Ձեր վստահելի աղբյուրը

«Համախմբումը  կարող է իրական լինել այն դեպքում, երբ հիմքում կարող է թաքնված լինել քաղաքական դոկտրին, այսինքն մարդիկ հստակ պետք է իմանան՝  ինչի համար են համախմբվում, ինչի դեմ են համախմբվում, ունեն այդ ամեն ինչի ճանապարհային քարտեզը»,-«Համախմբումը որպես հայկական օրակարգ» թեմայով քննարկմանն ասաց լրագրող Կարպիս Փաշոյանը։

Նա նշեց, որ համախմբման հասնելու համար անհարժեշտ է  ֆիքսել ամենամեծ խնդիրը, որ հիմա առկա է մեր հասարակության մեջ՝ «մեր հանրային կառույցը փլուզված է, բզկտված վիճակում ենք»։

Նա անիրական է համարում համախմբումը։

«Միասնությունն ինձ համար կեղծ կատեգորիա է թվում, որևէ հասարակությունում չի կարող լինել միասնություն, կարող է լինել հանրային համերաշխություն հանրային դաշինքի  հիմքի վրա, իսկ դրա գլխավոր նախապայմանը հանրային կոմպրոմիսն է»,- ասաց Փաշոյանը։

Նա ընդգծեց, որ փոփոխություններ ընդհանրապես բերում են ստեղծարար փոքրամասնությունները, յուրաքանչյուր հասարակության 3-5 տոկոսը, այսինքն նախ և առաջ  համընդհանուր կոնսենսուս պետք է գտնվի այդ 3-5 տոկոսի միջավայրում, որոնք էլ քաղաքական դոկտրինը, արժեքները կփոխանցեն մեծամասնությանը, և մեծամասնությունն էլ ըստ պատշաճի կարձագանքի։ 

«Երևանի 3-5 տոկոսը, նաև մյուս խոշոր քաղաքները, միգուցե Գյումրի, Վանաձորի... Դա է կրիտիկական զանգվածը, որ կարող է փոփոխություններ բերել և վճռական խոսքը փոխանցել արդեն մեծամասնությանը»,- ասաց Փաշոյանը։ 

Մանրամասն՝ տեսանյութում։