Ձեր վստահելի աղբյուրը

«Ինչով են միմյանցից տարբերվում քաղաքական, կուսակցական, հանրային, հրապարակային, հասարական գործիչները, կամ լրագրողները՝ բլոգերներից և հրապարակախոսներից, քաղաքագետները՝ քաղտեխնոլոգներից և պատմաբաններից և այլն»,-հրապարակային կերպով հարց է բարձրացնում քաղաքագետ Ստեփան Դանիելյանը։

Նրա խոսքով, ժամանակների և տեխնոլոգիաների փոփոխության հետ վերանում են հին մասնագիտությունները և առաջանում են նորերը: Մի նեղ մասնագիտական ոլորաններում մոլորված մարդիկ արդեն հետաքրքիր չեն:

«Հիմա հիմնական ասելիքին անցնենք: Վերը թվարկված «մասնագիտություններն» արդն հին ձևաչափեր են, իրականում քաղաքական գործիչները նրանք են, ովքեր ձևավորում են հանրային միտք ու հանրային կարծիք: Օրինակ, մի բլոգեր կարող է պառլամենտում նստած մի ամբողջ ֆրակցիայից ավել ազդեցություն ունենալ ու դառնալ քաղաքական գործոն:

Քանի ամերիկյան սենատորի ու կոնգրեսականի անուն ենք կարող թվարկել, բայց, ասենք, լրագրող Թակեր Կարլսոնին բոլորը գիտեն ու նա ավելի ազդեցություն ունի, քան մի քանի տասնյակ կոնգրեսական ու նաև միջազգային գործոն է դարձել: Նման օրինակները շատ են:

Հին ժամանակներում քաղաքական գործիչները հրապարակների տրիբուններն ու հռոտորներն էին, որոնք քաղաքական օրակարգ ու հանրային կարծիք էին ստեղծում: Հիմա, ինտերնետի շնորհիվ, վերադարձել ենք այդ ձևաչափին:

Դրա համար պետք է վերանայենք մեր պատկերացումներն ու սխալմամբ  պատգամավորի ու կուսակցականի տոմս ունեցողին չանվանենք քաղաքական գործիչ, որ անիմաստ սպասելիքներ մարդիկ չունենան»,-գրել է նա։