Ձեր վստահելի աղբյուրը

«Ցեղասպանության զոհերին հաշվելու առաջարկը զարհուրելի է: Նախ ցեղասպանության փաստը չի որոշվում զոհերի քանակով, Ռաֆայել Լեմկինը, երբ պատրաստում էր հայտնի փաստաթուղթը, հատուկ շրջանցել է զոհերի քանակի հարցը, քանի որ համարում էր, որ մարդուն կյանքից սոսկ իր ծագման կամ այլ հատկության պատճառով զրկելն այնքան զազրելի է, որ դա չի կարող բնութագրվել քանակով:

Ստացվում է, որ կարելի է ունենալ պատկառելի տարիք, զբաղեցնել պետական պաշտոն, բայց լինել անգրագետ. տպավորություն է, որ այդ պաշտոնյան տարրական գիտելիքներ չունի, հասկանալու թե ինչ է ցեղասպանությունն ընդհանրապես, ինչ է Հայոց ցեղասպանությունը մասնավորապես։ Քաղաքական որոշ նպատակների հասնելու համար, երբ ոչ թե ընտրում ես գործիքները, այլ օգտագործում ես ցանկացած գործիք, քաղաքական անբարոյականություն է,- «Օբյեկտիվ» հաղորդմանն ասել է Արցախի նախկին ԱԳ նախարար Կարեն Միրզոյանը:

«Օսմանյան կայսրությունն այն ժամանակվա քաղաքական գործիչների գնահատմամբ «Եվրոպայի հիվանդ մարդն էր» և այդ գնահատականը տրվել է ոչ թե Թուրքիային նեղացնելու համար, այլ որովհետև դա իսկապես ճշմարիտ բնութագրիչ էր։

Թուրքիան ֆորմալ գոյություն ուներ որպես պետություն, բայց պետական համակարգը կոլապսի մեջ էր, Թուրքիան վերածվել էր Օսմանյան կայսրության պարտքերը Եվրոպային վճարող կառույցի, չէր գործում ոչ վիճակագրությունը, ոչ հարակից ոլորտները: Եվրոպացիները զարմանում էին՝ ինչպես կարելի է երկիրը այդպես ղեկավարել»:

Կարեն Միրզոյանն անդրադառնալով Անդրանիկ Քոչարյանի մեկ այլ առաջարկի, թե պետք է արխիվներն ուսումնասիրել, ընդգծում է՝ դա նույնպես թուրքական նարատիվ է, հիշեցնում է Էրդողանի՝ արխիվները համատեղ բացելու, ուսումնասիրելու առաջարկը:

«Գիտական աշխարհի կողմից վաղուց ընդունված փաստ է, որ թուրքական արխիվներն անցել են մի քանի զտում, խմբագրվել են, կան վկայություններ, որ Թուրքիան վաճառել է Օսմանյան արխիվների զգալի մասը որպես թղթի թափոն:
Այսքանից հետո հայ պաշտոնյան ի՞նչ է ակնկալում գտնել այդ արխիվներում»:

Զրույցն ամբողջությամբ՝ տեսանյութում։