Ձեր վստահելի աղբյուրը

«Բլոգնյուզ»-ի խմբագիր Արամ Գևորգյանը գրում է.

«Տիկին Գայանեն հերոսաբար անմահացած Ժորայի մայրն ա: նիկոլի խունտան որոշում ա կայացրել նրան ձերբակալել:

Ինքը Ժորի մաման ա, աշոտիկ, այ բ..-ի վաստակ: Երբ շատ տղերքի կյանքեր զոհելով քեզ փախցնում էին Կուբաթլուից, Ժորը կռիվ էր տալիս թշնամու դեմ: Ու կռիվ տալով էլ զոհվավ, մինչ դու փախնում էիր: Հիմա դու գնացել ու Ժորի մամայի դեմ գրել ես, ասում ես՝ ինձ առևանգել ա:

Ամենավերջին մարդը, էլ չասած տղեն, նման բան չէր անի, բայց դու արիր: Գիտե՞ս խի արիր, որտև դու նիկոլի տղեն ես, աննայի ...ածն ես: Դու ի սկզբանե դատապարտված ես, աշոտիկ: Հրաժարվես դրանցից, չհրաժարվես, դա քեզ չի փրկի: Կարաս մաքսիմում բողոքդ ետ վերցնես, որ ապացուցես, որ հորիցդ տղամարդ ես, բայց դժվար, արյունն իրանն ասում ա:

Ժորի մայրը Գայանեն ա, ով, ըստ քեզ, ի զորու ա եղել քեզ առևանգելու ու սպառնալու: Բայց իրականում դու կարայիր օգտվեիր քեզ ընձեռված հնարավորությունից ու մի քանի րոպե շփվեիր հերոսի մոր հետ, տեսնեիր, թե ինչպիսին ա լինում հայ մայրը, որովհետև դու դրա կարոտ ես:

Կարայիր տեսնեիր, թե ինչ տեսակ մայրերից են հերոսեր ծնվում, ինչպիսին ա լինում հերոսածին մայրը: Բայց չէ, դու ժառանգել ես հորդ վախկոտությունն ու մորդ шնբարпյшկшնпւթյпւնը: Ու դու ապրես դրանց հետ, թե չէ, մեկ ա, դու դրանց լամուկն ես, ու ապրելու, գոյությունդ քարշ ես տալու էտ խարանով: Պլյուս վրեդ ավելացավ նաև հերոսի մորից վախեցած ու այդ վախից նրա դեմ ցուցմունք տալու խարանը»։