Ձեր վստահելի աղբյուրը

«Մենք պայքարի երկար փուլ ենք անցել միասին, հիմա մտնում ենք նոր փուլ՝ փորձ ձեռք բերած, սխալներն ընդունած ու ավելի հասունացած վիճակում»,-Ֆրանսիայի հրապարակում հանրահավաքի ժամանակ ասաց «Հայաստան» խմբակցության պատգամավոր Անդրանիկ Թևանյանը:

Նա նշեց, որ այսօրվա հանրահավաքը շատ խորհրդանշական է, այն էստաֆետը վերցնում է 88–ի շարժումից, Արցախում «SOS» հնչեցրած մեծ հավաքից և իր հերթին էստաֆետը փոխանցում նոր փուլին։

«Սա Հայաստանի գոյության կռիվ է այլևս և այդ կռիվը ձեր հետ միասին պետք է տանենք մինչև հաղթական ավարտ»,- ասաց նա՝ ներկայացնելով 10 թեզ Հայաստանի ու Արցախի ապագայի մասին, անելիքի մասին.

«Թեզ 1-ին

Պետք է փոխվի Հայաստանի անունից բանակցողը: Եթե այդ փոփոխությունը չի լինում, աշխարհը համարում է, որ հայ ժողովուրդը համակերպվել է այս վիճակի հետ, համակերպվել է թուրք-ադրբեջանական պահանջների ու նախապայմանների հետ ու պատրաստ է այդ ամենի տակ ստորագրել։ Բանակցողին փոխելով աշխարհին մեսիջ ենք հղում, որ համաձայն չենք այդ վիճակի հետ, պարտության դեմքը պետք է փոխվի և վերջ։

Նա ասում էր՝ «Արցախը Հայաստան է, և վե՛րջ»: Հետո տեսաք, թե ինչ եղավ։ Հիմա շատ վտանգավոր բան է ասում՝ «Սյունիքը Հայաստան է, և վե՛րջ»: Նրա բերանից հնչածը հակառակ իմաստով է, դա չի կարելի թույլ տալ։ Ես պատերացնում է, որ ինքը պլանավորել է  մի օր էլ հայտարարել՝ «Երևանը Հայաստան է, և վե՛րջ», բայց երևի պլանավորում է անել Վաշինգտոնի կամ Փարիզի իր թաքստոցից: Նման բան չի կարելի թույլ տալ։

Թեզ 2-րդ

Բանակցողի փոփոխությունն անհրաժեշտ, բայց միակ բավարար պայմանը չէ: Չի կարելի թույլ տալ, որ Նիկոլին փոխարինի էլ ավելի Նիկոլ կամ նրան փոխարինի մի տղայական քյալագոզական  մեկը, ով կասի ես մեկ-երկու օրում ծովից ծով եմ բերելու։ Երկու դեպքում էլ պատերազմ ու պարտություն ենք ստանալու։ Բայց մեզ կայունթյուն և խաղաղություն է պետք մեջքներս շտկելու համար։

Թեզ 3-րդ

Չի կարելի հայ-ադրբեջանական բանակցային ձևաչափը և Արցախի հարցը դարձնել աշխարհաքաղաքական մրցակցության կռվախնձոր: Դա միջազգային արկածախնդրություն է, ու միայն կորուստներ է բերում մեզ։

Թեզ 4-րդ

Հայ-ադրբեջանական հարաբերությունների բանակցային ձևաչափը պետք է լինի Երևան-Մոսկվա-Բաքու եռանկյունում: Աշխարհաքաղաքական կենտրոնների մրցակցությունից շահում է միայն Ադրբեջանը, ինչը չի կարելի թույլ տալ։

Թեզ 5-րդ

Հայաստանը պետք է ժամանակ ու շունչ քաշելու հնարավորություն ստանա: Մենք պետք է բանակցենք, ամեն մի ձևակերպման համար կռիվ տանք, իսկ թիկունքում զարգացնենք տնտեսությունը, վերականգնենք բանակը, վերացնենք ներհասարակական թշնամության մթնոլորտը:

Թեզ 6-րդ

Խաղաղության ու լարվածության թուլացման համար պետք է բացվեն կոմունիկացիաները՝ բացառելով միջանցքային տրամաբանությունը:

Սահմանների դելիմիտացիան պետք է իրականացվի սովետական քարտեզներով, ՌԴ միջնորդությամբ և այնպես, որ դրանից չտուժեն մեր քաղաքացիների իրավունքները, մեր երկրի տարածքային ամբողջականությունը:

Թեզ 7-րդ

Արցախահայության աջակցության մասշտաբային ծրագրեր պետք է իրականացնել, որպեսզի Արցախը չհայաթափվի։ Առանց Արցախի՝ Հայաստանի գոյությունը հարցականի տակ է հայտնվելու։

Թեզ 8-րդ

Նոր բանակցողի պարագայում ներքին կյանքում պետք է բացառվի հին բարքերի կրկնությունը կամ այսօրվա այլասերված բարքերի վերարտադրությունը: Հին բարքերի վերադարձը բացառվում է։

Թեզ 9-րդ

Մեզ պետք է ոչ միայն ուժեղ ու անվտանգ, այլ նաև արդար Հայաստան, որտեղ իրենց լիարժեք տեր կզգան բոլոր մեր քաղաքացիները: Սոցիալական բեռի տակ կքած ու արդարության կարոտ մարդն իրեն չի կարող պետության լիարժեք տեր զգալ։

Չորս տարի առաջ այս ստախոսները հասարակ մարդուն խոստացան արդարություն, սակայն տվեցին միայն պատերազմներ, մահեր, զրկանքներ:

Բանանի գնի իջեցման մասին էին խոսում։ Այս չորս տարվա ընթացքում սրանց  վարած տնտեսական քաղաքականության արդյունքում  տեղական կարտոֆիլը բանանի գնից թանկ է։ Ինչ վերաբերում է թալանին, ապա սրանք լվացել են նախկին բոլոր հնարավոր թալանչիների գլուխները,  սրանք գերազանցել են բոլոր թալանչիներին ու հեղափոխական օլիգարխիա են ձևավորել։ Այդպես է լինում, երբ իշխանության են գալիս պրոֆեսիոնալ խաբեբաները:

Թեզ 10-րդ

Իշխանափոխության համար անհրաժեշտ են հասարակական–քաղաքական լայն համախմբում, պայքարի ընդլայնված կամ նոր ձևաչափ, նոր որակի Հայաստանի հայեցակարգ, պրոֆեսիոնալ կադրեր, դաշնակիցների ու աշխարհի համար ընկալելի ու վստահելի քաղաքական կոդեր, կամք, վճռականություն, առաջնորդություն։

Այս թեզերը կյանքի կոչելու համար մենք պետք է ըստ անհրաժեշտության օգտագործենք խորհրդարանական և արտախորհրդարանական բոլոր գործիքակազմերը՝ առաջնորդվելով բացառապես մեր օրակարգով»։