Մենք արդեն 3 անգամ կորցրել ենք մեր տունը
11-ամյա Գոռը Արցախի Հանրապետությունից բռնի տեղահանված հազարավոր երեխաներից մեկն է, ով կարոտում է իր դպրոցը, ընկերներին։
«Ես իսկապես կարոտում եմ իմ դպրոցը, ընկերներիս, երաժշտական դպրոցս և ուսուցիչներիս»,- ասում է 11-ամյա Գոռը, որն այժմ Հայաստանում է:
Նա իր կլառնետով է՝ միակ հուշը հայրենի Արցախից։
«Մենք արդեն 3 անգամ կորցրել էինք մեր տունը»,- ասում է Գոռի մայրը՝ Շուշանիկը։
«Մարդկային կյանքեր՝ կոնկրետ անուններով»։
ՀՀ ԱԳՆ խոսնակ Անի Բադալյանն է թվիթերի իր միկրոբլոգում կիսվել ՅՈՒՆԻՍԵՖ Հայաստանի կողմից հրապարակված Լեռնային Ղարաբաղից բռնի տեղահնված անձանց պատմություններով։
Հարակից հրապարակումներ`
- 21-ամյա արցախցու երազանքը
- Աստծուց էր, որ մեքենաների հետևից չընկանք, չգնացինք բենզինի պահեստ.Արցախցի քարտաշ Մոսի
- Բռնագաղթի ճանապարհին մեքենայից ընկած խաղալիքը հասավ երեխային
- Գնացալ եմ գերեզմաններ, ներողություն խնդրալ, մի բուռ հող վերցրալ այնտեղից, եկալ: Էդ է մնացել. Արցախից բռնագաղթած
- 40 ժամ ղեկին անցկացրած 12-ամյա Կարենը որոշել է գտնել իր արցախցի ընկերներին
- Հրանտ Մելիք-Շահնազարյան. Նյարդերի պայքար էր, որում արցախցիները հաղթում էին