Վերարտադրվելով Փաշինյանը ցանկանում է լուծել երկու խնդիր․ Վիգեն Հակոբյան
2024թ․-ին հնարավոր ընտրությունների անցկացման թեման շրջանառվում է իշխանության ներկայացուցիչների կողմից, որը հետապնդում է երկու նպատակ։ Այս մասին Panorama.am-ի հետ զրույցում ասաց քաղաքական տեխնոլոգ Վիգեն Հակոբյանը։
Ըստ նրա՝ գործող իշխանությունը և անձամբ՝ Փաշինյանը պարբերաբար սոցոլոգիական հարցումներ անցկացնելով և շոշափելով հանրության տրամադրությունները, հասկանում են, որ իշխանության նկատմամբ վստահության պակասի կայուն միտում է ձևավորվել։
«Յուրաքանչյուր անգամ հրապարակում են սոցոլոգիական հարցումները և մենք տեսնում ենք, որ նրանց վարկանիշը լավագույն դեպքում՝ Փաշինյանի համար գրեթե նույնն է մնում կամ նվազում է։ Աշխարհում ցանկացած իշխանություն ինչ-որ մի փուլում, երբ տեսնում է, որ ռեյտինգն անընդհատ նվազում է, փորձում է արտահերթ ընտրությունների միջոցով երկարաձգել իր իշխանությունը։ Վերջին հարցումները ցույց են տալիս, որ 17-20 տոկոս է Փաշինյանի վարկանիշը։ Սա նշանակում է, որ ՔՊ-ինն ավելի է ցածր է, քանի որ վարկանիշ ստեղծողը մեկ հոգի է։ Կարծում եմ՝ հույսն այն է, որ ժողովրդի ցածր մասնակցության դեպքում, այդ 20 տոկոսը կարող են վերածել 40-45 տոկոսի և «գրպանային» կուսակցությունների հետ միասին վատագույն դեպքում՝ կոալիցիա կձևավորեն։ Այսինքն՝ անըդհատ ընկնող վարկանիշի պայմաններում կփորձեն վերարտադրվել»,- ասաց մասնագետը։
Հակոբյանը դիտարկմամբ՝ երկրորդ հանգամանքը կապված է աշխարհաքաղաքական հարցերի հետ։
«Արտաքին իր գործընկերներն աջակցում են Փաշինյանին և փորձում են ամեն ինչ անել, որպեսզի աշխարհաքաղաքական վեկտորի փոփոխության հարցը կանգ չառնի և ավելի հստակ ընթանա։ Այս համատեքստում չի բացառվում, որ նրան խորհուրդ են տալիս անցկացնել նոր ընտրություններ, որի ժամանակ այսօրվա իշխանությունները հստակ կներկայացնեն արտաքին վեկտորի փոփոխման ծրագիրը։ Վերընտրվելու դեպքում՝ կստանան լեգիտիմություն արտաքին քաղաքական վեկտորը դեպի Թուրքիա կամ Արևմուտք փոխելու համար»,- ասաց նա։
Քաղաքական տեխնոլոգի խոսքով, Փաշինյանն անընդհատ ներքին լսրանի համար խոսում կամ ազդարարում է Արևմուտքի մասին, սակայն դա շղարշ է։
«Իրականում իր հույսը և երազած երաշխավորը տարածաշրջանային գերտերություն Թուրքիան է։ Հիմա շատ ավելի պարզ է ասում , որ այսպես կոչված՝ խաղաղության երաշխավորությունը պետք է ստանալ ոչ թե տարածաշրջանից դուրս, այլ հենց տարածաշրջանում։ Կարծում եմ՝ նախ և առաջ դա Թուրքիան է, հետո ՝ Թուրքիայի դաշնակիցները։ Պետք է նշել, որ Թուրքիան էլ ինքնուրույն խաղացող չէ։ Թուրքիայի հետևում միշտ էլ երևում են Մեծ Բրիտանիայի «ականջները»»,- նշեց Հակոբյանը։