Ձեր վստահելի աղբյուրը

Քաղբանտարկյալի կարգավիճակում «Նուբարաշեն» քրեակատարողական հիմնարկում անազատության մեջ գտնվող ՀՀԿ փոխնախագահ Արմեն Աշոտյանը շարունակում է քաղաքացիներից իրենց հուզող խնդիրների վերաբերյալ  հարցեր ստանալ ու պատասխանել դրանց. 

Արմինե Ազիզյան․ «Պարոն Աշոտյան ի՞նչ ակնկալիքները ունեք այս պայքարի հետագա ընթացքից»։

Արմեն Աշոտյան․ Շատ ուղիղ պետք է ասել, որ շարժումը Բագրատ սրբազանը չէ։ Սրբազանը շարժման առաջնորդն է, վարչապետի թեկնածուն է, շարժման ղեկն է։ Սակայն շարժման թափքը, շարժման անիվները, շարժման շարժիչը արժանապատվություն և բարոյականություն ունեցող ամեն մի հայն է, անկախ բնակության վայրից, տարիքից և քաղաքական հայացքներից։ Մեզանով մեծացնենք շարժման թափքը, հզորացնենք շարժիչը, ավելացնենք անիվները, որ շարժման  ղեկը առավել վստահորեն և նպատակասլաց առաջ տանի շարժումը։

Սարդարապատի հուշահամալիրի մոտ վերջին իրադարձությունների համատեքստում նաև բժշկական օրինակ բերեմ։ 1918-ի մայիսյան հերոսամարտերը արտաքին թշնամու դեմ էին, որին կարելի է համեմատել ինֆեկցիայի՝ վարկի հետ։ 2024-ին հայ ժողովուրդը իր հոգևոր առաջնորդի օրինակով հաղթահարում էր ներքին դավաճաններին, որոնք տվյալ դեպքում առավել նման են ուռուցքին՝ անկուշտ, պրիմիտիվ և ագրեսիվ բջիջներով։ Բժշկությունից հայտնի է, որ, որպես կանոն, ինֆեկցիայի դեմ ավելի հեշտ է պայքարել, քան ուռուցքի, դրա համար էլ դրսի ագրեսորներին հակադարձելը համեմատաբար ավելի հեշտ է, քան ներսի դավաճաններին։

Նարինե Գալստյան․ «ԻՆչպես կմեկնաբանեք Ալիևի նոր պահանջը Հայաստանին՝ ճանաչել այսպես կոչված Խոջալուի ցեղասպանությունը»։

Սաթենիկ Կարապետյան․ «Նիկոլը նորից ակտիվ տարածում է իր թեզերը պետության մասին իր պատկերացումներով, որոնց մեջ ի սպառ վերացած է ազգայինը։ Ո՞նց կգնահատեք այդ խոսույթը»։

Արմեն Աշոտյան․ Նիկոլի կողմից հայ ժողովրդի ուղեղի լվացման նման պրիմիտիվ զեղումներով մեր ազգի դեմ վարվող հիբրիդային պատերազմի կարևոր մասն է։ Ն իր առջև դրել է հայ ինքնության խեղման, ազգի ֆունդամենտը քանդելու նպատակ՝ հենց 2018-ից սկսած։ Նա չի բավարարվում մեր հողերը և մեր կյանքերը թշնամուն նվիրաբերելով․ նա ուզում է նվիրել Ալիևին նաև մեր հայրենիքը։ Պատահական չէ, որ այդ նպատակին հասնելու համար նա դիմում է զանազան միջոցների՝ պաշտոնական առիթներից մինչև TikTok-ում պրիմիտիվ կոնտենտ տարածելով։ Նա լավ է հասկանում, որ հայ ժողովուրդը այնքան է դիմադրելու և նզովելու Փաշինյանին, քանի դեռ առաջնորդվում է իր  ազգային «ես»-ի հիմնարժեքներով։ «Բալկոնում գունավոր շորտիկներով կոֆե խմելու» օրինակները մի կողմից իր չբավարարված կոմպլեքսների, մյուս կողմից՝ դիմացինին լիարժեք տհասի դեմ դնելու արդյունքն են։ Պարզ ասած՝ նրա նպատակը հայ ժողովրդի վերջնական դեբիլացումն է։ Չի կարող պետության առաջնային նպատակը «լավ ապրելը» լինի։ Մինչ  պետության սոցիալ-տնտեսական ֆունկցիան նա միտումնավոր վերացնում է պետության առաջնային՝ պաշտպանական և պահպանական ֆունկցիաները, որոնք Փաշինյանը նպատակային կերպով քայքայում է։ Դրանից էլ ավելի կարևոր է պետության ընկալումը որպես սեփականի, որպես քո տան։ Եթե պետությունը լոկ լավ ապրելու տեղ է, ապա աշխարհում բազմաթիվ պետություններ կան, որոնք այդ լավ կյանքը ապահովում են, բայց քոնը չեն։ Եվ դու կարող ես այդ ընկալումով հանգիստ գերադասել հենց այդ լավ ապրուստ ապահովող, բայց ուրիշի տունը։ Եթե պետությունը տունդ չէ, ապա հանգիստ խղճով կարող ես գնալ ապրելու այլ պետությունում։ Եթե նախկինում Նիկոլը  թմբկահարում էր « Հայաստանն իմ օջախն է,  ժողովուրդն՝ իմ ընտանիքը», ապա այսօր նա գրեթե բաց տեքստով ասում է «Հայաստանն իմ պատանդն է, ժողովուրդն՝ իմ սպառնալիքը»։ Մի խոսքով, գունավոր շորտիկով պատշգամբում սրճելուց առաջ նախ պիտի համոզվես, որ այդ պատշգամբը քոնն է։