Ձեր վստահելի աղբյուրը

«Նոյեմբերի 9-ի հայտարարությամբ և Ադրբեջանի ստորագրությամբ, Լաչինի միանցքը պատկանում է ՌԴ-ին, այն ամբողջույամբ հանձնվել է Ռուսաստանին և այս պահին այնտեղ տեղի ունեցողի ամբողջ պատասխանատվությունը կրում է ՌԴ-ն»-Հանրային հեռուստատեսության «Հարցազրույց» հաղորդման ժամանակ հայտարարեց ՀՀ ԱԽ քարտուղար Արմեն Գրիգորյան:

Գրիգորյանի խոսքով՝ ՌԴ-ն պետք է գործի, որպեսզի 120 հազար հայերը, որոնք բնակվում են Արցախում, էթնիկ զտման չենթարկվեն, քանի որ ադրբեջանի գործողությունների միակ նպատակը դա է, ինչի մասին վերջնագրերով խոսում է պաշտոնական Բաքուն:

«Եթե հնարավոր է բանակցություններով հարցը լուծվի, ապա բոլորս էլ երջանիկ կլինենք, որ հնարավոր է եղել դիվանագիտության շնորհիվ լուծվել, իսկ եթե այդ ճանապարհով հարցերը չի լուծվում, ապա պետք է գործողություններ հետևեն: Նոյեմբերի 9-ի հայտարարությմաբ Լաչինի միջանցքն ամբողջովին պատկանում է Ռուսաստանի դաշնությանը և այստեղ ոչ մեկը մյուսին չի կարող մեղավոր նշանակի, կա պատասխանատվություն և այն թղթով նույնիսկ հստակ է, սա հայտարարություն չէ»,-ասաց Արմեն Գրիգորյանը:

Հաստատելով, որ ՌԴ-ի հետ բարձր մակարդակով զրույցներ են անցկացվում՝ ԱԽ քարտուղարը հայտնեց, որ եթե գետնի վրա փոփոխություն չկա, ուրեմն այդ զրույցներն արդյունք չեն տալիս:

«Լաչինի միջանցքում ՌԴ ռազմաբազայի մոտ տեղի է ունենում ադրբեջանական անցակետի տեղադրում և բոլորի մոտ հարց է առաջանում, թե ինչպե՞ս է այն տեղի ունենում՝ Ադրբեջանն այդքա՞նի է հասել, որ կարողանում է նման քայլե՞ր կատարել, թե՞ սա այլ պայմանավորվածություն է, այլ խնդիր կա այստեղ: Այդ հարցերի պատասխանը դեռևս չկա»,-ասաց Գրիգորյանը:

Նա ասաց, որ սկսած Խծաբերդից, Փարուխից մինչև Լաչինի միջանցքում անցակետ տեղադրելն այլևս դեպքեր չեն, այլ շարունակական են և հիշեցրեց, որ ռուսական կողմը Հայաստանում գտնվող արցախցիներին խոստացել են, որ երաշխիքներ են ապահովելու և, դրանք լսելով են արցախցիները վերադարձել իրենց տները, բայց գետնի վրա այդ երաշխիքներն այս պահին չեն աշխատում, ավելին՝ էթնիկ զտման վտանգն այս պահին գնալով ավելի  առարկայական է դառնում:

Գրիգորյանի խոսքով՝ 2020թ. նոյեմբերի 9-ի հայտարարության մեջ անվտանգության ճարտարապետության տարրեր կային՝ Լաչինի միջանցքը, Լեռնային Ղարաբաղի, շփման գծի արձանագրումը, սակայն այսօր այդ ճարտարապետությունն ամբողջովին փլուզվում է:

«Եթե որևէ պետություն իր ռազմավարական շահերը ստորադասելու է որևե երկրում գտնվող անձին, կամ անձանց, ապա այն պետություն չէ»,-հայտարարեց Արմեն Գրիգորյանը՝ մեկնաբանելով Հայաստանի ընդդիմության առաջ քաշած այն վարկածը, որ Արցախում կատարվածի մեղավորը ՀՀ իշխանություններն են, որոնք ՌԴ թիկունքում Արևմուտքի հետ խաղեր են տալիս:

Հայտարարելով, որ Լեռնային Ղարաբաղում միակ ներկայացված  ուժը ՌԴ-ն է՝ ՀՀ ԱԽ քարտուղարը հավելեց. «ԼՂ-ի և՛ իշխանությունը, և՛ ժողովուրդն ամբողջովին պրոռուսական է, ինչո՞ւ են ԼՂ բնակչությանը պատժում: Լեռնային ղարաբաղում հակառուսականություն չկար մինչև վերջերս, բայց նախորդ օրվանից՝ կարծես թե կա (Նկատի ունի Արցախի ԱԽ հայտարարությունը-խմբագ.): Հարցն այստեղ այլ է, միգուցե, ՌԴ գործողություններն են նման արձագանքի պատճառ հանդիսանում, որովհետև ինչքան ել նման մեղադրանքներ ներկայացնեն, մենք 2018 թվականից հետո որևէ արտաքին քաղաքականության որևէ փոփոխություն չենք կատարել: Հայստանը շարունակելու է այն արտաքին քաղաքականությունը, որը եղել է մինչև 2018 թվականը, բայց դրա արդյունքում ստացել է 2020 թվականի պատերազմը: Սա նաև հաստատում է, որ ՌԴ-ն իր ռազմավարական շահերն է հետապնդում, կարևոր չէ, թե ինչպիսի իշխանություն կա Հայաստանում, իր համար կարևոր է ռազմավարական շահերը: Ռազմավարական շահերից է ներկա լինել Լեռնային Ղարաբաղում և 2020 թվականի պատերազմից հետո Ռուսաստանն իր խաղաղապահների միջոցով այլևս ներկա է այնտեղ»:

Դիտարկմանը, թե Հայաստանի իշխանություններին պատժելու համար ՌԴ-ն ինչո՞ւ է ռուսամետ Արցախը հանձնում՝ Գրիգորյանն ասաց. «Մեզ պատժել են: Սեպտեմբերյան պատերազմը և մյուս գործողությունները, դրանք էլ են պատժիչ գործողությունների մեջ մտնում, բայց այն, ինչը ԼՂ-ում տեղի է ունեում , այն այս տրամաբանության մեջ որևէ ձև չի մտնում»:

Անդրադառնալով տեսակետին, որ ՌԴ-ն Ուկրաինայում խնդիրներ ունի և չի կարողանում իր շահերն առաջ տանել Լեռնային Ղարաբաղում՝ ՀՀ ԱԽ քարտուղարն ասաց. «Բա էդ պետությունը չի՞ կարողացել 2-3 կամ 5 տարի  ռազմավարական պլանավորում կատարի և 2020 թվականին չփորձի ստատուս քվոն Լեռնային Ղարաբաղում փոխի և հայտնվի այսպիսի իրավիճակում, թող մտածեյին, որ ծանր իրավիճակում են լինելու այս տարածաշրջանում: Լեռնային Ղարաբաղում ստատուս քվո են փոխել, այնտեղ ներկայացել են խաղաղապահներով և այնուհետև գնացել են այլ գործողությունների, սա շատ նման է նաև 1914 թվականի, երբ  Ռուսաստանը մեր տարածաշրջանում ներկա էր, ներքաշվեց Առաջին հահմաշխարհային պատերազմում՝ սերբերին օգնելու նպատակով, հետագայում տարածաշրջանից գնացին և հայ ժողովուրդը ողբերգության առաջ կանգնեց»: