Ձեր վստահելի աղբյուրը

Մայիսի 2-ին ազատամարտիկ Իշխան Գևորգյանը կառավարության շենքի դիմաց նստացույց հայտարարեց՝ հասարակությանը կոչ անելով հաշտ չլինել թշնամուն հողերի հանձնման գործընթացի հետ, պայքարել դրա դեմ։ Իշխանն իր ընկերների հետ ակցիան շարունակեց, մինչև Բագրատ սրբազանը քայլերթով հասավ Հանրապետության հրապարակ և միացավ շարժմանը։ Ազատամարտիկը «Panorama-հարցազրույց»-ի տաղավարում իր մտահոգությունը հայտնեց հայրենի հողերի կորստի, պարտությունների շղթայի շարունակական ընթացքի փաստերով և ընդգծեց գործող իշխանություններին Սրբազանի շարժման միջոցով հեռացնելու այլընտրանքային ճանապարհի բացակայությունը։

Ազատամարտիկի խոսքի հիմնական կետերը՝ ստորև.

Ես հայ եմ, ազատամարտիկ դառնում եմ, երբ Հայաստանը դրա կարիքն է ունենում։ Իսկ հիմա ուղղակի այդ շանսը խլել են ինձանից։ Հայրենիքը տալիս են՝ առանց մեզ թույլ տալու մասնակցել դրա կանխմանը։ Եթե ես զենքով ուզենամ պաշտպանեմ Կիրանցը՝ պետք է  հայերի՞ց պաշտպանեմ, ինչն իմ համար անընդունելի է։

●Իշխանությունները հայտարարել են՝ չտանք կլինի պատերազմ, տանք կարող է չլինի, կարող է լինի՝ այն հայտնի ցուլերի օրինակով։ Այսինքը՝ այնպես չէ, որ սահմանազատումը խաղաղություն է բերելու։ Իշխանությունները ոչ մի քայլ չեն անում, որ այդ նոր բնագծերը լինեն պաշտպանված։ Ամենահզոր պաշտպանական կառույցները, ըստ իրենց, այդ սպիտակ միկոլներն են, որ կոլի պես դնում են գետնին, դրա հետևը պիտի պախկվենք երևի։

●Այս իշխանությունները կարծես մեր պարտության սիմվոլն են, իրենց մոտ այն ամեն տարի ստացվում է։ 2020 թվականին պարտվել են, 2021 թվականին Սև լճերում են պարտվել, 2022-ում Ջերմուկում, Վարդենիսում և էլի տարբեր տեղեր, 2023-ին Արցախը վերջանանապես հանձնվեց և Զոդում ու այլ տեղերում սրացումներ եղան։ Իրենք մեր պարտված դեմքն են, թե՛ աշխարհում, թե՛ մեր տանը և եթե իրենց ղեկավարմամբ շարունակվի, ապա  ինչո՞ւ 2024 թվականին նոր պարտություն, հողի ու հայի նոր կորուստներ պետք է չլինեն։ Պետք չէ, որ մեր ներկայացուցիչներն իրենք լինեն։ Նրանք այնքան են չափն անցել, որ պատրաստ են ուղղակի հողը տան։

●Իրենք նույնիսկ չեն պատրաստվել այդ կորստին։ Իմանալով, որ  իրենք ապիկար են և այս ամենը բերելու են մեր գլխին՝ նույնիսկ չեն սկսել այլընտրանքային ճանապարհի շինարարությունը, նոր են մեկնարկում, մի քանի օր առաջ կադրեր տարածեցին, թե ինչպես էքսկավատրով հասնելու են Կիրանց՝ արարգ-արագ։ Այսինքը՝ իրենց մոտ տակտիկականից ներքև մակարդակ է՝  այսօր զարթնենք, օրվա հացի մակարդակով  պայքար է։ Իրենք չեն կարող լինել մեր նորմալ ղեկավարները։ Իրենց օրոք  գնալու ենք պատերազմ՝ պակասած տուն գանք, ով էլ մնալու է տանը չի կարողանալու իր գործն անի։

●Մեր ողբերգությունը նաև նրանում է, որ  քաղաքական դաշտն այնպիսի մի վիճակում է, որ այս պայքարը պետք է Սրբազանն առաջնորդի, ինչն էլ նա այսօր հանդիպմանը կրկին ասաց, թե այլևս հանդուրժել չէր լինում, ինքն էլ սովոր չէ այդ ամեն ինչին, բայց ինքը պետք է անի։ Ես էլ նույն տարբերակով իրեն պետք է աջակցեմ։ Այլապես պետք է նստեմ ասեմ՝ այ, որ ինձ թողեին, ես իմ դիպուկահար հրացանով կգնայի, այլ կլիներ։ Է, հետո՞։ Իմ նպատակը իմ կերպարի հարցը չէ, իմ նպատակը մեր մեծ տանը ապրել կարողանալու հնարավորության ստեղծելն է։

●Ուզում եմ արժանապատիվ մարդավարի ապրեմ իմ երկորում։ Տուն եմ ուզում կառուցեմ, մտածում եմ՝ արժի հիմա մեր Հայաստանում տուն կառուցել այս իրականությունում, թե կնմանվեմ 2021 թվականին Արցախում տուն կառուցողներին, ովքեր երկու տարի հետո այդ տունը պիտի կիսատ թողեին ու հեռանային։

●Թող մարդիկ պայքարի այս հանդիպումներին և մայիսի 26-ի հանրահավաքին անպայման գան, փորձեն աջակցեն՝ հասարակ այդ նյութերը տարածելուց սկսած, որովհետև հասրակության մի ստված զանգված ձեր՝ panorama.am-ի նման չի վարվում, այլ կարծես լուռ է ու կա տեղեկատվական որոշակի բլոկադա։ Այսօր  բացի 3 մլն վարչապետից, նաև 3 մլն լրագրող ենք, ամեն մեկն ունի իր ընկերների ցուցակը, նաև՝ ընկերների ենկերները կան։ Թող այդ նյութերը տարածեն, հայտարարեն, որ գալու են հանրահավաքի և փոքր բաներով պիտանի լինեն շարժմանը։ Որովհետև սրա այլընտրանքը, իմ ու իմ ընկերների հերթական պակասումն է լինելու։ Մեզ մենակ մի թողեք։

Հարցազրույցն ամբողջությամբ՝ կից տեսանյութում։

Զրուցեց՝ Արմեն Վարդանյանը։