Ձեր վստահելի աղբյուրը

«Այսօր մենք ականատես եղանք, թե ինչպես է Ռուսաստանի Կարմիր խաչով ուղարկված մարդասիրական բեռները Արցախի Հանրապետություն հասցվում Ակնա -Ստեփանակերտ ճանապարհով»,- «Հայաստան-ՆԱՏՕ. Նոր մարտահրավերներ կամ հնարավորություններ» թեմայով կլոր սեղանի ժամանակ հիշեցրեց քաղաքագետ Սերգեյ Մելքոնյանը:

«Իրականում այս իրադարձությունը կարող է դուրս գալ ընդհանուր օրակարգից, բայց սա շատ կարևոր ցուցանիշ է, որն այսօր պետք է արձանագրել։ Ստեղծվում է մի իրավիճակ, երբ ռուսական կողմը արցախյան ուղղությամբ փորձում է հասնել իր նպատակներին և խնդիրներին թույլ կողմի զիջումների միջոցով։ Ինչի՞ մասին ենք խոսում։ Լաչինի միջանցքի փակ վիճակին զուգահեռ Ակնա-Ստեփանակերտ ճանապարհի զուգահեռ շահագործումը ֆիքսում է հաշիվը ցուցատախտակի վրա։ Առաջին միջանցքի բացման շուրջ համաձայնության գալ հնարավոր չեղավ, իսկ երկրորդի դեպքում Ռուսաստանը, եթե չճնշեց, ապա հաջողությամբ օրակարգ մտցրեց այդ երթուղու իրականացումը»,- նշեց Մելքոնյանը։

Նրա խոսքով, այստեղ հարցը վերաբերում է տարածաշրջանում կարճաժամկետ և երկարաժամկետ հեռանկարում Ռուսաստանի դիրքորոշմանը և ընկալմանը։

«Թույլ կողմի հաշվին կարճաժամկետ հեռանկարում հաջողության հասնելը թուլացնում է հետագա ներկայության լեգիտիմությունը՝ արդեն երկարաժամկետ հեռանկարում։ Ուստի, հավանաբար, անխոհեմ կլինի հույս դնել այն բանի վրա, որ նրանք այստեղ ինչ-որ խնդիր են լուծել հիմնվոր՝ դրանով ևս մեկ հենասյուն ավելացնելով տարածաշրջանում ներկայություն պահպանելու ընդհանուր հարթակում»,- նկատեց քաղաքագետը։

Ինչ վերաբերում է հայ-ռուսական հարաբերությունների ժամանակակից պաշտոնական դիսկուրսին, ապա, ըստ նրա, սա առանձին պատմություն է.

Ինչպես նշեց նա, կարելի է առանձնացնել առնվազն երեք խնդիր.

1. Հստակ հաղորդակցության և իրական բացատրական մոդելների բացակայություն:

2. Այն հայտարարությունները, որոնք արվում են, մեծամասամբ անհասկանալի են որևէ մեկի համար:

3. Սովորական փոխհրաձգություն, ինչ-որ բախում պաշտոնյաների միջև:

«Այս ամբողջ մեծ քաշքշուկին զուգահեռ մեկ այլ դիսկուրս կա՝ հայ-ռուսական հարաբերություններում, ընդհանուր առմամբ, խնդիրներ չկան, դաշնակցային հարաբերությունները պահպանվում են։ Հիշենք ՌԴ նախագահի մամուլի քարտուղարի հայտարարությունները. Ո՞րն է այս դիսկուրսի արդյունքը: Կարելի է արձանագրել, որ Ռուսաստանի Դաշնությունում այժմ առնվազն օրակարգում են հայ-ռուսական հարաբերությունների խնդիրները։ Եթե նախկինում դրանք նույնիսկ երկրորդական չէին, ապա այսօր, հավանաբար, ներառված են TOP-5 առանցքային ոլորտներում՝ արտաքին ռուսական մոնիտորինգի ուղեցույցներում»,- պարզաբանեց նա։

Անդրադառնալով Հայաստանի Հանրապետության և Արցախի սահմաններին տեխնիկայի, զինուժերի և միջոցների շարունակական կուտակմանը, Մելքոնյանը նշեց. «Մենք տեսնում ենք Իրանի ակտիվ փորձերը՝ կանխելու ռազմական սցենարը Հարավային Կովկասում, մենք տեսնում ենք Հայաստանի փորձը՝ դիվերսիֆիկացնել իր շփումները և փորձել լուծել խնդիրը՝ առանց Մոսկվային դիմելու»։

«Եթե հիշենք այն մարդկանց ցուցակը, ում հետ կապվել է դե ֆակտո Հայաստանի վարչապետը, ապա այնտեղ ռուս գործընկերներ չկան, այլ կա թուրք գործընկեր։ Փաստորեն, հայկական կողմը շարունակում է իրականացնել այն կուրսը, որը հայտարարվել էր՝ Ռուսաստանից կախվածությունը ռազմավարական սխալ էր, տարածաշրջանում հարցերն ու խնդիրները պետք է լուծվեն հարևանների հետ երկխոսությամբ, այլ ոչ թե արտաքին ուժերի միջոցով։ Եթե նույնիսկ կարճաժամկետ հեռանկարում Հայաստանին հաջողվի չեզոքացնել հարձակումը, ապա հնարավոր կլինի բացատրական մոդել ստեղծել, այն է՝ տեսեք, մենք կապվեցինք Էրդողանի հետ, նա ճնշում գործադրեց Ադրբեջանի վրա, իրավիճակը լուծվեց։ Եվ ոչ մի դիմում Ռուսաստանին՝ որպես ինչ-որ արբիտրի։ Ստեղծվում է վարքագծի նոր տարածաշրջանային մոդել՝ առանց Ռուսաստանի մասնակցության»,- նշել է նա։