Ձեր վստահելի աղբյուրը

Փաստաբան Արսեն Բաբայանը գրում է.

«Արաբկիր համայնքի նախկին ղեկավար Հովհաննես Շահինյանի նկատմամբ քրեական հետապնդումը հատել է իրավաբանության ողջամտության բոլոր սահմանները և իր կայուն տեղը հաստատել քաղաքական հետապնդման դասագրքային օրինակների շարքում։

Այսպես, ՀՀ դատախազությունը շուրջ երկու տարի քննելով Հովհաննես Շահինյանի կողմից պաշտոնեական լիազորություններն առերևույթ չարաշահելու վերաբերյալ քրեական գործը, որոշել է Հովհաննես Շահինյանի նկատմամբ քրեական հետապնդումը դադարեցնել։ Դրա համար հիմք է հանդիսացել այն հանգամանքը, որ Շահինյանը չընդունելով մեղքը, հայտնելով, որ չի կատարել որևէ հանցավոր արարք, չի առարկել, որպեսզի վաղեմությունն անցնելու կապակցությամբ իր նկատմամբ վարույթն իրականացնող մարմինը դադարեցնի քրեական հետապնդումը։ Համապատասխան որոշումն ընդունվել է, մտել է օրինական ուժի մեջ, իսկ Շահինյանը դարձել է ազատ քաղաքացի, առանց իրավունքների որևէ սահմանափակումների։

Դրանից անցնելով շուրջ 1,5 տարի ՀՀ գլխավոր դատախազության համապատասխան դատախազը որոշել է, որ լրիվությամբ նույն փաստական հանգամանքներով, առանց որևէ նոր տվյալի ստացման, քրեական վարույթում առանց որևէ փոփոխության, կարող է սկսել լրիվ նոր քրեական հետապնդում, լրիվ այլ հոդվածքվ, այս դեպքում՝ փողերի լվացման մեղադրանքով։

Փաստորեն, դատախազը խախտելով Սահմանադրությամբ, ՄԻԵԿ-ով և քրեադատավարական օրենդրությամբ նախատեսված ու Վճռաբեկի նախադեպերով խորությամբ պարզաբանված՝ Կրկին դատվելու անթույլատրելիության սկզբունքը՝ կրկին հարուցել է քրեական հետապնդում։

Քննիչն էլ, իր հերթին, ձերբակալման որոշում էր կայացրել և դիմել դատարան՝ Հովհաննես Շահինյանին կալանավորելու միջնորդությամբ։ Դատարանը մերժել էր քննիչին, որին հաջորդել էր դատախազի վերաքննիչ բողոքը։ Երկու օր տևած դատական լսումների ընթացքում Վերաքննիչ դատարանը մերժեց դատախազի բողոքը և Հովհաննես Շահինյանը մնաց ազատության մեջ։
Դրանից հետո միջնորդությամբ դատախազին առաջարկեցի, որպեսզի դադարեցնի Հ.Շահինյանի նկատմամբ քրեական հետապնդումը, քանի որ այն հարուցվել էր «կրկին դատվելու անթույլատրելիության» սկզբունքի խախտմամբ։ Դատախազը, բնականաբար, մերժեց միջնորդությունս, մերժեց նաև նրա վերադաս դատախազը, որից հետո դատախազի որոշումը բողոքարկեցի հակակոռուպցիոն դատարան։

Հակակոռուպցիոն դատարանը, ինչպես սպասելի էր, բողոքը մերժեց, այդպիսով լրացուցիչ անգամ հաստատելով, որ Հովհաննես Շահինյանի վերաբերյալ վարույթով իրավունքն ու իրավաբանությունը զիջում են քաղաքական հաշվեհարդարներին։ Իսկ դատարանի այդպիսի որոշումն էլ դարձավ կանաչ լույս, որպեսզի վարույթն իրականացնող մարմինն ապօրինի հետախուզում հայտարարի Հովհաննես Շահինյանի նկատմամբ։ Հետախուզում հայտարարվեց այն պայմաններում, երբ դատախազին ու քննիչին բազմիցս տեղեկացրել եմ, որ անհրաժեշտության դեպքում, եթե իսկապես լինի օրենսդրությամբ սահմանված այդպիսի պահանջ, Հովհաննես Շահինյանը պատրաստ է վերադառնալ Հայաստանի Հանրապետություն նույնիսկ այն պայմաններում, երբ արտասահմանում է գտնվում առողջական վիճակից ելնելով։

Վերաքննիչ դատարանում ներկայացրել եմ անհրաժեշտ բոլոր փաստաթղթերը, որոնք հաստատում են Շահինյանի բուժման անհրաժեշտությունը։ Ոչ քննիչի կողմից և ոչ էլ դատախազից չեմ ստացել այդպիսի պահանջ կամ առաջարկություն, որ վստահորդս վերադառնա Հայաստանի Հանրապետություն։ Ավելին, նույնիսկ հետախուզում հայտարարելու վերաբերյալ համապատասխան վարութային ակտը մինչ այս պահը չեմ ստացել։

Ամփոփելով վերոգրյալը արձանագրեմ. Հ.Շահինյանի նկատմամբ իրականացվում է քաղաքական բիրտ հետապնդում հանձնարարված քաղաքական իշխանության ամենավերին օղակներից»։