Հայաստանի դեմ մարտահրավերները ոչ միայն արտաքին են, այլ նաև ներքին. Ռուբեն Մելքոնյան
«Մենք ներկայումս ապրում ենք բավական բարդ իրավճակում, Հայաստանի դեմ մարտահրավերները ոչ միայն արտաքին են, այլ նաև ներքին»,-««Խաղաղության դարաշրջանի» գաղափարախոսական սահմանադրությունը. (Ժիրայր Լիպարիտյանի «Հայաստան-Թուրքիա. պետականություն, պատմություն, քաղաքականություն» գրքի թուրքագիտական գրախոսություն)» աշխատանքի շնորհանդեսին ասաց ԵՊՀ Արևելագիտության ֆակուլտետի դեկան, թուրքագետ, պատմական գիտությունների դոկտոր, պրոֆեսոր Ռուբեն Մելքոնյանը, ով հենց գրքի հեղինակն է։
Նա նշեց, որ այդ ներքին մարտահրավերների մեջ հատկապես կարևոր է այն կեղծ, սուտ տեղեկատվության տարափը, որի թիրախը մեր հասարակությունն է՝ ի մասնավորի Թուրքիայի և Ադրբեջանի, դրանցից բխող վտանգների, այլափոխված, խեղաթյուրված պատկերի ներկայացում, որի նպատակները չեն կարող լինել հայաստանանպատ։
«Այսինքն, մեր հասարակությանը ներկայացում են Թուրքիայի, Ադրբեջանի հետ ոչ միայն հարաբերություններ կարգավորելու, այլև բարեկամանալու հնարավորություն, որի հավաքական անվանումն է այսպես կոչված խաղաղության դարաշրջան կամ խաղաղության օրակարգ, որը որևէ կապ չունի իրականության հետ, ավելին՝ չկա որևէ նախադրյալ դրան հասնելու համար։ Սա ասում եմ ափսոսանքով, քանի որ խաղաղությունը յուրաքանչյուրիս անկեղծ ցանկությունն է»,- ասաց թուրքագետը։
Ռ. Մելքոնյանի խոսքով, այս սին ու սնանկ խաղաղության դարաշրջանի տապալվելու հավանականության մասին արդեն սկսել են խոսել նույնիսկ այս պահի իշխանությունները՝ անուղղակի կամ անկնարկներով, սակայն միաժամանակ պնդելով, թե հավատում են այդ կեղծիքին, և գնալու են այդ ճանապարհով։ Մինչդեռ մասնագետներն, ըստ նրա, ի սկզբանե պնդել են, որ հաշվի առնելով Թուրքիայի և Ադրբեջանի քաղաքական նպատակները, մտածողությունը, խաղաղության մասին խոսելն անիմաստ է։
«Այս կեղծ խաղաղության, հայ-թուրքական, հայ-ադրբեջանական հարաբերությունների կարգավորման հավանականությունն ունի նաև տեսական մշակումներ, որոնք էլ, կարծես, դարձել են այս պահի իշխանության քաղաքականության հիմքը։ Այդ տեսական մշակումների մեջ հատկապես կարևորում եմ Հայաստանի առաջին նախագահ Լևոն Տեր-Պետրոսյանի նախկին գլխավոր խորհրդական, հատուկ հանձնարարություններով ՀՀ դեսպան, ՀՀ ԱԳՆ նախկին փոխնախարար Ժիրայր Լիպարիտյանի աշխատանքները, որոնք ամփոփ կերպով ներկայացված են նրա «Հայաստան-Թուրքիա. պետականություն, պատմություն, քաղաքականություն» աշխատության մեջ,- ասաց Մելքոնյանը։
Նա նշեց, որ Ժ.Լիպարիտյանը Հայաստանի գոյության առաջին տարիներին որոշակի դերակատարում և պատասխանատու տեղ է ունեցել հատկապես արտաքին քաղաքականության ոլորտում, նրա գրքում տարբեր տարիներին հրապարակված հոդվածներն են, հարցազրույցները, որոնց երբեմն Լիպարիտյանն ավելացրել է բացատրություններ, վերամշակել է, վերարժևորել է, թարմացրել է, ինչը մի կողմից հետաքրքիր է դարձնում աշխատանքը, մյուս կողմից մտահոգության պատճառ դառնում, որ նման թեզեր կարող են լինել մի մարդու գիտաքաղաքական հավատամքը, ով որոշակի շրջանում ՀՀ շահերի սպասարկմանն է կոչված եղել։
«Ժիրայի Լիպարիտյանի աշխատությունում լիուլի առկա են ներկայումս այսպես կոչված խաղաղության օրակարգի բազմաթիվ դրույթներ, որոնց տեսական սահմանումներն այսօրվա իշխանությունները փորձում են կիրառել պրակտիկ քաղաքականության մեջ։ Ուստի այս գիրքը, իրոք, կարելի է որակել որպես խաղաղության դարաշրջանի գաղափարական սահմանադրություն։ Փաստեմ նաև, որ գոնե նեղ մասնագետների համար աչքի են զարնում Լիպարիտյանի և նրա «ուսմունքի» հանդեպ Հայաստանի այս պահին իշխող ուժի առնվազն որոշակի հատվածի համակրանքը և լիպարիտյանական թեզերի ուղղակի կամ անուղղակի կիրառման փաստը»,- ասաց թուրքագետը։
Թուրքագետ, պատմական գիտությունների դոկտոր, պրոֆեսոր Ռուբեն Մելքոնյանի խոսքով, Ժ.Լիպարիտյանի այս աշխատությունը ժանրային առումով մնում է անորոշ. «Այն Թուրքիան գովելու և Հայաստանի ներկայիս իշխանություններին աջակցելու միտված քարոզչական և գաղափարական աշխատա՞նք է, գիտնականի կամ փորձագետի վերլուծությո՞ւն, թե՞ պաշտոնավարման ընթացքում կուտակված բարդույթների և չարության արտահայտման յուրահատուկ հարթակ։ Գրքում այն Թուրքիան, որը ներկայացնում է 2018 թվականից Հայաստանում իշխող ուժի խաղաղության կոնցեպտի գաղափարական կնքահայր կամ պրագմատիզմի առաքյալ Ժիրայր Լիպարիտյանը, իրականում գոյություն չունի։ Այս գիրքը ծայրահեղական, հաճախ անհիմն թեզերի և դրանց ոչ գիտական հիմնավորումների ներկայացնելու փորձ է և գրքի բնույթը կարելի է որակել որպես հայկական հասարակությանը շատ կարևոր ճակատագրական թեմաների շուրջ ապակողմնորոշող քարոզչական աշխատանք, որը միտված է ապահովելու այսպես կոչված խաղաղության դարաշրջանի գաղափարախոսական հենքը»։
Հարակից հրապարակումներ`
Լրահոս
Տեսանյութեր
«Գոյ» թատրոնի դերասանները դիմեցին ոստիկանություն
