Ձեր վստահելի աղբյուրը

ԱԺ նախկին փոխնախագահ Արա Սահակյանը խորհրդարանական լսումների ընթացքում իր ելույթը սկսեց հիացմունք հայտնելով Արցախում ապրող մեր հայրենակիցների տոկունության, համառության ու լավատեսության համար։

«Յուրաքանչյուր հայաստանցու սիրտը բաբախում է իր արցախցի հայրենակցի հետ համահունչ, և բոլորս ապրում ենք նույն հոգսով»,-ասաց Սահակյանը։

Ապա նա ընդգծեց՝ Լաչինի միջանցքի հարցն առանձին  վերցված գոյություն չունի, այն հայ-ադրբեջանական, հայ-թուրքական հարաբերությունների կարգավորման, տարածաշրջանի անվտանգության, կայունության հաստատման մեծ քաղաքականության մի մասնիկն է, պարզապես հիմա առաջ է մղվել ու սրվել։

«Լաչինի խնդիրը գոյություն է ունեցել միշտ՝ սկսած 1923 թվականից։ Ես առաջին անգամ Արցախ գնացել եմ Կիրովաբադով։ Լաչինի միջանցքը չի գործել, ճանապարհը հատուկ անբարեկարգ վիճակում է եղել, բնակավայրերում եղել է շատ վատ վերաբերմունք Հայաստանից եկողների, հայկական պետհամարանիշներով մեքենաների նկատմամբ։ Ադրբեջանն այդ քաղաքականությունը վարում էր նաև ԼՂԻՄ-ի բոլոր շրջանների նկատմամբ»,-ասաց նա՝ ավելացնելով, որ Արցախի տարածքները ֆրագմենտացիայի ենթարկել, բնակչությանը  միմյանցից կտրելը թուրքական քաղաքականություն է եղել ու շարունակվում է մնալ։

Բանախոսը շեշտեց՝ այսօր միջազգային բոլոր դերակատարները կոչ են անում ապաշրջափակել Լաչինի միջանցքը, որի փակ լինելը խախտում է  ոչ միայն արցախցիների, այլև հայաստանցիների իրավունքները։

«Դա նաև Հայաստանն Արցախին կապող ճանապարհն է, այսինքն նաև հայաստանցիներիս իրավունքն է ունենալ մշտական անվտանգ հաղորդակցություն մեր հայրենակիցների հետ։ Այն կենտրոնները, որոնք պահանջում են ապաշրջափակել ճանապարհը, ընդունում են, որ դրա վերաբերյալ իրավունք ունեն և արցախցիները և հայաստանցիները։ Սա իրավունքի հարց է»,-ասաց քաղաքական գործիչը։

Արա Սահակյանի կարծիքով, Լաչինի հարցը ադրբեջանցիները սրում են, որպեսզի Սյունիքում ստանան այն, ինչ իրենց խոստացել են։

«Հարցի լուծումը գնում է դեպի այդ ուղղություն։ Չնայած Հայաստանի կառավարությունը  Երասխում է ճանապարհ առաջարկել, նաև հյուսիս-արևելքում՝ Ղազախից դեպի Իջևան, այդուհանդերձ նրանց համար idée fixe է այսպես կոչված Զանգեզուրի «միջանցքը»։ Թե ինչպես կկոչի, կփաթեթավորի Հայաստանը դա, այդուհանդերձ մոտենում ենք այդ միջանցքի տրամադրմանը։ Այսինքն մտել ենք փոխանակման փուլ»,-ասաց նա։

Սահակյանի խոսքով, եթե իշխանության ու ընդդիմության փոխհարաբերությունները լինեին ցիվիլ, գոնե փոխհարաբերություն լիներ, ապա այսօրվա խոսակցության զգալի մասը կլիներ այն մասին, թե ինչ հնարներ օգտագործենք, ինչպես օժանդակենք, որ այդ ճանապարհը բացվի։

«Քանի որ չկա հաղորդակցություն, մնում է մի վերջին հարց։ Եվ ես այդ հարցին պատասխանում եմ դրական։ Այո´, Լաչինի հարցը ցույց տվեց, որ Ղարաբաղի հետ առնչվող բոլոր խնդիրներն իշխանության, քաղաքական հարց են։ Միայն իշխանության փոփոխությամբ  հնարավոր է նոր կոնցեպտի շրջանակում այս խնդիրը լուծել»,-ելույթն ամփոփեց նա։