Հնդիկ փորձագետը ներկայացնում է, թե ինչու զենքի որոնումներում Երևանի ընտրությունը կանգ առավ Հնդկաստանի վրա
Զենքի ձեռքբերման փնտրտուքներում պաշտոնական Երևանի ընտրությունը կանգ է առել Նյու Դելիի վրա։
Stratnews global-ի հետ զրույցում անվտանգության հարցերով փորձագետ, գեներալ-մայոր Հարշա Կակարը կարծիք է հայտնել, որ Հայաստանի և Ադրբեջանի միջև շարունակվող պատերազմը, Ռուսաստանի դերի նվազումը հանգեցրել են այս հարցում Հնդկաստանի առավելության։
«Մինչ այժմ Հայաստանի համար հիմնական ռազմական մատակարարը Ռուսաստանն էր։ Բայց քանի որ Ռուսաստանն ավելի է ներգրավվել Ուկրաինայի հետ սեփական պատերազմի մեջ, չի կարողացել բավարարել պահանջները։ Փաստորեն, Ռուսաստանը մատակարարում էր երկու և Ադրբեջանին, և Հայաստանին։ Սակայն այնուհետև Պակիստանն ու Թուրքիան սկսեցին զինել Ադրբեջանին: Հայաստանը, նույնպես, ստիպված է եղել զենք այլ տեղ փնտրել, և Հնդկաստանը լավագույն ընտրությունն էր»,-ասել է նա։
Կակարը նշում է, որ Երևանը Նյու Դելիին հայացքն ուղղելու երեք կոնկրետ պատճառ ունի.
«Առաջինը այն է, որ Հայաստանը կախված է ռուսական զենքից, որի հիմնական կառուցվածքը մենք ունենք։ Օրինակ, մենք ներկրում էինք Pinaka-ն Մոսկվայից, հետո որոշեցինք ինքներս թարմացնել այն: Երկրորդն այն է, որ աշխարհը գիտի մեր փորձարկումների խիստ մակարդակը: Մենք չենք ընդունում սպառազինության համակարգը, քանի դեռ այն ամբողջությամբ չի փորձարկվել: Այսպիսով, այն երկրները, որոնք ցանկանում են զենքի համակարգ ունենալ Հնդկաստանից, որն արդեն ներդրվել է ծառայության մեջ, շահելու են, քանի որ իրենք ստիպված չեն լինի նույն գործընթացն անցնել: Երրորդ՝ մարտերի տեղանքը գտնվում է 12000-13000 մետր բարձրության վրա, ինչը իդեալական է մեր տեխնիկայի համար։ Ահա թե ինչու հայերը գնահատել են, որ դա իրենց համար լավագույն տարբերակն է»։
Աղբյուրը գրում է, որ Հայաստանին զինել բազմաթիվ առավելություններ է տալիս Նյու Դելիին։
Հաշվի առնելով, որ Հայաստանը դեպի ծով ելք չունեցող երկիր է, հնդկական զենքի տեղափոխումը պետք է իրականացվի Իրանի տարածքով՝ Չաբահար նավահանգստով, քանի որ այլ ճանապարհ չկա։ Սա ոչ միայն ավելի է կապում Հնդկաստանին երկու երկրների հետ, որոնց հետ նա արդեն գերազանց հարաբերություններ ունի՝ Հայաստանի և Իրանի, այլ նաև ուղերձ է հղում Ադրբեջանին։
«Հնդկաստանը լավ հարաբերություններ ունի Ադրբեջանի հետ, բայց Բաքուն Քաշմիրում աջակցեց Պակիստանին ու Թուրքիային։
Բացի այդ, Իրանն ու Հայաստանը ռազմավարական նշանակություն ունեն մեզ համար Հյուսիս-Հարավ միջանցքի պատճառով։ Արևմուտքը նույնպես Հայաստանի կողքին է, և մենք որոշակիորեն զբաղվում ենք դրանով, քանի որ մեր առաջարկած սարքավորումների մի մասը ֆրանսիական համագործակցությամբ է այստեղ և այնտեղ: Այնպես որ, մեր որոշման համար կան հիմնավոր աշխարհաքաղաքական պատճառներ»,- ասում է Կակարը։
Նա նշում է, որ աշխարհի մյուս երկրները կարող են հետևել, թե ինչպես և ինչ արդյունավետությամբ է գործում Հնդկաստանի ռազմական տեխնիկան։
«Եգիպտոսն ու աֆրիկյան մի քանի երկրներ հետաքրքրվում են հնդկական զենքով, և նրանք, անշուշտ, կհետեն, թե ինչպես է Հայաստանը տեղակայում դրանք և դրանց ազդեցությունը պատերազմում։ Դրական տպավորությունը կարող է օգնել մեզ մրցակցել աֆրիկյան շուկայում արմատացած այնպիսի խաղացողների հետ, ինչպիսին են Ռուսաստանը և Չինաստանը»,-ասել է նա։
Լրահոս
Տեսանյութեր
Հայաստանի ու հայ ժողովրդի շահերը պաշտպանող իշխանություն գոյություն չունի. Բագրատ Սրբազան