Ձեր վստահելի աղբյուրը

Քաղաքական գիտությունների թեկնածու դոցենտ, ԵՊՀ Եվրոպական ուսումնասիրությունների կենտրոնի տնօրեն Վլադիմիր Մարտիրոսյանը գրում է.

«Հայերեն բառերով բացատրեմ տեղի ունեցողը: Հայ-ադրբեջանական սահմանի հյուսիսարևելյան հատվածում

Տավուշի մարզում տեղակայաված է Հայաստանի զինված ուժերի 3-րդ բանակային կորպուսը: Հայաստանի ողջ պաշտպանական բնագիծը Արցախի հանձնումից հետո խախտված է:

Հյուսիսարևելյան հատվածը ամենապաշտպանված, կահավորված և դիրքային առումով գերակայություն ունեցող  հատվածն է: Փաստացի Ադրբեջանին հաջողվել է իր ռազմամարտավարական գերակայությունը հաստատել ողջ պարագծով բացի այս հատվածից: Փաշինյանի կողմից ձեզ ջանասիրաբար ներկայացվող  ադրբեջանական տեղանունների իմաստը նա է, որ շիրմայից այն կողմ իրական մոտիվը չերևա, այն է ՀՀ հյուսիսարևելյան պաշտպանական գծի լուծարումը: Ադրբեջանը նույնիսկ այդ ջանասիրությամբ չի խոսում այն գյուղերի մասին, որոնք իբր իրենցն էին, այլ պայմանական դրանք կոչում է չորս գյուղ, իսկ ՀՀ ղեկավարը ԱԺ ամբիոնից ադրբեջաներեն տարածքների անվանումներ է արտաբերում:

Խնդիրը բացարձակապես այդ գյուղն ու տարածքը վերադարձնելը չէ, տրամաբանությունը և մոտիվը հողն ու գյուղը հետ տալը չէ: Հայաստանի ղեկավարությունը ոչ թե գյուղ ու տարածք է ուզում տալ այլ տալիս է հյուսիսարևելյան պաշտպանական գիծը: Ադրբեջանը դա է ուզում, դա է պահաջում:

Դուք ունեք երկրի ղեկավար, ով սկսել է ներքին տեռոր ոչ թե սեփական երկիրը պաշտպանել  չցանկացողների դեմ, այլ սկսել է առայժմ հոգեբանական տեռոր սովորական հայ մարդու, գյուղացու դեմ, ով հրաժարվում է լքել սեփական տունն ու տեղը, պատրաստ է այն պաշտպանել, իսկ նրա պետության ղեկավարը ասում է որ, եթե չհրաժարվի այդ մտքից ապա կդառնա պատերազմի մեղավոր:

Սա սյուրռեալիզմ չէ, սա իրականություն է: Սյուրռեալիզմ չէ, որ երկրի ղեկավարը հակառակորդ երկրի տարածքային վերականգնման համար պատրաստ է հակառակորդի տեղանուններ արտաբերել: Սյուրռեալիզմ չէ, որ երկրի ղեկավարը կարող է քանդել ռեալ և կանգուն պաշտպանական կոմպլեքսը, որ այդ նույն հայ մարդը մնա վտանգի տակ մենակ և լքի իր տունն ու տեղը:

Սա իրականություն է»։

P.S. Գերմանական ֆաշիստական պրոպագանդան պատերազմի ժամանակ տարբեր մեթոդներով հոգեբանական ճնշման գործիքներ էր կիրառում քաղաքային մարտերում, բլոկադայի մեջ գտնվող և պարտիզանական պայքար մղող զինվորների և քաղաքացիների նկատմամբ: Թռուցիկերներ էին բաժանվում և բարձրախոսներով ֆաշիստները ռուսերեն կոչ էին անում հանձնվել, քանի որ պայքարն անիմաստ է, նրանք շրջապատված են: Սյուռեալիզմ չէ, բայց այսօր այդ տեքստն ու թռուցիկը  թշնամու անունից բաժանում է նա ում դուք նշանակել էիք ձեզ պաշտպանող»։