Ձեր վստահելի աղբյուրը

2024 թվականին, մեծանուն շանսոնյե, Հայաստանի ազգային հերոս Շառլ Ազնավուրի ծննդյան 100-ամյակին նվիրված միջոցառումների շրջանակում, Երևան քաղաքի Ֆրանսիայի հրապարակում կտեղադրվի Շառլ Ազնավուրի հուշարձանը:

Հուշարձանի նախագծի ընտրության համար հայտարարվել էր բաց մրցույթ, որի ընթացքում ստացված 37 հայտ-էսքիզները կներկայացվեն հատուկ ձևավորված հանձնաժողովի քննարկմանը (հանձնաժողովի 12 հոգանոց կազմում ընդգրկված են Երևանի քաղաքապետարանի պատասխանատուներ, Ազնավուրի ընտանիքի անդամներ, ոլորտի հեղինակավոր մասնագետներ):

Գործընթացի մասնակցայնությունն ապահովելու և տեղադրվելիք արձանի ընտրության հարցում քաղաքացիների կարծիքները հաշվի առնելու նպատակով` «Ակտիվ քաղաքացի» հարթակում մինչև օգոստոսի 31-ը` ժամը 14:00-ն, քաղաքացիները կարող են քվեարկել ներկայացված նախընտրելի նախագծի օգտին:

Ստացված ձայները կներառվեն ու կարտացոլվեն հանձնաժողովի քվեարկության արդյունքներում:

Ներկայացնում ենք այս պահին ամենաշատ կողմ ձայն ստացած հուշարձանների լուսանկարները. 

Բոլոր նախագծերը՝ այստեղ։ 

«Մեկնաբանություններ» բաժնում արված բոլոր արձագանքները գրեթե  բացասական են. 

«Թերթեցի բոլոր տարբերակները!!! Շարլի տաղանդին, կերպարին, Շարլի` որպես ազգային հերոսի բռնությանը արժանի որևէ կոնցեպտուալ լուծում գոյություն չունի»։

«Բարև ձեզ, առաջարկում եմ ավելացնել ևս մեկ տարբերակ, «Համաձայն չեմ ոչ մի վեր նշված տարբերակի»։ Քանի որ ոչ մի արձանի նախագիծ լավը չէ, և մարդիկ, որոնք դեմ են բոլորին ևս պետք է ունենան իրենց ձայնը արտահայտելու հնարավորություն»։

«Ես էլ եմ կարծում, որ Ազնաուրին արժանի քանդակ չկա այս շարքում»։

«Մեկը մեկից ահավոր է: Դեմ եմ բոլոր տարբերակներին: Նաև կարծում եմ, որ Ազնավուրի արձանը պետք է տեղադրել Ազնավուրի հրապարակում»:

«Շատ վատ է, որ աշխարհահռչակ շանսոնյե համար այսպիսի անշուք ու անիմաստ արձաններից մեկը պետք է նյարդայնացնի ինձ և փչացնի իմ քաղաքի տեսքը»։

«Որոշումը ճիշտ է և ուշացած, բայց շատ վատ տեղ է որոշված։ Այ, օրինակ ես կամ երեխաները, զբոսաշրջիկները և մնացած բոլորը ո՞նց ենք մոտենալու արձանին, որ նկարվենք: Թե՞ ամեն նկարվելուց մեկը պերքա ընկնի ավտոյի տակ ու զոհվի:Մի պուրակ սարքել և արձան տեղադրել»:

Ֆեյսբուքում նույնպես քննարկման թեմա է Ազնավուրի հուշարձանի նախագծերը։ 

Ճարտարապետ Արսեն Կարապետյանը գրում է. «Պետք է բոլորը ձուլել ու գեղարվեստի բակում իրար կողք դնել»։ 

Նկարչուհի Լիլիթ Մանարյանը արձագանքում է. «Բացի վերջինից, բոլորն ունեն անատոմիկ անհամաչափություն, բայց վերջինն էլ հաստ, ճնշող, սովետական ու առհասարակ գերեզմանաքար է հիշեցնում։ Ոչ մեկը չեմ հավանել։ Լավ, էս մարդիկ տեսե՞լ են Ազնավուրի գոնե մեկ կենդանի կատարում` իրոնիկ թեթևություն, որը թաքցնում է տրագիզմ, բայց դա արդեն երկրորդ շերտն է... ասելով էլ չի այս ամենը, եթե պետք է ասել, ուրեմն պետք չէ»։

Թատերագետ Տիգրան Մարտիրոսյանը գրում է. «Գրամաֆոնի տարբերակն իբրև գաղափարաձև (խոսքը վրայի կերպարի չակերտյալ հավաստիության մասին չէ) և աթոռակով ու ձեռքի թաշկինակով (շարֆն ավելորդ դետալ է) տարբերակն իր բովանդակային պարզությամբ (Շարլի խորության ֆենոմենը նրա կերպարի և կատարողականի պարզության մեջ էր), եթե կարողանան մարդավարի համադրել, միգուցե շանսոնյեին արժանավայել տարբերակ ստանան։

Թե չէ փոքրամարմին հսկային դինամիկ և դրամատիկ ժեստերի ու կեցվածքների մեջ են դնում` ձևաբովանդակային դիսոնանսով կիսակարիկատուրային կոմիզմի դռները բախելով»։

Արվեստաբան Լիլիթ Սարգսյանը գրել է. «Էջս չէի ուզում պղտորել, սակայն - Նրանք, ովքեր անգամ թույլ են տվել նման նողկանքը մրցույթի մասնակցի, անելիք չունեն ոլորտում: Իսկ այս նողկանքները ստեղծող չքանդակագործներին, որոնց անունները բարեբախտաբար չգիտեմ, ասելիք չունեմ»:

«Մեկը մեկից անտանելի….. просто ужас…. Առանց արվեստի ու մտքի թռիչքի»։ 

«Ոսկե ցլիկ ֆիլմում, որ ասումա. «Էս գեղում մի կենդանի շոֆեռ չկա»?
Հիմա մի քանդակագործ չկա?»)։