, մի պարզ պատճառով՝ նա շատ լավ գիտի, որ ամեն ինչ մարսվում է: Մի օր գորգռացին, զայրացան, իսկ այսօրվանից այդ թեման արդեն մոռացության է մատնված: Որովհետև՝ նախ պետք է հասկանանք, թե երեկ եռաբլուրում քանի հոգի էին՝ 50-ը չգերազանցող էին, այսինքը զոհված տղաների 2 %-ը: Վստահեցնում եմ, որ եթե այնտեղ լինեին 5000 ծնող իավիճակը կլիներ կտրուկ այլ:

Հիմնահարցն այն է, որ ծնողների զգալի մասը համակերպվել է, միգուցե Աննայի ասած՝ փողով բերանները կփակենքը նրան հաջողվել է: Այնուամենայինիվ, այդ վշտացածներից 50-60 հոգին են, որոնք հետևողականորեն պայքարում են իրենց զավակների հիշատակի համար և հստակ գիտակցում են, թե իրենց երախայի՝ Եռաբլուրում հայտնվելու մեղավորն ով է:

Ողբերգությունն այն է, թե ինչու էր Եռաբլուրում 50-60 և ոչ թե 500 կամ 1000 հոգի: Ինչքան քիչ լինեն մարդիկ, դիմադրության օջախներն՝ այնքան հեշտ բերետավորները գալու են, ոլորելու են, ծալելու են, բերման են ենթարկելու: Նիկոլը գլուխների վրայով գալու է կանգնի իր այդ սելֆիներն անի, ասելով. «Տեսաք ես եկա Եռաբլուր, թքած ունեմ ձեր և ձեր վշտի վրա, ուզում եմ ու ինձ դիմադրող այս աշխարհում չկա: Երկու կին են, մի տղամարդ, ես պրոբլեմ չունեմ, կկատոկեմ ու կանցնեմ վրաներով»:

Երեկ այդ մարդիկ Եռաբլուրում մենակ էին և նրանք գիշերվանից պատրաստվում էին դիմավորել կամ չթողել Նիկոլին հատել Եռաբլուրի շեմը: Մենք ենք նրանց մենակության մատնել՝ ինչու նիկոլենք իրենց չպիտի մաղեն: Անցել է 24 ժամ, նոր գրանտակեր եղբայրությունը որոշեց ձայն հանել՝ պահանջելով Վահե Ղազարյանի հրաժարականը:

Երեկ Մարդու իրավունքների պաշտպանը Նիկոլի ոհմակի պոչից կպած գնում էր, էդ աղջիկն այդպես էլ չհասկակցավ, որ փող է ստանում այդ մայրերին պաշտպանելու համար, ոչ թե Նիկոլի քամակը բռնած պոչի պես Եռաբլուրում քայլելու: Նա այդպես էլ չհասկացավ, թե իր գործառույթները որն են: Այդ աղջիկն այդպես էլ չհասկացավ, թե ինչ բան է մարդը, նրա իրավունքները և թե ում, ումից պետք է պաշտպանի: Իրեն թվում է, թե նա Նիկոլի տան փողն է ուտում: Հայաստանն իր ամենավատ ժամանակահատվածում այ այսպիսի տականք մարդու իրավունքների պաշտպան չի ունեցել: Մարդու իրավունքների պաշտպանը միշտ պաշտպանել է քաղաքացուն պետությունիեց, հաջողվել է, թե չի հաջողվել՝ ուրիշ հարց է: Անգամ էն ճիվաղ Անդրեասյանը գոնե նման ձևով իշխանությունների քամակը մտած չէր:

24 ժամ հետո ՀԿ-ները, ըստ էության դրսից հրահանգ ստանալով, որ չեն կարող լռել, հիշել են Վահե Ղազարյանին, բայց ինչո՞ւ իրեն: Իրենց թվում է, թե եթե Պողոս Պողոսյանը գա՝ կարմիր բերետավորները նույն բանը չեն անելու: Նույնն են անում, քանի որ նրանք փող են ստանում ոչ թե բյուջեից, այլ նիկոլի ֆոնդից: Մարդիկ միլիոնավոր պարգևվճարներ են ստանում և Վահե Ղազարյանն այստեղ գործոն չէ: Ով էլ լինի՝ նա անելու է այն, ինչ պետք է այս քայլող ոհմակին: Կարծում եմ՝ այդ ՀԿ-ները Վահե Ղազարանի պաշտոնին իրենց մարդուն են ուզում դնել և օգտագործում են այս պատրվակը, որովհետև մարդու իրավունքների պաշտպան կազմակերպությունները երեկ պետք է լինեին Եռաբլուրում, քաղմասերում այդ ծնողների հետ: Այսօր են հիշել, թե այս իրավիճակում իրենց համար ինչ օգտակար բան կարող են կռճել:

Այդ կարմիր բերետավորները չե՞ն մտածում իրենց մամայի մասին: Մամաներ՝ երբ որ ձեր տղան տուն է գալիս, իր դեմ ճաշ եք դնում, չեք հարցնո՞ւմ՝ տղե՛ս, բա որ  քեզ սպանեն ու այս ձեով իմ հետ վարվեին, քեզ դուր կգա՞ր: Թե՞ մտածում եք, որ ձեր երեխաները հավերժ են, որ Նիկոլի քամակ են պաշտպանում՝ չեն զոհվելու: Զոհվելու են: Պատերազմը գալու հասնելու է Երևան և իրենք ստիպված են լինելու Նիկոլին պաշտպանել ոչ թե մահակով, այլ զենքով:

Շաբաթը մեկ գնում մարդ են ծեծում ու աշխատավարձն ու պարգևավճարները գալիս կաթում են իրենց հաշվի համարին, բայց այդպես չի կարող լինել, այն չի կարող հավերժ շարունակվել: Մի գեղեցիկ օր այն ավարտվելու է և դրանից հետո ձեզ սպասվում է շատ մութ ու մռայլ ապագա»:

Անդրադառնալով իշխանությունների գործողություններին՝ Ադիբեկյանն ասաց.

«Չմո է, հասկանո՞ւմ եք՝ հա՛մ երկրի ներսում, հա՛մ դրսում ու ինչ ասեն այն պետք է ստորագրի ու բանակցի: Սա է ողբերգությունը: Ողբերգությունը նաև այն է, որ այսօր նույնիսկ մեր զոհերի ցուցակը դեռ ընդլայնվելու և խորանալու է: Մարդիկ 135-ին գումարում էն 95 ստանում են 207 : Առաջին դասարանի երեխան էլ կասի որ այդ թվերը գումարելուց ստացվում է 230, բա այդ 23-ը ուր կորան: Չեն կորղ անվանական ցուցակ տպել, որովհետև զոհերի թիվը կրկնակի է»: