Ձեր վստահելի աղբյուրը

«Խոսքս ուզում եմ սկսել անցյալի մի պատառիկի նկարագրությամբ, որի անունն է բռնի տեղահանում՝ գաղթ»,- Սուրբ Աննա եկեղեցու բակում ընթացող հավաքի ժամանակ ասաց , Արդարություն և Վերադարձ ՀԿ նախագահ Մետաքսե Հակոբյանը՝ խոսելով Արցախից բռնի տեղահանված հայրենակիցների  խնդիրներից։

«2023թ․-ի սեպտեմբերի 20-ին Արցախի հանրապետության ժովովուրդն արդեն իսկ շրջափակված էր իրենց տներում՝ թշնամու զինյալների կողմից։ Պաշտպանության բանակը մեկ օրից ավելի կռիվ տվեց՝ անհամեմատ գերազանցող թշնամու դեմ, փորձեց անհնարինը՝ հնարավոր դարձնել։ Բոլորիս համար էլ պարզ էլ,որ առանց մայր Հայաստանի, անհնար է հաջողություն գրանցել։ Հայաստանից եկող ազդակներն ու ուղերձները շատ մեղմ կասեմ՝ հարված էին թիկունքից։ Այլևս անհնար էր դառնում Արցախում մնալն ու Արցախի ժողովուրդն ընդամենը երկու տարբերակ ուներ՝ լքել հայրենիքը կամ ապրել ադրբեջանցիների հետ մեկ հարկի տակ։ Հակառակ դեպքում, ցեղասպանության մասշտապն անպատմելի էր լինելու։ Երկրորդ տարբերակն անընդունել էր բոլորի համար։ Դրան էլ գումարած՝ վառելիքի պահեստի պայթյունը․․․»,- ասաց Հակոբյանը։

Ըստ նրա՝ սկսվեց 21-րդ դարում ողջ աշխարհի առջև բռնագաղթը։

«Ամենաքիչը երկու օր էր տևում մի քանի տասնյակ կմ անցնելու համար, որպեսզի հասնենք Հակարի կամուրջ։ Տասնյակ հազարավոր մարդիկ՝ հղի կանայք, ծերեր, երեխաներ․․․։ Գաղթի ճանապարհին ևս ունեցան բազմաթիվ զոհեր։ Այս ամենից հետո երբեք չենք մոռանա Հայաստանի մեր հայրենակիցների ընդունելությունը՝ Հակարիի կամրջից այս կողմ։ Բացում էիք դռները, ստիպում էիք ուտելիքը վերցնել, մեծ սեր կար այդ ամենի մեջ»,- ասաց նա։

Մետաքսե Հակոբյանը նաև անդրադարձավ Հայաստանի իշխանությունների վերաբերմունքին։

«Առ այսօր ՀՀ տարածքում արցախցիների տեղաբաշխումը խիստ անհամաչափ է և անկայուն, քանզի բազմաթիվ հանգամանքների բերում նրանց մի մասը փոխում է բնակավայրը։ Արցախի պետական ինստիտուտների մերժումը ևս բազմաթիվ խնդիրների առջև է կանգնեցրել Արցախից բռնի տեղահանված ժողովրդին։ Ներկայումս արցախահայության բազմաթիվ հարցեր մնում են չլուծված»,- ասաց Հակոբյանը։

Նա փոխանցեց նաև արցախցիների շրջանում հավքագրված խնդիրները։ 

«Տեղահանված արցախցիների առաջնային խնդիրը՝ սահմանային շրջանների անվտանգության հարցն է։ Մարդիկ փափագում են խաղաղ ու անվտանգ կյանք։ Սակայն նրանց մոտ կա համոզմունք, որ զիջումների գործընթացը կանգ չի առել և հատկապես՝ Տավուշի մարզի որոշ գյուղերի հանձնումը կարող է գրգռել Ադրբեջանի ախորժակը և հայաթափման գործընթացը կթևակոխի նոր փուլ՝ ՀՀ տարածք։Կա գիտակցում, որ Ադրբեջանի հետ հարաբերություններում ցանկացած զիջում սպառնալիք է՝ ինչպես ՀՀ-ին, այնպես էլ Արցախ վերադառնալու հույսերին»,- ասաց նա։