Ձեր վստահելի աղբյուրը

«Ոսկանապատ» վերլուծական կենտրոնի ղեկավար, քաղաքագետ Հրանտ Մելիք-Շահնազարյանը, արձագանքելով ՀՀ Առաջին նախագահի խոսնակի հայտարարությանը, գրում է.

«Լևոն Տեր-Պետրոսյանն անդավաճան է ինքն իր ոճին՝ ամեն բան գլխիվայր անել և ներկայացնել իրեն հարմար լույսի ներքո։ Հիմա էլ, իմ խորին համոզմամբ, Նիկոլ Փաշինյանին թև-թիկունք դարձած, փորձում է խափանել դավաճան այս իշխանությունների դեմ ձևավորվող կոալիցիան։

Ասածս հիմնավորեմ փոքր ժամանակագրությամբ։

Սեպտեմբերի 13-ին ՀՅԴ ԳՄ ներկայացուցիչ Իշխան Սաղաթելյանը «ՀՀ բոլոր նախկին նախագահներին, արտգործնախարարներին, պաշտպանության նախարարներին, Վեհափառ Հայրապետին ազդեցիկ և կարող այլ ուժերին» հրավիրել է նստել մեկ սեղանի շուրջ և համատեղ լուծումներ գտնել երկրի առջև ծառացած մարտահրավերներին։

Հաջորդ օրերին նա հանդիպել է Վեհափառ Հայրապետին, ՀՀ Երկրորդ և Երրորդ նախագահներին, պետական բազում գործիչների և այլն՝ ներկայացնելով իր նախաձռնությունը։
Սաղաթելյանի այդ աշխատանքը նպաստել է, որպեսզի նմանատիպ քննարկումներ սկսի նաև Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսը, որն իր հերթին հանդիպել է ՀՀ նախկին նախագահներին և ի վերջո հաջողել սեպտեմբերի 22-ին կազմակերպել նրանց հանդիպումը Մայր Աթոռում։

Իմ տեղեկություններով, բոլոր այս քննարկումների հիմնական օրակարգը մեկն էր՝ Նիկոլ Փաշինյանի արագ և անցնցում հեռացում, ազգային միասնության հաստատում և այդկերպ արտաքին մարտահրավերների հաղթահարում։

Կրկին իմ տեղեկություններով, այս օրակարգին կողմ էին բոլորը, բացի Լևոն Տեր-Պետրոսյանից։ Վերջինս առաջարկում էր իշխանությունների և ընդդիմության երկխոսություն։ Հանրային տիրույթում նրա այդ դիրքորոշումը բացահայտվեց բավական ուշ՝ սեպտեմբերի 26-ին, Հանրային Հեռուստաընկերության եթերում։

Իսկ ահա այսօր, ՀՀ Առաջին նախագահը հայտարարում է, թե այս ամբողջ ընթացքում Վեհափառ Հայրապետը «իշխանությունների և ընդդիմության միջև երկխոսության հարթակ» էր նախաձեռնում, որը, ի դեպ, Տեր-Պետրոսյանն արդեն ձախողված է համարում։ Ընդ որում, իշխանություն ասելով, նա նկատի ունի միայն Փաշինյանին։

Նախ, ասեմ, որ Իշխան Սաղաթելյանի առաջարկը շատ հստակ էր՝ Փաշինյանի հետ երկխոսության անգամ ակնարկ չկար այնտեղ։ Ճիշտ հակառակը՝ ամեն ինչ «կոնսեսուս մինուս մեկ» տրամաբանության մեջ էր։ Կարծում եմ, Կաթողիկոս էլ է որպես խնդրի լուծման առաջին քայլ Փաշինյանի հեռացումը տեսնում։ Երկրորդ և Երրորդ նախագահների դիրքորոշման մասին խոսելն էլ ավելորդ է՝ այստեղ ամեն ինչ շատ հստակ է։ Ուրեմն ստացվում է, որ օրակարգ փոխողը Լևոն Տեր-Պետրոսյանն է։

Այսօր էլ, տեսնելով, որ չի հաջողում Նիկոլին փրկելու իր առաքելության մեջ, կարծում եմ, հենց վերջինիս հետ համագործակցությամբ էլ այս բեմականությունը ներկայացրեցին հանրությանը։ Ասում է. «1998 թվականից ի վեր՝ Հայաստանում կայացավ առաջին լուրջ քաղաքական բանավեճը»: Լու՞րջ։
Ստիպված եմ հիասթափեցնել Առաջին նախագահին՝ բանավեճ չի եղել։ Ավելին, «Հայկական Ժամանակում» այսօր տպագրված հայտնի նյութն էլ ոչ մի բացահայտում չէր պարունակում։ Առնվազն կույր էր պետք լինել՝ Ադրբեջանի այդ պահանջները չտեսնելու ու չիմանալու համար։ Ու ես վստահ եմ, որ Լևոն Տեր-Պետրոսյանը ամենևին էլ կույր չէ (որքան էլ ժողովուրդը նրան այդպես կոչի)։

Լևոն Տեր-Պետրոսյանն այս անգամ էլ վրիպեց։ Չկարողացավ ծածուկ պաշտպանել իր հոգեզավակին։ Բացահայտվեց։ Եվ դա լավ է։ Հիմա արդեն Իշխան Սաղաթելյանի առաջարկած և Վեհափառի կողմից պաշտպանված օրակարգը կարող է շատ ավելի կենսունակ լինել։ Միասնությունն էլ՝ ավելի հաստատուն։ Աստված առաջ, հուսով եմ կստացվի։

P.S. Կրկին իմ տեղեկություններով, նախօրեին Մայր Աթոռում պետք է կայանար Կաթողիկոսի և Հայաստանի ու Արցախի նախկին նախագահների երկրորդ հանդիպումը։ Հետաքրքիր է՝ ինչու՞ չկայացավ»։