Ձեր վստահելի աղբյուրը

«Ցավոք սրտի, հերթական անգամ ականատեսն ենք, երբ որ օտարները փաստացի օգտագործում են մեր ազգային աղետն իրենց խնդիրների համատեքստում Թուրքիային պատասխանելու համար»,- Panorama.am-ի հետ զրույցում ասաց արաբագետ Արմեն Պետրոսյանը՝ խոսելով  Թուրքիայի և Իսրայելի կողմից միմյանց ցեղասպանության մեջ մեղադրելու ու այդ համատեքստում Հայոց ցեղասպանությունը հիշելու մասին։  

Նրա կարծիքով, թուրք-իսրայելական այդ «հակամարտությունը» լուրջ հետևանքներ չի կարող ունենալ տարածաշրջանի համար կամ դրական որևէ  անդրադարձ Հայաստանի վրա։

«Ընդհանրապես, Թուրքիայի և Իսրայելի պարագայում հարաբերությունների լարվածությունը ժամանակավոր բնույթ է կրում և հիմնականում պայմանավորված է պաղեստինյան հիմնախնդրի ակտիվացմամբ և այդ հարցում Թուրքիայի դիրքորոշմամբ։ Ներկա պահին այդ խնդրի կրկին ակտիվացման պատճառով երկու երկրների միջև լարվածությունը ևս փուլային բնույթ է կրում, որոշ ժամանակ անց, եթե երկրներից որևէ մեկում տեղի ունենա իշխանափոխություն, այդ խնդիրը կլուծվի»,- ասաց Ա. Պետրոսյանը։

Նա հիշեցրեց, որ անցած տասնամյակի ողջ ընթացքում, երբ Իսրայելն անհամաչափ գործողությունների է դիմել պաղեստինցիների նկատմամբ, Թուրքիան Իսրայելին մեղադրել է  ցեղասպանություն իրականացնելու մեջ, Իսրայելն էլ պատասխանել է, որ այժմյան Թուրքիան ցեղասպանություն  իրականացրած պետության իրավահաջորդ լինելով կամ նման անցյալ ունենալով՝ իրավունք չունի իրենց մեղադրելու  ցեղասպանության մեջ։

«Հիմա էլ հերթական շրջափուլի ականատեսն ենք, երբ Թուրքիան արդեն կոնկրետ քայլերի է դիմում՝ փորձելով միջազգային դատական ատյաններում Իսրայելին մեղադրել ցեղասպանության մեջ, դրան ի պատասխան տեսնում ենք Իսրայելում կրկին մեր ազգային աղետի թեմայի արծարծում։ Բնականոն  երույթ է»,- ասաց արաբագետը։

Նա նշեց, քանի որ Իսրայելի գործողություններն աննախադեպ են Գազայում, պաղեստինյան հիմնախնդրի բովանդակությունը փոխելու նպատակ է հետապնդում, մուսուլմանական երկրներից պաղեստինցիներին աջակցության ակնկալիքներն շատ ավելի մեծ են. «Թուրքիան նաև ստիպված է նման քայլերի գնում, քանի որ նրա առարկայական գործողությունների շրջանակը շատ սահմանափակ է, այսինքն Թուրքիան պաղեստինցիներին շատ ավելի էական աջակցոււթյուն կարող է ցուցաբերել, եթե դադարեցնի բոլոր տնտեսական կապերը, Իսրայելի դեմ պատժամիջոցներ սահմանել, որոնց չի դիմում։ Չի ցանկանում այնպիսի քայլերի դիմել, որոնք ուղիղ վնաս կհասցնեն սեփական տնտեսությանը, այլ նախաձեռնում է գործընթացներ, որոնք կարող են աջակցության ֆոն ստեղծել, բայց բովանդկության մեջ լուրջ վնաս չհասնել Թուրքիայի շահերին։ Հենց այս պրոցեսն է։

Իսկ Հայաստանի հետ կապված, ցավոք  սրտի, հերթական անգամ ականատեսն ենք լինում, երբ օտարները  մեր ազգային աղետն օգտագործում են իրենց խնդիրների համատեքստում Թուրքիային  պատասխանելու տեսանկյունից, բայց երբ որ դրա անհրաժեշությունը կորում է, օրինակ, Իսրայելի կողմից Հայոց ցեղասպանության ճանաչման գործընթացի ականատես չենք լինում»։

Ըստ արաբագետի, Իսրայելն էլ Թուրքիայի հետ հարաբերությունները կարևորելով՝ երկու կողմն էլ բավարարվում են մեկը մյուսին հռետորաբանության մակարդակով քննադատելով։ Ավելին՝ Իսրայելը շատ հաջող աջակցում է  Թուրքիայի դաշնակից Ադրբեջանին այդպիսի  ցեղասպան գործողություններ իրականացնելու հարցում։

«Հերթական մանիպուլյացիոն գործընթացն է միջազգային քաղաքականության մեջ, որը և բարոյական, և հոգեբական, և քաղաքական ու քարոզչական առումով միայն վնասում է մեզ»,- ասաց արաբագետ Արմեն Պետորսյանը։