Ձեր վստահելի աղբյուրը

«Միջազգային հանրությունն այսօր պետք է Արցախում գտնվող մարդկանց օդային ճանապարհով հումանիտար օգնություն ուղարկի»,- լրագրողների հետ զրույցում ասաց ԵՊԲՀ դիմածնոտային վիրաբուժական հիվանությունների ամբիոնի վարիչ Գագիկ Հակոբյանը, որ մասնակցում է  ՄԱԿ-ի հայաստանյան գրասենյակի դիմաց անցկացվող բողոքի ակցիային։ 

Նրա խոսքով, բժիշկների ակցիան նպատակ ունի սթափության կոչ անել միջազգային հանրությանն ու Հայաստանի հասարակությանը։

«Արցախում պետք  է տեսնեն, որ  մենք պատրաստ ենք իրենց օգնել, եթե ճանապարհը բացվի, մեր բժիշկների թիմը պատրաստ է գնալ այնտեղ ու տեղում օգնություն ցուցաբերել։ Բժիշկները սահմաններ չունեն, նրանք կանգնած են հիվանդների կողքին։ Թող աշխարհն իմանա, միայն Ուկրաիանայում չէ հումանիտար ճգնաժամ, աշխարհում կա մի փոքրիկ տեղ, որտեղ իրենց բնօրրանում ապրում են արցախցիները, որոնց ձայնը պետք է լսելի լինի»,-ասաց նա։

Բժիշկը նկատեց, մինչ Ուկրաինայում պատերազմը, բարձրաձայնվում էր մարդու իրավունքների, բնապահպանական խնդիրների մասին, մինչդեռ ինչպես պարզվեց արևմուտքը դրանց տարբերակված մոտեցում է ցուցաբերում։

«Արևմուտքը նույն վերաբերմունքը չի ցուցաբերում Արցախի հիվանդանոցներում գտնվող հիվանդների, դեղորայքից զրկված  երեխաների խնդրիներին, ինչպես դա անում է Ուկրաիանում, ես սա ցավով եմ ասում։ Ես ուզում եմ, որ աշխարհի ցանկացած կետում լինի խաղաղություն։ Բայց տեսնում ենք, որ երբ մեր տարածաշրջանում կոնֆլիկտ կա, կողմերին զսպվածության կոչ են անում, արցախցին ի՞նչ է արել, իր տանը նստած ճանապարհը փակել են, գազը կտրել են, պետք է այդ կոչերը հասցեական լինեն։ Պետք է Ալիևի ռեժիմի դեմ տնտեսական սանկցիաներ կիրառվեն։ Կարմիր խաչն այսօր պետք է գա ու ջեռուցումից, դեղորայքից զրկված երեխաներին օգնություն հասցնի, թռիչքներ իրականացնեն, ծայրահեղ վիճակում գտնվող հիվադներին տեղափոխեն Երևան»,-ասաց բժիշկը։

Գագիկ Հակոբյանի խոսքով, պետք է  բողոքի ակցիաներին միանան բոլոր հայերը, ինչպես 30 տարի առաջ, ու միահամուռ կերպով դիմակայեն միջազգային ճնշմանը։

«Փաստորեն մենք միջազգային ճնշման ներքո են, ոչ ինքնաթիռներով հումանիտար օգնություն՝ պարեն, դեղորայք է Արցախ ուղարկվում, ոչ բժիշկների, հոգեբանների խմբեր են ուղարկվում, ոչ մի բան։ Հետո ասում են ազատություն, մարդու իրավունքներ։ Մարդկանց տարրական իրավունքներն են ոտնահարվում։ Ես նախանձով եմ հիշում, 44-օրյա պատերազմի ժամանակ դպրոցներում ուսուղիչներն ու աշակերտներն ինչպես էին քողարկիչ ցանցեր ործում, որ ուղարկեին մեր զինվորներին։ Այսօր այդպես պետք է լինի, մայր ու մանուկ պետք է ոտքի կանգնեն, բռունցքված լինեն, ոչ թե մի քանի մետր այն կողմ տոնածառի շուրջը Ջինգլ բելլս պարեն, ուրախանան»,-ասաց ԵՊԲՀ պրոֆեսորը։