Ձեր վստահելի աղբյուրը

Այսօրվա դատական նիստում Հակակոռուպցիոն դատարանի դատավոր Վահե Դոլմազյանը որոշեց ևս երեք ամսով երկարացնել ՀՀԿ փոխնախագահ Արմեն աշոտյանի կալանքի ժամկետը։ Որոշումը մեծ քննադատության է արժանացել քաղաքական, հասարակական գործիչների, փաստաբանների շրջանում։

Քաղաքագետ Սուրեն Սուրենյանցը գրում է. «Արմեն Աշոտյանի կալանքի երկարաձգումը քաղաքական հաշվեհարդարի դրսևորում է, մանավանդ այն պարագայում, երբ ընդդիմադիր երկու խմբակցությունները կոնսոլիդացված դիմել էին՝ նրա խափանման միջոցը փոխելու միջնորդությամբ:

Սա այն դեպքն է, երբ Արևմուտքի շահախմբերն իրենք թքած ունեն արևմտյան ունիվերսալ արժեքների վրա ու Փաշինյանի առաջ «կանաչ լույս» են վառել՝ Հայաստանում ռեպրեսիաներ իրականացնելու համար, իհարկե՝ հանուն իրենց աշխարհաքաղաքական շահերի
Հակառակ պարագայում, «եվրաինտեգրվող» Հայաստանում նման դատական ակտ չպետք է լիներ՝ Բրյուսելի ապրիլի 5-ի եռակողմ հանդիպումից հետո։

Փաստաբան Վարազդատ Հարությունյանը գրում է. «Արմեն Աշոտյանի նկատմամբ խափանման միջոց կալանքը երկարացվեց ևս 3 ամսով: Երկարացվեց ի հեճուկս 30 պատգամավորների երաշխավորությունների, 40 միլիոն գրավի առաջարկի ու փաստաբանների փայլուն ու հիմնավոր միջնորդությանը:

Անկեղծ կլինեմ` նիստին հետևելով տպավորությունս այն էր, որ խելք կունենան Աշոտյանի նամակագրություն, հեռախոսազանգ ու տեսակցություն սահմանափակելով տնային կալանք տալու համար, որով նրան մի կողմից կպահեն մեկուսացման մեջ, իսկ մյուս կողմից` կազատվեն այս «ծանրաքաշ» քաղբանտարկյալի «բեռից»:

Դանինգ-Կրյուգերի տեսությունը կրկին աշխատեց` որքան անխելք, այդքան հանդուգն»։

«Հայաքվե» նախաձեռնության անդամ Մենուա Սողոմոնյանը գրում է.

«Քաղաքական գործիչ Արմեն Աշոտյանի կալանքի ժամկետի երկարացումն ուղիղ հետևանքն է ապրիլի 5-ին Բրյուսելում ԱՄՆ և ԵՄ բարձր ներկայացուցիչների կողմից Հայաստանում ժողովրդավարության, արդարադատության ու կոռուպցիայի վիճակի մասին կեղծ, կողմնակալ, կանխակալ, սխալ գնահատականների։

Նման գնահատականներով Հայաստանի եվրոպական ու ամերիկյան գործընկերները Հայաստանը նետում են բռնապետության գիրկը։
Նկարում դատավոր Վահե Դոլմազյանն է, ով մեկն է այն տխրահռչակ դատավորներից, որոնք հանձն են առել դատարանները ենթարկել քաղաքական  իշխանությանը»։

ՍԴ աշխատակազմի նախկին ղեկավար Էդգար Ղազարյանը գրում է.

«Արմեն Աշոտյանի և մյուս քաղբանտարկյալների ազատությանը հասնելու համար Ազգային ժողովի 30 պատգամավորները ոչ թե պետք էր դատարանի երաշխավորագրեր ներկայացնեին, այլ սկսեին ՀՀ վարչապետի պաշտոնից Նիկոլ Փաշինյանին անվստահություն հայտնելու գործընթաց։

Անմեղ մարդուն կալանքի տակ պահող դատավորը պետք է հասկանա, որ դրանով ինքն է մեղք գործում, որի պատժից ոչ մի կերպ չի կարող խուսափել»։

Փաստաբան Արսեն Բաբայանը գրում է.

«Արմեն Աշոտյանն այսօր ելույթում շատ հետաքրքիր ու առանցքային միտք հնչեցրեց։ Նա ասաց, որ ամբողջ ընդդիմության կողմից տրված երաշխավորության պայմանների խախտմամբ ինքը մեկ քայլով ամբողջ խորհրդարանական ընդդիմությունը կգլխատի։ Ավելին, այդպիսի պարագայում կստեղծվի հակասահմանադրական վիճակ, քանի որ խորհրդարանում կմնա միայն իշխանությունը։ Էլ ավելին, այդպիսի գործողությունն իր կողմից կլինի հենց իշխանության օգտին։

Պատկերացրեք, թե որքան մեծ արժեք էր իրենից ներկայացնում ամբողջ ընդդիմության երաշխավորությունը։ Տվյալ դեպքում դրա դիմաց կալանքն ընդամենը սովորական խափանման միջոց էր դառնում։

Դոլմազյան դատավորը մեկ շնչով մերժեց այդպիսի միջնորդությունը և լրացուցիչ անգամ հաստատեց, որ Աշոտյանի նկատմամբ կատարվողը բացառապես քաղաքական հետապնդում է և այդ կալանքն ունի մաիյն ու միայն մեկ նպատակ, այդ կալանքը միայն պատիժ է, ուրիշ ոչինչ։
Իշխանափոխությունից հետո այսպիսի որոշումները և դրանք ընդունած դատավորները պետք է դառնան մեծ քննության առարկա»։