Ձեր վստահելի աղբյուրը

Գրող, սցենարիստ, հրապարակախոս Սամվել Խալաթյանը, անդրադառնալով Մհեր Մկրտչյան արտիստական թատրոնում տեղի ունեցող իրադարձություններին, գրում է.

««Մհեր Մկրտչյան» արտիստական թատրոնն ինձ համար հոգեհարազատ է: Լավագույնս գիտեմ ստեղծագործական անձնձնակազմի տաղանդավոր դերասաններին, տեխնիկական անձնակազմի գիտակ ու կիրթ անձանց:

Ինձ համար մեծ պատիվ էր, որ թատրոնի վերանորոգումից հետո լուսահոգի Ալբերտ Մկրտչյանն օջախին նոր շունչ հաղորդելու մեկնարկը տվեց իմ հեղինակած «Աքլորականչ» մոնոդրամի և «Վերջին ծաղրածուն» տրագիկոմեդիայի առաջնախաղերով:

Այդուհետ մշտապես հաղորդակցվել եմ հայ թատերարվեստում յուրօրինակ ձեռագիր բերած թատրոնին, որի լավագույն ավանդույթները հաջողությամբ պահպանվեցին ու զարգացան Մհեր Մկրտչյանի ղեկավարության օրոք: Քաղաքական այրերն իրենց իսկ քաղաքական «մշակույթով», թատերարվեստի նկատմամբ ունեցած «ճաշակով ու գիտելիքներով» առաջնորդվելով գլխատեցին թատրոնը՝ վերացնելով գեղարվեստական ղեկավարի, գլխավոր նկարչի և թատրոնի ստեղծագործական գործընթացի համար կենսական նշանակություն ունեցող հաստիքներ: Պատճառները բոլորիս են պարզ, չծավալվեմ:

Թատերախմբի ամենամեծ սխալն ու բացթողումն այն էր, որ ժամանակին չընդվզեցին, չըմբռնեցին, որ սկիզբ է դրվում թատրոնը կործանելու, քաղաքական խամաճիկ-գործիչների ներմուծումով արվեստի օջախը ներկայիս ապազգային իրողությանը ծառայեցնելու ագիտթատրոն դարձնելուն:

Այն, ինչ այսօր կատարվում է, դրա տրամաբանական շարունակությունն է: Ցավալի է:
Հույս ունեմ, որ առողջ ուժերն աննահանջ կլինեն իրենց արդարացի դիրքորոշմամբ, թույլ չեն տա, որ նշանավոր արտիստի ստեղծած ու նրա անունը կրող թատրոնը զոհ գնա քաղաքական ճղճիմ խաղերի»։