Ձեր վստահելի աղբյուրը

Արցախցի Նանար Պողոսյանը գրում է.

«Հանգիստա էս պահին, խոր լռություն, իսկ ժողովուրդը, ինչպես նաև ես դիահերձարաններում և հիվանդանոցներում: Փնտրում եմ հարազատ 2 քույրիկիս ամուսիններին, և նրանցից մեկի տեգրոջը երեքն էլ զինծառայող են:

1. Հարությունյան Գրիգոր Սիմոնի 1989թ. -Մաճկալաշեն էր:
2. Հարությունյան Սարգիս Սիմոնի 1993թ. -Մաճկալաշեն էր:
3. Դյաչենկո Դենիս Օլեգի 1992թ. -Աղբուլաղ էր:

Ոչ մեկից լուր չունենք, խնդրում եմ եթե որևէ մեկը  կա նրա ծառայակից ընկերներից արձագանքի:
Ասացին, որ նրանք չկան նշված ցուցակներում:

Ախր բոլորը մեր տղերքն էին հերթով նայելով նրանց անմահացած դեմքերին ամոթ ու խայտառակություն ապրեցի, ատում եմ Ձեզ հայ դավաճաններ, հերիքա առյուծ տղերքի գլուխները ուտեք, հերիքա, ցնդվեք մեր կյանքից:

Չներեք մեզ տղերք չներեք:

Իսկ ես շարունակեմ փնտրել ասացին, որ դեռ անհայտ անմահացած տղերք ու անհայտ վիրավորներ կան, որոնց ինքնությունները դեռ պարզված չէ»։