Իմ ղաշյանգ, բարի ու ժպտերես քաղաք՝ իմ ԱՐՑԱԽ, օզում քեզ պենդ խտիմ․․․ արցախցու գրառումը
Արցախցի Անգելինա Իսախանյանը գրում է․
«Չնայած շուրջս տիրող մղձավանջին, որոշալում քանի ստեղում, ամեն օր տուս կյամ քաղաք ու վայելիմ վերջի ժամերս քու խըտումտ ու քզնհետ էլ զրուց անիմ, պատմիմ քեզ ամեն հինչ, ապրումնես էս ամեսների, լյավ օրերս քու գողտրիկ ու տաքուկ անկյուններում։
9 ամես բլոկադումս իլալ, իսկ վերջի օրերին երգինքտ դղրդալիսա իլալ սնարյադներից, որովետև թշնամինետ տեսալն վեր սոված պհելավ, մեզ քզանա կարել չըն կտրին։
Վեր ստղան-դղան պարիկամա, հընգերա, ծանոթա զանգելիսն իլալ ու հըրցնելիս՝ «հունցք տեմկենում՞» միշտ ըսելիսում իլալ «մունք ֆանտաստիկնք, էդ տուքք բլոկադում, որովհետև ծըզետիյա հղեն կապ»։ Դուզա ՝ տիժերա իլալ, բայց դե մենակ էն փաստը վեր Արցախումս՝ քու հողումտ, տա արդեն մի ուրիշ ձևի ուժա իլալ տալիս վեր ամեն հինչին տեմ կենաս (ու եթե անկեղծ արդեն վերջերքում լրիվ հարմարվածնք իլալ էդ վիճակին)։ Ամեն օրս վայելալում քու գրկումտ՝քթիս տակին Շուշի, Արցախ, Գետաշեն երգելավ( դաժե ստիպելավ վեր մեր գործանողներն էլ սվերին ու երգին ինձնհետ): Ամեն առավոտ յերում կացալ ղաշյանգ շորերս կեցալ՝ մեկ-մեկ էլ ստիպալ ինձ կաբլուկներ կենամ, հանցվեր քինամ գործի, դուզա շատերը ըսելիսն իլալ «էտ քզետի բլոկադա չի՞» բայց դե զատո ես ինձ էտ կաբլուկներավն ու միհատ էլ քթիս տակին երգսելավնում իլալ լավ զգալիս ու շատերին էլ լավ տրամադրություն հաղորդելիս)))
Թա շատերին մտքին իլալա հունց անին, ծանոթավ, խնամիյավ, բարեկամավ « մունք էլնք օզում ջահիլ կյանք վայելինք» նախադասություն ասելավ քեզ թողին ու տուս կյան ( տեն կացիկ մհենգ էլ ստատուսներավ ու սթորիներավ քեզ սիրումն) իմ մտքիս ծերավն էլ չի մի րոպե անց կացալ, վեր քեզ թողիմ ու քինամ։ Ամեն օր թազա բլոկադնի ռեցեպտներում իլալ ճըրելիս, ղրկելիս մամուս ու գործի տեղ ժամեր հաշվելիս, վեր հիբում քինան տոն տեսնամ մամաս հինչա սարքալ, ղաթումն էլ վեր շագալաթի հետի նվնվալիսում իլալ, մինը տանան բաքմազավ շագալաթա սարքալ պերալ, մինը մեղրավ պիչենի ու հատե տի սիրով փթաթած ինձ պհելիսն իլալ։
Բայց…չարաբաստիկ սեպտեմբերը ուրանը ըրավ…բլոկադին ավելացավ մին ցավ, մի անվերջանալի թվացող մղձավանջ՝ պատերազմ։
Մհենգ ասումն քեզ պիտի թողիմ ու քինամ…ախր հունց՞ հունց քեզ թողիմ ու քինամ իմ մանկության, պատանեկության, առաջին սիրո, ուրախության, հիասթափության, վերելքների, երազանքների ու նպատակների քաղաք։ Ախր քեզ թողել ու քինալը հավասարա իմ 25 տարվա ապրածը մի րոպեում ճինջելը, ախր քեզ թողել ու քինալը հավասարա մեր տղորցը մենակ թողելը, ախր…
Սերտս տրաքումա, ամեն օր մի պատճառում ման կյամ վեր քինամ վեչ…ախր ես առանց քեզ կըրլական չում լիարժեք ապրիմ, երգիմ, գործ անիմ…ախր քու գրկումտ ես հալամ հսցրալ չում սիրահարվիմ, փսակվիմ, ընտանիք կազմիմ ու քեզ շենացնիմ, բայց ինձ ասումն սումկատ սարքե, յերկաց քինա։ Հինչ՞ տինիմ սումկումս, հունց ՞տղվարիմ քեզ…
իմ ղաշյանգ, բարի ու ժպտերես քաղաք՝ իմ ԱՐՑԱԽ, օզում քեզ պենդ խտիմ՝ տուվել ինձ, ու ուրուր պեց չի թողին գիդա շտեղ էլ քինամ, հինչ էլ անիմ՝ մինա ես առանց քեզ կեսատում ինան…
#Ես քեզ շատում սիրում ԱՐՑԱԽ
#իմ_նկարած_քաղաք
#տոնս_տեղս
#չմոռանաս_Արցախա_բարբառը»
Լրահոս
Տեսանյութեր
Օր չկա, որ մենք փողոցում չտեսնենք բողոքի դուրս եկած տարբեր խմբեր. Բագրատ Սրբազան
