Ձեր վստահելի աղբյուրը

«Ես ողջունում եմ ձեր համերաշխությունն Ուկրաինայի հետ և բոլոր գործընկերներին կոչ անում անել իրենցից կախված ամեն ինչ, որպեսզի Պուտինը չհաղթի ագրեսիայի իր պատերազմում»։ Երևանում երեկ հայտարարեց ՆԱՏՕ-ի գլխավոր քարտուղար Յենս Ստոլտենբերգ Նիկոլ Փաշինյանի հետ հանդիպումից հետո։

Ի՞նչ է նշանակում այս հայտարարությունը, ի՞նչ հնարավոր զարգացումներ կհետևեն ՆԱՏՕ-ի գլխավոր քարտուղարի այցից հետո տարածաշրջանում։ Այս ու այլ հարցերի վերաբերյալ Panorama.am-ը զրուցել է քաղաքագետ Ստեփան Դանիելյանի հետ։

Ստեփան Դանիելյան-Նախ հասկանանք, թե ինչ է նշանակում՝ Պուտինը չհաղթի պատերազմում։ Ֆրանսիայի նախագահը մի  քանի հայտարարություններ արեց, որը շատերն այնքան էլ լուրջ չընդունեցին կամ իմաստը չհասկացան։

Առաջինը, ՆԱՏՕ-ին կոչ էր Ուկրաինա զորք մտցնելու մասին, երկրորդը, որ Օդեսան չպետք է լինի ուկրաինական։ Ի՞նչ է սա նշանակում։ Կարծում եմ, գնում է 1945 թվականի Գերմանիայի կամ Կորեայի սցենարը։ Ուկրաինան արդեն բաժանվում է  երկու հատվածի։ Սա նշանակում է՝ թույլ չտալ, որ Ռուսաստանը հաղթի, այսինքն ամբողջ Ուկրաինան չվերցնի կամ չվերցնի Սև ծովի ափերն ամբողջությամբ։ Եվ եթե ՆԱՏՕ-ի զորք մտնի Ուկրաինա, եթե հայտարարել են ՆԱՏՕ-Ռուսաստան պատերազմական գործողություններ չեն լինի, ապա Ուկրաինան կիսվում է, ինչպես ժամանակին կիսվել է Գերմանիան, հիմա՝ Կորեան։ Հիմա վեճը գնում է  տարածքների մասին, որ Սև ծովի ափերը չհայտնվեն Ռուսաստանի տիրապետության տակ։ Եվ Պուտինի հայտարարություններն այն մասին, որ եթե ՆԱՏՕ-ն մտնի Ուկրաինա, ապա դուրս չի գա, Լեհաստանն Ուկրաինայից հատվածներ կվերցնի, որոնք իրենն է համարում և այլն, և այլն, այն մասին են, որ ինքը համաձայն է այդ սցենարին։ Նաև հայտարարում ՝է, որ պետք է լինի անվտանգության գոտի, որ ՆԱՏՕ-ի հրթիռները չկարողանան հասնել Ռուսաստանի տարածք։ Իմ տեսակետից, նման հրապարակային բանակցություններ են ընթանում։

Հիմա գանք Ձեր հարցին։ Ի՞նչ կարող է դա նշանակել։ Հիշեցնեմ, որ մենք ենթադրություններ ենք անում, փորձում ենք հասկանալ տրամաբանությունը։ Հնարավոր է, որ զուգահեռաբար փակ բանակցություններ են ընթանում Ռուսաստանի հետ Հարավային Կովկասի վերաբերյալ։ Այսինքն, հնարավոր Հարավային Կովկասն ընդհանուր գոտի լինի, ամեն դեպքում Աղդամի մոնիտորինգի կենտրոնը նշանակում է, որ Ռուսաստանն ու Թուրքիան, որ ՆԱՏՕ-ի անդամ երկր է, համատեղ վերահսկման համաձայնություն ունեն արդեն։

Ուկրաինայից հետո մյուս թեժ կետը դառնում է  Հարավային Կովկասը, որը շատ կարևոր է իր կոմունիկացիաներով։ Այսինքն, ձևավորվում է  նոր աշխարհակարգ, որտեղ կոմունիկացիաների վերահսկման խնդիրն է դրվում։ Այս առումով ՆԱՏՕ-ի գլխավոր քարտուղարի այցը Հարավային Կովկաս այդ տրամաբանության մեջ է տեղավորվում։ Ինչ-որ առևտուր է գնում, և այդ առևտուրն ինչ-որ ուժային դրսևորումներ կարող է ունենալ։

Panorama.am-Պարոն Դանիելյան, շարունակելով միտքը՝ Յենս Ստոլտենբերգն ասել է. «Եթե Պուտինն Ուկրաինայում հաջողության հասնի, իրական ռիսկ կա, որ նրա ագրեսիան այնտեղ կանգ չի առնի, և ավտորիտար այլ սուբյեկտները կոգեշնչվեն դրանով»։ Հարավային Կովկասում  ո՞ւմ է դիտարկում ավտորիտար սուբյեկտ ՆԱՏՕ-ի գլխավոր քարտուղարը։

Ստեփան Դանիելյանի- Հարավային Կովկասում ավտորիտար սուբյեկտներ են Իրանը և Չինաստանը, քանի որ այդ ճանապարհները նաև Չինաստանին են հետաքրքրում, Հնդկաստանն էլ է դրանում շահագրգռված։ Այստեղ կարևոր դեր է ստանում Իրանը, որը դեմ է  Հարավային Կովկաս ՆԱՏՕ-ի զորքերի մուտք գործելուն։ ՆԱՏՕ-ի գլխավոր քարտուղարի այդ հայտարարությունն առաջին հերթին ուղղված է Իրանի դեմ։ Այստեղից հարց է առաջանում, թե Հայաստանի այսպես կոչված իշխանություններն ի՞նչ քաղաքականություն են վարում, այսինքն իրենք չեն վարում, ո՞ւմ քաղաքականությանն են ենթարկվում, դա ի՞նչ ռիսկեր կարող է պարունակել տվյալ դեպքում Իրանի հետ հարաբերություններում։

Մանրամասները՝ ձայնագրությամբ։